YANI BAŞIMDA

❌NEFRET❌

Şarkımızı açalım ❤🌼

DURU SANCAK

Birinin beni dürtmesiyle uykumdan maruz kalmıştım. O kadar yorgundum ki gözlerimi bile açmadım.

"Anne nolur birazcık daha"

"Keyfine bak diye getimedim seni buraya küçük hanım" bu onun sesiydi Demirin. Panikle gözlerimi açtım.

"Ne istiyorsun yine sıra bana mı geldi yoksa"

"Evet sıra sana geldi ama babana yaptığım gibi öyle kolay kurtulamayacaksın her hücrelerinle kadar hissedeceksin acıyı" dedi ve hızla kolumu çekti.

"Bırak kolumu, Demir bıraakk" duymuyordu bile.

"Neden yapıyorsun bunu bana neden Demir, babamı aldın, Benden daha ne istiyorsun"

"Senin için önemli olan herşeyi" dedikten sonra düşür gibi yaptı.

"Hatta anneni görmeye ne dersin özlemişsindir sevgilim" dedi.

"Hayır Demir hayır ona birşey yapma ne istersen yaparım yalvarırım anneme dokunma"

"Merak etme sadece onunda aslında kim olduğunu öğreceksin sayemde, bu kadar önemseme sevgilim, hatta biliyormusun abin seni çok özlemiş ama ne yazık ki senin kim olduğunu bilmiyor" demesiyle hiç birşey söyleyemedim. Abi, ama benim abim yoktu. Benim kardeşim de yoktu.

"Ne- neden bahsediyorsun sen, abim falan yok benim"

"Tam da tahmin ettiğim gibi bilmiyorsun ama öğreneceksin sabet lüften" konuşması dalga geçer gibiydi ciddi değildi bir o kadar komik de değildi. Sanki karşında ben değilde, 5 yaşında çocuk var gibi konuşuyordu.

"Ee aramakmı istersin anneni yoksa görmek mi? Ha görmek derken o da teknoloji sayesin de olacak yoksa git gel uğraşamam seninle"

"Nasıl yani annemi arayacakmısın?"

"Bazen düşünüyorum sen tam bir geri kafalısın az önce ne dedim lan ben" dediğin de uzatmadan "Ara" dedim. Baktığım da görüntülü arıyordu. Ne diyecektim ben annem. Ya nerdesin derse ya babamı sorarsa neyi nasıl anlatacaktım. Açtı. Annemi görmemle ağlamak istediğim ama Demirin bakmasıyla onu bile yapamadım. Nasıl da özlemiştim.

"Evet Asu hanım direk konuya giriyorum" demesile annemin sesini duydum.

"Yapma" diyordu. Neler oluyordu.

"Yaptım bile Asu hanım ve evet rahat olabilirsin biliyor ee şimdi biz işin aslını merak ediyoruz aşkımla" dedikten sonra bana sarıldı. Ama bu içten bi sarılmadan değil de kendine önlem alıyor gibiydi.

"A-anne, neler oluyor, neden bahsediyor doğru değil de lütfen yalan de ben senden hiç birşey sakmadım kızım de, söyle anne söyleee" dedikten sonra ağlamaya başladım. Annemse sadece başını eğmişti. Bunu suçlu insanlar yapardı, hata yapan insanlar. Neden anne neden sende mi bana yalan söyledin.

"Asu hanım diyorum, büyüklere saygımı bozdurma ANLATT" dedi en sonunda bağırarak.

"Kızım, affet beni sana söyleyemedim. Lüften kızım affet beni söylemem gerekti ama izin vermedi. Baban izin vermedi." dediğin de ağlayarak ona baktım.

"Neden anne, babam neden benim bir abim olduğunu öğrenmemi istemedi neden ya neden"

"Çünkü O- onun babası Murat değil. Senin baban değil" dediğin de hiçbirsey söyleyemedim. Nasıl olurdu. Annem, ona bile güvenemeyeceksem kime güvenecektim ben.

"Sende mi neden Anne neden, kimseye güvenmemem gerektiğini biliyordum ama bunda sen dahil değildin."

"Kızım-" tam konuşacakken Demir lafını kesti.