Olmak İstediğim Gibi

"İrööööm kalk gızz ! " bu cırtlak ses tabikide anneme aitti. "Tamam anneyyy beş dakka dahaa " sabahın köründe böyle "ANIRIŞMALARIMIZ! " tüm ev halkı kalktı tabii. Tam tekrar uykunun güzel kollarında sızıcaktım ki annem HUNHARCA kolumu çekip kaldırdı beni sağolsun. Kahvaltıda muz - NUTELLA <3 ve çilek reçeli - pudra şekeri ikilikeri ile kaplı pankekler vardıı <3

Annem biraz gevezedir, arada bir ( NE ARADA BİR HER SALİSE ) anırsada kadın güzel yemek yapıo lan :D

Sonra birden domuz gibi sesler çıkararak bütün pankekleri hayvancasına bitirmekte olan erkek kardeşime ( KARDEŞ DİYORUM DA ASLINDA BİZ ONU ÇÖPTEN BULDUK s.s ) birde son bir kaç pankeke baktım. "ALLAAAH GİDİYO GÜZELİM PANKEKLER, ABAN ABAN ! " dememle annem ve karşim anırarak gülmeye başladı. Bende boşluktan yararlanarak mamalarımı yedim ve yukarı giyinmeye gittim.

Tam giyinirken içinde ANIRARAK ŞARKI SÖYLEYEN çocuklarla ANIRARAK KORNA ÇALAN servisçi geldi ve annem " irööööm servösön geldööö " diye anırdı "iriiiim sirvisin gildiii " "gördüm annneeeeeey diye anırdım. "

BİR CÜMLEDE 4 ANIRMA :DDD

Neyse işte sonra okula gittim falan filan falan filan gerisi karanlık...

" Hey sen hadi kalk " " tamam anne beş dakka daha yaa " Sonra melekimsi bir sesin güldüğünü duydum bu tabikiside annem yada karşiim olamaz . Gözlerimi açtığımda hsskr! Uyuya kalmışım ;( Sonra bi bomboş ola sınıfa , kararmış havaya birde bana doğru gülümseyen GAMZElİ! Taş Çıçığa baktım.

GAMZEEE KRATERRR GAMZEEEĞ ben tam böyle gamzelerin büyüsüne dalmışken ve neden Emre veya Yeşimin beni uyandırmadığını düşünürken ( EMRE BENİM ERKEK ARKADAŞIM YEŞİM DE BEST KANKİM )
çocuk GÜNAYDIN PRENSES dedi!!! Sonra bende istemeden de olsa elimde olmayarak " çok komiik dedim ve çıktım " otobüs durağında otobüs beklerken E TABİ ARABAM YOK VE DOĞAL OLARAK DA SERVİSİ KAÇIRDIM. Hala elimde olmadan da olsa takmadığım taş çıçığın etkisindeydim. Sonra bir anda önümde lüks bir araba durdu ve içinden o daş çoçuk çıktı.

"Hadi atla."
"Hayır daha seni tanımıyorum bile"
" sadece evine bırakıcam tecavüz etmiycem ya. Hem bahanesiyle tanışmış oluruz . ;D ( piç smile )"
"İyi peki "

Böylelikle bende arabaya bindim ve adresi söyledim sonra içimdeki anlamsız neşe patlamasını çaktırmamaya çalışarak öylece oturdum. Ve öylece düşünmeye başladım. Kasım ayındaydık ve Emre ile 1. Yılımıza girmemize son birkaç gün kalmıştı. Ama Emre daha hiçbir şey söylememişti. Acaba süpriz mi yapacaktı ? Bi anlık heyecanımı Emrenin son zamanlarda bana ne kadar ilgisiz olduğu gerçeği bozdu.

"Sen iyimisin ? "
" Evet, tabi neden ?"
" Çünkü evin önüne 20 dakika önce geldik ve sen yaklaşık 20 dakikadır çama bakıp kendi kendi kendine mırıldanıyorsun. "
" Ne ? N-Niye söylemedin? Off " diyip hızlıca kapıdan indim.

"Dur bir dakika nereye ?"
" Evee ? "
" yani öyle değil, daha hala tanışmadık. Ben Selim :) sen ? "
" İrem bende" dedim ve eve girdim.