cheeseburger hunters | stark kids

14▪

Okumaya devam edenlere ithafen,

‣

"Peki-- kapakçığın yerini değiştirirsek?"

"Olasılıkları hesaplıyorum."

Peter göz devirip Edith'i beklemeye devam etti. Ned ise, proje ortağı olan, kenarda Harley ile D&D oynamayı tercih ediyordu.

Ne Harley'i, ne de Ned'i odasını işgal edip D&D oynasınlar diye çağırdığını hatırlamıyordu. Hayır, kesinlikle yapmamıştı.

"%22.78 , başka bir önerin var mı Peter?"

Peter içinden bu ödev için gönüllü olan kendisine lanetler okurken gözlüğü çıkartıp bir kenara koydu.

"Hey-- bu hile! Günde kaç saat oynuyorsun!"

"Bu daha hiç bir şey, sen bir de süper turbo süper hızlı kombo'mu gör."

"Taktiklerine isim verdiğine inanamıyorum-- yer yüzünde benden başka bir tane daha yok sanmıştım."

Peter o ikisinin aralarında geçen konuşmayı dinlememek için tekrar proje ödevine odaklandı. En azından çalıştı. İlk dakikasında da başarılı olacaktı ki patates çocuğunuz içine etti, tam anlamıyla.

"Gözlükleri çıkarttığına inanamıyorum, o şeyle fazla sevimlisin. Bence Tony onları sana takman ve benim de sana ne kadar sevimli olduğunu söylemem için verdi."

Ned ciddili bir domuz gülüşü yaptıktan sonra Harley'i on üçüncü kez yenmek için oyunu tekrar başlattı.

"Harley, evimde ne işin var bilmiyorum ama bu süre daha da uzarsa polis çağırabilirim."

Harley omuz silkip on üçüncü kez yenilmek için oyuna geri döndü. "May hâlâ beni seviyor."

Ned içinden söylememek için kendisini şartlandırsa ve kolunu cimciklese de, dayanamadı. "Ve hâlâ sizi birlikte sanıyor."

Ah, gerçekten..

Peter ne kadar sinirlenebilirse o kadar sinirlenip suratını sıvazladı, sanki söküp atmak istiyormuş gibi. "Sana kaç kez May'e şu durumu açıklamanı söyledim! Öyle bir şey yok mankafa!"

"Hey! Bunu ona söyleyen Happy'di! Ve Harley itiraz ediyormuş gibi durmuyor!"

"İtiraz etmeme gerek--"

"Harley!"

"Hadi ama!" Harley elindeki oyun taşlarını fırlattı ve kesinlikle Peter'ı umursamadı. "Bu oyunda bu kadar iyi olman imkansız! Bunu sadece yaşlılar oynayabilir!"

Zaten Peter kime ne anlatmaya çalışıyordu, neyse...

"Ned lütfen o zarları bırakıp şu ödev için yardım eder misin--" Ned'in telefonunun harika zil sesi araya giriyor.

Ned Peter'a cevap vermek yerine telefonuna baktı ve şöyle oldu.. Saat ve arayan kişi Ned'e beynini parçalara ayrılmış ve ponsunu acımasızca sıkılarak bir kenara atılmış gibi hissettirdi. Telaşla ayaklandı ve çantasını kaptı. "Aman tanrım-- geç kaldım! Betty'i iki dakikadır bekletiyorum!" Kapıya koştu ve Peter'a bir şey söyleme fırsatı vermeden odadan çıktı.