လွပေသာေန႔ရက္မ်ားဆီ(လှပသောနေ့ရက်များဆီ)

လွပေသာေန႔ရက္မ်ားဆီ(၁၅)

ျခံဝန္းက်ယ္ႀကီးရဲ႕ အေနာက္ဘက္ ဥယ်ာဥ္ငယ္ေလး၊ ယခင္Gun ေလးေရာက္ခဲ့တုုန္းက ျခံထဲလဲ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္မလည္ျဖစ္ခဲ့တာမို႔ ယေန႔မနက္ကတည္းက ျခံထဲပတ္ၾကည့္ကာ ဥယ်ာဥ္ထဲက ခံုေနရာေလးေတြ အေသအခ်ာ ခင္းက်င္းထားသည့္ ေနရာမွာ သစ္သီးပန္းကန္ေမာက္ေမာက္တစ္ပြဲရယ္ အသစ္ထြက္ထားတဲ့ Manga စာအုပ္ေလးရယ္ တင္ထားသည္။

လူကေတာ့ Ph ထဲက ျပင္သစ္ႏိုင္ငံထုတ္ Brandတစ္ခုရဲ႕ catwalk ေလ်ွာက္ေနတဲ့ Fashion showကို အသည္းအသန္နဲ့ စိတ္ဝင္စားစြာ ျကည့္ရွဴေနေလသည္။

အင္း Gunဒါေလးျကိုက္တယ္၊ အေရာင္ကအေတာ္မိုက္တာပဲ၊ လာမယ့္ပိတ္ရက္မွာ Koreaသြားရင္ ဝတ္ရေအာင္ ဝယ္ရမယ္၊ ဒါေလးက Miaနဲ့ဆို လိုက္မွာ။

ျကည့္ေနယံုသာမက ႏွဳတ္ကလည္း ပလစ္ဆန္ေအာင္ ေရရြတ္ေနကာ လိုခ်င္တဲ့Itemကို မွတ္သားေနေလသည္။

ဒါကို ခပ္လွမ္းလွမ္း အကြယ္က ၾကည့္ေနတဲ့Offမွာေတာ့ အသည္းတစ္ယားယားနဲ႔ ျဖစ္ေနကာ အနားကိုလည္း သြားခ်င္ေပမဲ့ ဟိုေန႔ကလို လူကိုမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ၾကည့္ကာ အခန္းဆီ လွစ္ကနဲ ျပန္ေျပးေနမည္ စိုးတာေၾကာင့္ အသာေလးၾကည့္ေနရသည္။

ဘဝရယ္ ၊ တစ္ကယ္ကို ျမတ္ႏိုးဖြယ္ေလး ကိုယ့္အတြက္ အရိပ္ကေလးဆိုတာ သိလာရမွ ကေလးက အနားပင္ အကပ္မခံ၊ OFF!!!OFF!!! မင္းေတာ္ေတာ္ ေလာႀကီးတဲ့ေကာင္ပဲ၊ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သြားရမွာကို အဆင့္ေတြေက်ာ္ျပစ္ေတာ့ ဟိုကဘယ္လက္ခံပါေတာ့မလဲ၊ မျဖစ္ ကေလးသာ သူ႔ကိုၾကာၾကာျပစ္ထားရင္ ႐ူးခါနီးသည္အထိ ျဖစ္ရပါေတာ့မည္။

ၾကံစမ္း အေမာင္ OFF...လူၾကံရင္ ဘာခံႏိုင္မလဲ၊ လူလုပ္ရင္ အကုန္ျဖစ္တယ္။

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

"သခင္ငယ္ေလး သခင္မေလး ေခၚေနပါတယ္ရွင္"

"အာာာာ ဟုတ္...သားလာခဲ့ပါ့မယ္ဗ်"

စားပြဲေပၚက ပစၥည္းေတြကို သိမ္းကာ လာေခၚသူေနာက္လိုက္ေလေတာ့ ေရွ႕ကေက်ာခိုင္းေနသူရဲ႕ အျပံဳးပံုရိပ္ကို ကေလးကမေတြ႕ရွာ။

"မမ မမ မမႀကီးကအခန္းထဲမွာ ေစာင့္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား"

လမ္းျပသူရဲ႕ သူမရင္းႏွီးတဲ့ အခန္းေထာင့္ခ်ိဳးကို ေကြ႕ဝင္လိုက္ေတာ့ လွမ္းေျပာမိေလသည္။