Kasalukuyan akong naglalakad ngayon papunta sa aming Homeroom ng biglang may bumato saakin ng empty plastic bottle! Seriously?!
Tila ba naging isang magandang bulkan na nag-aalburoto ako. Umakyat lahat ng dugo sa ulo ko dahil sa inis ko. Sino ba naman kasi ang matutuwa kapag may bumato sayo ng empty plastic bottle eh tahimik lang naman ako na naglalakad.
May mga iilan din na students na nakakita sa kung ano yung nangyari saakin, pero para bang sanay na sila sa ganitong sitwasyon.
"Oops! Sorry Miss Villanelle, hindi ko sinasadya." Sabi nung lalaki— yung lalaki na nasapak ko sa 7/11!?
The fvck?! Miss Villanelle? San nya naman nalaman yung surname ko?! Isa na ba sya sa mga stalker ko? Napapikit nalang ako sa sobrang inis. Come 'on self. Stay pretty and kind. Wag sisigaw. Wag magwala. Wag gumawa ng scene.
Isang pilit pero matamis na ngiti ang iginawad ko sa kanya at saka tumalikod. Pupunta na ko sa room namin bahala ka dyan.
"Hey! Don't you gonna say something?"
Bahh! Humahabol pa si Mr. Long hair. Hindi ko pa nga pala nadedescribe ang kanyang itsura. Why Mr. Long hair? Simply because he has a long hair na umaabot sa kanyang balikat. Next time na yung iba basta gwapo sya.
Wait....What? What did I say?
No wayy. Hindi sya gwapo... konti lang.
DuUuHHh. Binato nya ko ng bote kaya konti lang. hihi.
Humarap ako sa kanya ng nakangisi. "Should I say something?" Pagbabalik ko ng tanong sa kanya habang nakataas yung kilay. Pretty b!tchy mode on. Muka namang naiinis na sya, his jaw clenched.
"Oh. Okay?" At tumalikod na sya. Yun na yon? Mabilis lang naman pala syang tumiklop eh.
After that incident, pumunta na ako sa room namin. As usual maingay, yung iba nag-aaral yung iba naman tahimik lang just like the daily happenings in typical classrooms. Pero may nakaagaw ng aking attention. That girl! The girl with the glasses. If I'm not mistaken her name is Aria? Yeah! That's Aria. Nakaupo sya sa last row, malapit sa inuupuan ko which is good thing, finally makakapag thank you na ko sa kanya.
Agad akong umupo sa tabi nya since vacant seat naman yon. Nagbabasa sya that time tapos napatingin sya saken, siguro nagtataka to kung bakit ako tumabi sa kanya.
"Hey. Remember me?" Nakangiti kong sabi sa kanya
"Uh-huh? Ikaw yung nabunggo ko nung nakaraan? I'm sorry, hindi ko talaga sinasadya yon. Sorry please forgive me. Ayaw ko na madagdagan pa yung mga tao na naiinis sakin. Sorry I'll do anything para lang mapatawad—" I stopped her.
"Apology accepted! Alam ko naman na wala kang kasalanan nohh! And thank you nga pala."
"Huh? Thank you? What for?" Nagtataka nyang tanong saakin.
I chuckled. "Because of you hindi ako nalate kahapon, first day ko pa naman non. Kaya thank you." Balak ko pa sanang tanungin kung bakit wala sya kahapon pero dumating na yung teacher namin.
Discuss....
Discuss....
Discuss....
YOU ARE READING
Loving You Behind The Skies
Novela JuvenilOur world is full of lies... I mean surprise. At sa araw araw na ginawa ng Dyos hindi natin alam kung ano ang mga mangyayari, kung ano ang dadating, kung ano ang mawawala, at kung ano ang aalis. How can a simple-innocent girl named Aquisha Desiree...
