Do Trzech Razy Sztuka |Hitoshi Shinsou x OC| (zakończone)

Epilog

Karetka jechała tuż za radiowozem. Powód byp prosty - tak prowadziła trasa do szpitala. Bohaterowie tymczasem zabezpieczali miejsce zdarzenia oraz wracali do swoich agencji.

Oba samochody zbliżały się do wyjazdu z opuszczonej dzielnicy, gdy jeden z nich gwałtownie się zatrzymał. Dokładniej ten przewożący złoczyńców.

Pojazd ratowniczy z trudem wyhamował, by nie doszło do wypadku. Z kolei powodem nagłego "postoju" była pojawiająca się przed nimi czarna chmura.

Wyszło z niej dwóch znanych policji przestępców. Dabi i Tomura. W międzyczasie Kurogiri, odpowiedzialny za portal, zniknął. Z krzyków policjantów można było wywnioskować, że zmaterializował się przy nich.

Prawdopodobnie zabrał z tamtąd Togę. Nie było czasu się nad tym zastanawiać, ponieważ w kierunku służb leciały niebieskie płomienie.

Po kilku sekundach z radiowozu zostały szczątki. Podobnie z ludzi się tam znajdujących. Ratownicy, podobnie jak Shinso i Shiryoku, byli przerażeni. Czy to oznacza, że zaraz umrą?

Wbrew zaleceniom lekarza Waru wstała, aby otworzyć tylne drzwi.
Nie sądziła, że Shigaraki będzie próbował tamtędy się do nich dostać, aby ich zabić.

Jednak go zobaczyła i od razu użyła swojego daru. Krzyknęła też do pozostałych, aby uciekali, zwłaszcza, że drugi ze złoczyńców zajęty był dopalaniem policji.

Medycy posłuchali niemal od razu. Gorzej było z Hitoshim. Nie miał zamiaru zostawić dziewczyny.
- Ty już masz licencję, możesz ratować ludzi. Daj i mi się poczuć jak bohater! - krzyknęła na niego, dalej patrząc w stronę niebieskowłosego.

Tak oto nastolatek musiał zostawić czarnowłosą. Sam by nie dał rady jej uratować.

Już miał wbiec do pomniejszej uliczki, gdy pomyślał sobie "Do trzech razy sztuka".

Stanął naprzeciwko mężczyzny z bliznami i coś do niego powiedział. Po uzyskaniu odpowiedzi Dabi stał sparaliżowany. Udało się.

Tylko obydwoje zapomnieli o jednej rzeczy...
Pod złoczyńcami pojawiły się portale Kurogiriego. W samochodzie policyjnym dalej się paliło.

W końcu ogień dosięgnął paliwa. To działo się zbyt szybko. Błysk. Gorąc. Ból. Głośny trzask. I ciemność. Nicość.

Gdy bohaterowie, którzy wcześniej zabezpieczali magazyny, przybyli na miejsce wybuchu, nie było już co zbierać. Tylko dzięki indywidualności Akogare udało im się określić, czyje to były ciała.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Łuu! Mamy to!
Tak więc witam na końcu książki, mam nadzieję, że spodobała wam się i ona i główna bohaterka. Zapraszam do komentowania.
Pozdrawiam z podłogi - dywan.