YANI BAŞIMDA

✔OYUN BAŞLIYOR ✔ #2

SUDE SUNGUR

Sabah kalktığımda okula hiç gidesim yoktu. Hemen kıyafetlerimi değirir spor kıyafetlerimi giydim. Saçlarımıda dağınık şekilde topladım. Tam evden çıkacaktım ki Duru aklıma geldi. Aramak için telefonu çıkardığım da saate takıldı gözüm. Saat 06.00 dı. Durunun bu saatte kalkmadığını biliyordum ve şimdi aradığım da söyleyeceği lafları düşünüyordum.Bir delilik yapıp aramaya karar verdim. İlk çalmada açmıştı.

"Alo aşkom. "

"Günaydın prenses uyuyor muydun?"

"Ne uyuması çikolatam yürüyüş yapıyorum."

"Sen yürüyüş saat kaç acaba bende 6 da şuan acaba yanlış mı?"

"Yok canım doğru neden ki."

"Kanka sana ne oldu ya iyi misin?"

"İyiyim bebeğim ne olabilir ki hani antremanlar başlıyor ya ısınma diyelim."

"Aaaa evet biliyorum ya bende yürüyüşe çıkıyordum şimdi. Bu halinin babanla bir alakası yok değilmi?"

"Hayır bebegim ne olabilir hatta bugün çıkarken görmedim bile. Neyse güzelim ben kapatıyorum isler bitince ararım."

"Tamam canım öpüyorum."

Duru ile konuşmamı sonlandırdıktan sonra tekrar müzik açtım (alper ayyıldız- agustos sırılsıklam ) dinlemeye başladım. O anda ağır bir cüssenin bana çarpmasıyla yere düştüm.

"Ben senin ANANI-"

"Hooop bayan çok bilmiş ağır ol. Sadece çarptık ölmedin ya"

"Ulan senden nefret ettiğim kadar hiç bir şeyden bu kadar nefret etmiyorumdur."
Aniden elimi tutup yerden kaldırınca ellerim göğüsünde birleşti o anda kalbim ağzımda gibi hissetmeye başladım. Göğüsüm sıkışıyordu.birden çenemi kavradı ve gözlerimizi birleştirdi.

"Gerçekten nefret ediyor musun ? Sude söyle. "
İlk defa bu duyguyu gözlerinde gördüm ama nefret etmiyordumki neden öyle dedim. Hemen toparladım amacım onu kırmak değildi.

"Ömer ben öyle demek istemedim. Gerçekten Özür dilerim. Bence sen benle konuşma ya baksana hayatını alt üst ediyorum. Bence ben gideyim." Dedim ve arkama bakmadan gidecektim ki kolumu tutup kendine çevirdi. Tekrar :)

"Özür dilemene gerek yok ve eğer hayatımı alt üst etseydin seni ben hayatımdan çıkarırdım o yüzden böyle saçma şeyler söyleme."

"Ben şey öyle sandı-"

" öyle sanma çünkü öyle değil. Antremanlar başlıyo diyemi koşuyorsun."

"Evet de sen neden burdasın."

"Aynı antremanlar başlıyo diye."

"Peki görüşürüz." Koşmaya başladığımda yine beni durdurmuştu.

"Noldu yine"

"Diyecektim ki eğer işin yoksa bir kahve içsek "

"Aslında olabilir teşekkürler."

"Bir daha teşekkür ederim dersen seni burdan evine kadar kovalarım. Bulunca da kolay kurtulamazsın. Anladın sen."

"Pislik terbiyesiz sana iyi niyette yaramıyor uyuz iste ne olacak. Gelmiyorum ben" deyip yere oturdum. O anda beni kucağına aldı. Neye uğradığımı şaşırdım herkes bize bakıyordu. Yürümeye başladı.

"Ömer indir beni yaa"

"Gidene kadar inmiyorsun."

"Yaa manyak ben ağrımdır bir yerin ağrır."