İNTİKAM UĞRUNA

3. Bölüm İlk adım

Multimedya Mert Ander...

Başımda cırlayan saati kapatmak için uzandım.Hafifçe gözlerimi aralayıp saate baktım.Sekize geliyordu.Normalde erken kalkan biri değildim.Yani tatildeydik sonuçta.Ama ne yazık ki tatil bitmişti.Yeni okuluma başlama vakti gelmişti.Bu sene herşeyin çok farklı olacağını düşünüyorum.Ki öyle olacak zaten.Yeni ev..Yeni okul..Yeni insanlar..Kısacası yeni bir hayata başlamıştım.

Gözlerimi güneş ışığından dolayı birkaç kez ovalayıp, yatakta oturur pozisyona geldim. O kadar uykum vardı ki..

Dün akşam olanları hatırladıkça kendimden utanıyordum. Neler yapmıştım öyle? Ben şimdi Koray'ın sevgilisi miydim? İnanamıyorum.Cidden şaka gibiydi.Bir anlık dürtü nelere yol açmıştı..İlk defa gördüğüm insandı oysa ki..

Telefonuma uzanıp mesaj var mı diye baktım.Emir hiç aramamış, mesaj da atmamıştı.İki kez Bükre aramış, birkaç tane de mesaj atmıştı. Bükre'yi aramak yerine mesajlarına cevap verdim çünkü arasam 1 saat aralıksız sorular sorardı. Sonra anlatırdım.Bugün okulun ilk günü olduğundan dolayı biraz da geç gidecektim. Benim klasik düşüncelerim "Zaten ilk gün ders işlenmiyor." yönündeydi. Yataktan kalktım. Duşa girip üstümdeki yorgunluğu atmak istiyordum.

Güzel bir duşun ardından dolabımın karşısına geçtim. Açıkçası hiç kıyafet seçmekle uğraşmak istemiyordum.Bu yüzden elime gelen ilk kıyafetleri alıp üzerime geçirdim.Hafif bir makyaj yapıp saçlarıma elimle şekil verip odamdan çıktım.Aşağıya indiğimde yemek masasında müthiş bir kahvaltı vardı.Neredeyse masada boş yer yoktu.Fakat babam ortalıkta gözükmüyordu. Belkide erken çıkmıştı.Okulumun adını ve adresini telefonuma kaydetmiştim zaten.Bu yaştan sonra elimden tutup okula götürecek hali yok ya.

Masadaki yerimi alırken iki tane yardımcımız "Günaydın Beyda hanım, kahvaltınız hazır." dediler "Günaydın.Babam nerede acaba bi bilginiz var mı?" dedim masadaki kahvaltılıkları tabağıma koyarken.Diğerinden daha genç olan kadın çayımı dolduruyordu."Hayır Beyda hanım bilmiyoruz.Erkenden çıkıp gittiler." dedi çayımı doldurduktan sonra.Neden soruyordum sanki? O yokken enerjimi düşürecek kimse biriside olmuyordu. "İsimlerinizi öğrenebilir miyim acaba? Artık burada beraber yaşayacağız nasıl olsa?" dedim samimi bir şekilde. Genç kadın "Benim adım Ayşe." dedi.Daha yaşlı duran kadın ise "Benim adımda Hafize" dedi hafifçe gülerek.İkiside çok şeker insanlardı. "Memnun oldum.Şey bir de bana Beyda hanım demezseniz çok sevinirim.Kısaca Beyda diyebilirsiniz." dedim.Hafize teyze "Peki Beyda kızım, istediğin birşey var mı?" diye sordu."Hayır teşekkürler.Herşey müthiş görünüyor." dedim ve tabağımdaki yiyeceklere gömüldüm.

Evden çıktığımda Mert'i gördüm. Belki o da okula gidecekti.Yanıma gelip "Günaydınlar." dedi sonuna vurgu yaparak.Mert'i sevmiştim.Bana çok samimi gelmişti.Yani gördüğüm kadarıyla."Günaydın" dedim samimi bir gülümsemeyle."Okula mı gidiyorsun*" diye sordu."Ne yazık ki." dedim dudağımı büzerek."Hangi okuldasın sen?" "Bilmiyorum.Ama telefonumda yazıyordu." "Ben bırakıyım seni okula ne dersin?" dedi "Gerek yok, teşekkürler" dedim."Olur mu canım, biricik komşumuzu okula bırakmayacaksam ne diye araba aldım?" dedi gülerek.Aslında teklifi gayet cazip gelmişti.Zaten geç olmuştu.Bir de taksicilerle uğraşıp ilk okul günüme gitmemezlik yapmak istemiyordum. "Peki o zaman, adresi söyleyeyim ben eğer gideceğin yere yakınsa geliyim.Ama tersse taksiye binip gideyim." dedim. Mert arabasına doğru ilerleyip sürücü koltuğunun yanındaki yolcu koltuğunun kapısını açtı. "İtiraz kabul etmiyorum.Zaten İstanbul'u bilmiyorsun.İti var kopuğu var denk gelirsin sonra senin başın ağrır..Geliyorsun değil mi?" diye sordu."Tamam, tamam geliyorum." dedim yüzümdeki gülümsemeyi silmeden.

Arabaya oturup emniyet kemerimi taktım. Telefonumda kayıtlı olan adresi bulup açtım.Okulun adı Gürsoy kolejiydi.Mert'e dönüp "Gürsoy kolejinin nerede olduğunu biliyor musun?" diye sordum. Gözlerini adiden yoldan çekip bana baktı. "Bilmez miyim hiç, bende orada okuyorum zaten." dedi. Neyse ki yeni okulumda tanıdığım birileri olacaktı."Güzel okuldur.Ortama çabuk ayak sağlarsın tabii benimle takıldığın sürece." dedi sırıtarak."Neden senle takılmadığım zaman ortama ayak sağlayamazmışım?" siye sordum."Ortamı bilmediğin için tabiki de sağlayamazsın.Ama benimle takılırsan ortamı öğrenirsin ve rahatlıkla uyum sağlarsın." dedi.Bunun üzerine konuşmak istemedim. Mert okulun açık otoparkına arabayı park etti.Arabadan indiğimizde otoparktaki spor arabalara bakakaldım..Ta ki okul binasını görene kadar..Büyük ve bir o kadar da gösterişliydi.Az daha küçük dilimi yutacaktım.Tek merak ettiğim şey babam bu kadar parayı nereden buluyordu? Eskiden okuduğum hiçbirşeyle alakası yoktu.Dışarıdan bile..İçini tahmin edemiyordum.Bildiğimiz üniversite gibiydi.