İNTİKAM UĞRUNA

2. Bölüm İddia

Multimedya Savaş Ander...

Belimi kavrayan kolun kimin olduğuna bakmak için başımı çevirdiğimde tanımadığım bir yüzle karşılaştım. Suratında alaylı bir gülümseme vardı. Az önceki şaşkınlığımı atıp kolunu belimden kurtarırken bir yandan da saçlarımı düzeltmeye çalışıyordum.

"Ne o ilk defamı öpüşen bir çift görüyorsun" dedi yüzündeki gülümsemeyi silmeden.

"Tabiki de hayır. Hem sanane bundan. " sinirlenmeye başlamıştım nedenini bilmiyorum ama ses tonumun yükseldiğini düşünüyordum. Normal koşullarda bağırarak konuşan biri değildim.

"Ooo küçük kızımız sinirli çıktı. " dedi gülerek .

"Küçük kız mı? Reşitim ben."diyebildim. Bakışlarım hala aralık olan kapıya yöneldi.

"Peki, tamam bu kadar bozulacağını bilseydim hiçbirşey demezdim."dedi sesindeki sinir bozucu tınıyla. "Seni daha önce hiç buralarda görmemiştim. Şu yan tarafa taşınanlar siz olmalısınız herhalde."derken ben hala aralık olan kapıya bakıyordum. Artık orada değillerdi.

Ya beni gördülerse? Kim bilir hakkımda ne düşünecekler. Ne düşüneceklerini neden bu kadar önemsiyorudum ki ?

"Sen şu öpüşme olayında kalmışsın, belli ki konuşmayacaksın." derken hala güldüğünü hissediyordum. Bakışlarımı kapıdan çekip karşımdaki genç adama yönelttim. Fazlasıyla yakışıklıydı. Ve bir o kadar da ukala. "Adım Koray. Belki bilmek istersin diye söylüyorum."uzattığı elini sıkarak "Bende Beyda. Yeni taşınanlar biziz. Üstelik öpüşme olayında falan kalmadım. Yalnızca beni görmelerini istemedim o kadar." dedim ifadesizce.

"Buraya taşındıysanız Savaş'ı hergün başka kızla görmeye alış derim ben. Bu kadar şaşırıp onları her gördüğünde kaçmaman için söylüyorum. Bi de kaldırımdan düşerken her seferinde yanında ben olamam. Bu yüzden kaçma. " dedi.

Ne yani hergün başka birisiylemi öpüşüyordu ?

İsmi de Savaş'mış demekki. Tabii daha tanışmadığımız için ismini bilmiyordum.

Evet Bursa'da benimde uzun süreli bir ilişkim vardı. Aslında hala var. Birbirimizi çok sevmemize rağmen buraya taşındığımız için ara vermek zorunda kaldık.

Ama hergün de başka birisiyle değildim. Böyle şeyler bana biraz tersti açıkçası. Hele ki sevgili mevzusu bana aşırı ters gelirdi. Sevmek bağlılıktı. Oysa ben şimdiye kadar babama bile bağlanmamıştım. Bağlanmanın bana göre olmadığını düşünüyordum ki hayatıma Emir girdi. Ve bu düşüncelerimin çok yanlış olduğunu anlamamı sağladı.

Koray elini dudağıma götürüp "Dudağın kanıyor."dedi.

Ağzımdaki metalik tadın nedeni belli oldu." Önemli birşey değil. " dedim. Elimi dudağıma götürdüm. Eli, elime değdinde elimi geri çektim. Neden bu kadar yabaniydim ki?

Cebinden peçete çıkarıp çenemi tuttu ve dudağımın kenarına hafifçe bastırdı. "Evet şimdi daha iyi. Nasıl oldu bu ?" diye sordu ciddileşerek.

"Önemli birşey olmadığını söyledim. " dedim ,gözlerimi kaçırarak. "Söylemeyeceksin yani" dedi.

O hala bana bakarken ben etrafa bakıyordum ki bir anda aralık olan kapıdan Savaş ve öpüşütüğü sarışın kadın çıktı.

Koray "Abi nerelerdesin sen ya ? Kaç kere aradım en sonunda da geleyim dedim. " dedi. Savaş herzamanki soğuk bakışlarını üzerimden çekip Koray'la konuşmaya başladı.