Aşk Bildiğiniz Gibi

Pişmanlıklar insanların boyunlarını keserler

Kafa dengi hiç kimse kalmamış şu okulda
-Ahmet her şeye sitem ediyorsun bi kendine gel artık.
Sefanın bu sözleri aklımda defalarca dönüp duruyordu.Ben bunları söyleyip herkesi kendimden uzaklaştıralı tam yedi gün oldu ne ondan haber alabiliyordum artık ne Sefadan ne de bir başkası umursamıyordu beni oysa,sene başında  öyle güzel başlamıştı ki ikinci sınıfa geçişim, önce kendime çeki düzen vermiştim, "birinci sınıfta yaptığın hatalara asla yer yok o zaman toydun daha üniversite ne demek onu bilmiyordun,şimdi olgunlaş Ahmet kendine çeki düzen ver." Diye diye avuttum kendimi,bilemezdim aynı kalacağımı.
Ben birinci sınıfta;
Okulda hiç kimseyi tanımazken yanımda olan tek kişi vardı,o da Sefa o çok güzel arkadaştı her şeyi planlardı, ben ise anlık yaşardım hayatı; bir keresinde sırf dinlediğim şarkı beni üzdü diye,hiç bilmediğim bir yerde arabadan inmiş sahilde sigaramı yakıp biraz dinlendikten sonra eve yürüyerek gitmiştim.
O buna değer miydi?
Bahsettiğim kız dünyalar güzeli okulun gözdesi,havalısı,bir tanesi ben ise okulun asi çocuğu,ipe sapa gelmez kimseye el açmaz asla kimseyi umursamazdım.
Ben kendi içimde kaybolurken onlar için
asi olduğumu bütün bunları cool olmak için yaptığımı söyler durulardı,evet bir noktada cool olmak güzel ama ben bunu isteyerek yapmıyorum mecbur bırakılıyorum.
O daha okula gelmeden okulun internet sayfasını takip eder etmez görenler görmeyenlere göstermiş,duyanlar duymayanlara haber vermişti.Bütün bunlar olurken;
Ben ise okuldan bir haberdar ders programını ne zaman açıklarlar da okula gelmem diye düşünüyordum.
Aynı sınıfa düşeceğimizden şu an haberdar olsam okulu okuma düşüncesini siler atarım aklımdan,diğer erkekler gibi tipten dolayı değil de gülüşünü seviyordum ben onun,onu tanıdığımda bakışını kahkahalarını ve bazen olup olmadık yerde saçmalayışını seviyordum.
Size bir sır vereyim,öyle güzel gülüyor ki ona baktığımda beni gülerken görebilirsiniz.
Ben serseri adımlarımı atarken o etrafta caka satıyor kıvırta kıvırta okuldan çıkıyordu.
Birinci sınıf tam tahmin ettiğim gibi çıktı.
Hiçbir şey bilmiyorken okula girdim sınıfımı bulamadım okulda kayboldum kapüşonu kafamdan çıkartıp etrafa bakınmaya başladım sonra girişe doğru insanlar beni görüp dalga geçmesinler diye yürümeye başladım.Kapıya geldiğimde dışarı çıkıp sigaramı yaktım.Ben bütün bunları yaparken o insanlarla daha önce tanışmış bir yerde buluşmuş çay içip kalktıktan sonra onlarla okula yönelmişti. Okulun önüne geldiğinde şöyle bi göz ucuyla görmüş beni,ben ise onu fark etmedim bile çünkü olan bitene sövmek ile uğraşıyordum. Onlar geçtikten sonra arkadan gelen grubun sözlerine şahit oldum."Okulun internet sitesine tekrar baksana bizim derslik hangi oda da" Bütün bunları duyduktan sonra araştırma yapmamanın utancına sığındım. İnternet sitesine şöyle bir bakıp gideceğim dersliği buldum sınıfa yavaş adımlarla girdiğimde kapüşonum saçlarımın ön kısmına kadar kapatmıştı. Kimseyle göz teması kurmadan arka sıralara doğru yürüdüm oda kalabalık bir grubun ders görmesi için yapılmıştı sağ ve sol taraftaki sıralar on öğrenci sığabilicek kapasitedeydi ortada ki sıralar ise yalnızca iki kişinin oturması için yapılmışlardı. Her zaman olduğu gibi tek başıma oturma kararı almıştım.
Benim bulunduğum sıra en arkadaydı sağımda ve solumda devasa camlar vardı. O hemen sağımda on kişilik kız tayfasıyla otururken onun hemen arkasında Sefayı gözüme kestirmiştim çünkü o an sınıftaki erkek sayısı sadece iki kişiden ibaretti. Ben Sefayı sert bakışlarımla taciz ederken o arkasına döndü işte ilk o zaman gördüm onu kısa saçları, dönerken savrulmuş yeşil gözleri ile beni benden almıştı. Sefayla konuştuktan sonra kapının açılmasıyla önüne döndü, bu Oktay hocayla ilk tanışmamızdı.
Oktay hoca işinin ehli disiplinli,sert mizaçlı fakat bunca şeye rağmen yufka gibi yüreği olan bir adamdı ilk dersimize giren bu hoca ileride bende büyük etkiler bırakıp onun gibi olmaya çalışmamı sağlayacaktı fakat benim bundan o an haberim yoktu. Kendisi bir yazar olmakla birlikte tam bir sanatçıydı da çok bilgiliydi insanlar onu dinlemek için özel ders alıyor para saçıyorlardı. Fakat benim o an umursadığım tek şey Sefayla konuşan o kızın kim olduğuydu, o kimdi acaba nereliydi nelerden hoşlanırdı en önemlisi beni sever mi? İlk iki ders böylece bitmişti işte.