Chapter 10

396 10 0
                                    



Sandy's POV

Habang bumabyahe ako pauwi, hindi ko alam kung saan ako pupunta.

"Fuck this life!!!" Hininto ko muna sa gilid ang sasakyan ko para pakalmahin ang sarili ko.

"I'm so fucking tired!!!" Hindi ko alam kung pano ko ilalabas lahat ng sama ng loob ko.

"They don't even think kung anong pwede kong maramdaman" All i want is to love by them, pero hindi nila maibigay sakin, isang tao lang ang nagpaparamdam na worth it akong tao ang lola ko.

"Shit, Birthday nya pala ngayon" Nagmamadali akong magmaneho papunta sa puntod nya.

"Shit, how I forget her birthday? She's the only one who believe me, pero nakalimutan ko na kaarawan nya ngayon , shit! Shit!" Mas binilisan ko pa ang pagmamaneho para makapunta na ako kaagad sa kanya—

-CRASHHHHHH"

"Shit, muntik na yon" lumabas ako to apologize to the driver but I was surprised to see Tito Alex, Kean's father.

"S-sorry po t-tito"

"Hija? Dahan dahan lang sa pagmamaneho"

"S-sorry po ulit T-tito"

"Wala yun hija, nandito sa loob si Kean gusto mo ba syang makausap?

"A-ahh hindi na po t-tito nagmamadali po kasi ako eh"

"Ohh Sandy ikaw pala yan" nagulat ako ng bigla akong tawagin ni tita Zandra ang Mommy ni Kean.

"H-hi tita"

"Mukhang nagmamadali ka ata?"

"A-ahh opo, may pupuntahan pa po kasi ako eh"

"Nandito si Kean gusto mo ba syang makausap?"

"A-ay hindi na po tita nagmamadali po ako eh"

"Kean magpaalam kana kay Sandy" Nagulat ako sa sinabi ni tito.

"Para saan pa?" Natigilan ako sa sinabi ni Kean, parang kagabi lang nag propose pa sya saakin.

"Kean?" Tito Alex said

"Ahhh una na po ako tito, tita, Sorry po ulit sa nangyari"

"Hindi ka kasi nag-iingat, tignan mo kasi yung dinadaanan mo" galit na sabi ni Kean.

"Kean anak"

"Paalam po" Nagmamadali na akong bumalik sa sasakyan ko, bakit sa dinami dami ng tao bakit sila pa, ganon na ba talaga kaliit ang mundo.

"Fuck!! Why am I hurting? Don't you remember Sandy? Ikaw yung nang iwan kaya wala kang karapatang masaktan" Fuckshit nababaliw na yata ako, pari sarili ko kinakausap ko na.

"Shit!! Sandy you need to calm down" Kinalma ko muna ang sarili ko bago muling nagmaneho. After 2hours na byahe bumili muna ako ng bulaklak bago ako pumunta sa puntod ng lola ko.

"Finally, I found my way home" i said to myself.

"Lola Happy 90th birthday, it's been 2years Lola, Sa 2years na hindi kita kasama pakiramdam ko kulang ako"

"M-miss na m-miss na kita Lola, you are the only one who believes in me, hindi ko na alam ang gagawin ko lola para paniwalaan lang nila Mom" I don't care about those who see me crying, even if they think I'm crazy I don't fucking care.

"Thank you lola sa pag aalaga saamin ni Seth, promise hinding hindi ko pababayaan si Seth lola" nagpalipas muna ako ng isang oras bago ako umuwi sa bahay namin.

At home

"Ate? Bakit ngayon ka lang?"

"Dumaan lang ako mah lola"

A BROKEN WOMANTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon