"So anung kinalaman ng pagkakagusto mo kay Lorence sa mga nangyayari?" Tumingin ako sa kawalan.
"Kasi malas ako." - me
"Pano mo nasabing malas ka? Wala namang taong malas" umiling iling ako.
"After a month.. Simula ng mamatay ang parents ko.. Sumunod naman ang boyfriend ko. Nabaril siya.. dahil sa niligtas niya yung batang babarilin.." hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko.
"Ngayon masasabi mo na bang malas ako kung nawala na sakin lahat ng taong mahal ko?" - ako
"Kaya ka ba nagbago? kaya ka ba naging cold at bigla nalang naging tahimik at masungit?" Tumango tango na lang ako.
"Pero bakit sinasarado mo uli ang puso mo? Hinahanap ka ni Lorence.. Malay mo siya na ang taong makakapagpasaya sayo?" i smiled bitterly.
"Ayukong madamay siya sa kamalasan ko. Ayukong pati siya mawawala sakin.. Ayukong pati ang taong matagal ko ng iniingatan ay mawawala sakin" hindi ko alam pero bigla ko na lang nasabi ang mga bagay na yun.
"Matagal mo ng iniingatan? Anong ibig mong sabihin sa salitang yun?" sabi na nga ba at magtataka siya.
"Kababata ko si Lorence Cortez.. Pangarap niya na talagang maging artista noon pa kaya sinuportahan ko siya." huminga muna ako syaka uli nagsalita.
"Kaso ang alam niya.. Nasa amerika ako pero ang hindi niya alam na hindi naman talaga ako pumunta ng amerika.. ayuko lang kasi siyang maabala pa. Mas maganda na rin na alam niyang nasa amerika ako at mabuti na ring wala kaming communication sa isa't isa" kahit ang trio monggy ay hindi alam na kababata ko si Lorence
"Pero bakit?" nagdadalawang isip ako na sabihin sakanya ang totoo.
"Wala.. Halika na umuwi na tayo masyado ng late." nung sinabi ko yung hindi na rin siya nagtanung pa..
Habang nasa byahe kami.. bumabalik balik sa isipan ko ang mga sinabi ni Lorenson
'Pero bakit sinasarado mo uli ang puso mo? Hinahanap ka ni Lorence.. Malay mo siya na ang taong makakapagpasaya sayo?'
Paulit ulit sa utak ko ang sinabi niya.. Hindi kaya tama siya? Para maging masaya uli ako.. Baka siya lang talaga ang totoong Makakapagpaligaya sakin.
Pagkadating ko agad sa condo ko agad akong pumasok sa kwarto ko at nagpalit ng pantulog.. Wala pa ang trio monggy malamang nasa bar sila.
binuksan ko ang laptop ko at binuksan ko ang facebook at twitter ko.. and still naghahanap pa rin sila sa babaeng trending.. hanggang ngayon nagiisip pa din ako pero wala namang masama kung magpakilala ako sakanya hindi ba?
pinuntahan ko ang picture namin ni Lorence at ang daming comment.. Pero may isang comment ang talagang nakapag udyok sakin na umamin na..
"kung hindi naman importante kay Lorence ang babaeng nasa picture paniguradong hindi niya pagaaksayahan ng oras na ipost to at hanapin.. Kaya kung sino ka man na kasama ni Lorence dito sa picture magpakita ka na.. Dahil nasisigurado kung napakahalagang mo para sakanya. Sana mabasa mo to"
hindi ko alam kung sino man siya pero may punto siya sa sinabi niya. Kung hindi ako mahalaga kay Lorence paniguradong hindi niya ako hahanapin. Kaya naman nagcomment na ako. At ito ang sinabi ko.
"im so sorry kung matagal bago ako nagpakita o lumabas.. ayuko lang kasing masira ang private life ko pero katulad ng mga nabasa kung comment.. siguro nga mahalaga ako kay Lorence kaya niya ako hinahanap kaya handa na akong lumabas at magpakita sakanya.. Lorence magkita tayo sa Name Tag Bar"
yun lang ang sinabi ko.. makalipas ang ilang minuto ang dami agad ang nagcomment yung iba mukhang masaya, yung iba naasar kasi daw masyado ko daw pinahirapan ang idol nila..
Marami akong natanggap na message na mamaganda at may mga panget din.. Pero hindi ko na lang inintindi yun. Ang mahalaga ay magkikita na kami ni Lorence...
BINABASA MO ANG
"The Existence of Fate" (Completed)
RomanceI just want to try a shot story hehe.. i'm not good to do a shot story but i hope you will enjoy this. :"> And this story was base on a true story.. ENJOY.. hindi na ata to one shot e hahaha xD