Ano kanyang naghihintay na kapalaran sa akin?
Minsan mo na bang natanong yung sarili mo na masaya pa ba ako sa ginagawa ko? Ano bang purpose ko sa mundong ito? Bakit ba ako ipinanganak? Bakit pakiramdam ko ang malas malas ko? Ayokooooo ng gantong buhay.
Masalimuot.
Malungkot.
Magulo.
Nakakatakot.
Nakakakaba.
Di ko Alam kung saan ako patungo.
Pero bakit ba ako lumalaban? Para kanina ba itong ginagawa ko?
Naramdaman mo na ba yung gantong pakiramdam?
Bat ang lupit ng mundo sa akin? Bat ang pangit ng kapalaran ko? Ano bang meron at bat ko ito nararanasan?
Di ba pwedeng maging masaya na lang palagi?
Walang problema.
Payapa.
Tahimik.
May pagkakaisa.
At punong puni ng pagmamahalan?
Minsan ko nang sinisisi ang sarili ko paulit ulit tumatatak sa isip ko na bakit kaya di ako umiyak ? Na bakit di ako nakaramdam ng lungkot nung nawala sya.... Bakit ganon?
Bat wala akong naramdaman?
Bat sapilitan? Bat di nagkukusa? Bat di nila ako maintindihan? Bat palagi na lang ako ang Mali sa paningin ng lahat ng tao?
Ang hirap ng ganito.
Nakakapanlumo.
Nawawalan ako ng lakas.
Ano ba naman ito, tumigil ka nga sa ilusyon mo ! Pwede ba ! Itigil mo yang negative vibes na yan sa isip mo Elysseeeese !!! Najintindihan mo! Walang mangyayari sa buhay mo kung puro ka reklamo.
"HAHAHHAHAHAHAHAHAHAH" malakas kong tawa pagkatapos ng mahabang kwento ni Abby.
"Oo ! Tapos nakita ko pa talaga sa harap ko na-----HAAHAHHA !" di natuloy tuloy nyang kwento dahil sa kakatawa.
"Anoooo ! Ituloy mo na kasi" di mapakaling banggit ko pa.
"Na !-----HAHAHAHAH nangulangot sya sa harapan ko! HAHAHAH !" Kasabay ng malakas nya pang tawa.
"HAHAHHAHAAHHA walanjo seryoso? HAHAHAHAH" tawa ng tawa kong tanong.
"Oo bes ! Kadiriii nga eh ! Yuck as in yuck crush ko pa naman din yun Ta's ganon? Nuh ? Kadiriiii bes ! HAHAHAHA" dagdag nya pa.
"Grabi ka! Malay mo naman di ba ? Di na nakatiis yung tao" mahinang usual ko pa.
"What ! Hahahahah eh basta ! Ayaw ko na sa kanya !" Ungot nya pa.
"Woi .....magtigil ka nga sa ilusyon mo ! Di ka nga man lang nun matignan sa mata hahaha" dagdag ko pa.
"Ahahahaah basta turn off na ako" sabi nya pa.
"Ahh... Okay sabi mo eh". sabi ko pa.
Kasalukuyan kaming nandito ng matalik kong kaibigan sa garden kanina pa kami nakaupo dito at nagkukuwentuhan ng mga kalokohang nakita nya tungkol sa crush nya. Habang nakaupo di ko paring maiwasang mapaisip kung bakit sumagi sa isip ko yung mga gaming katanungan sa buhay ko. Naanimoy nagkukusa silang lumitaw sa mumunti kong isipan.
Sa murang edad napakalayo na bang paraan ng pagiisip ko kahit sabihing mag isang anak lang ako ng akong ama. Di pa rin masasabing nakukuha ko na lahat ng gustuhin ko sa buhay.
Malaki ang bagong pagsisisi ko Simula noong namatay si mama. Maraming akong narealize at napaisip ako ng sobra sobra.....
Sa tuwing nagaaway sila ng akong madrasta. Sapilitan akong nagiging responsible sa bahay na kahit sa murang edad ay kailangan kong magtrabaho at gumawa ng mga responsibilidad na dapat isang INA ang nagsasagawa.
"Ma ....... Nandito na po ako" marahan ko pang sabi pagkatapos ng mahaang oras na ginugol ko sa paaralan.
Bakit walang sumasagot? Nasaan na ang tao dito sa bahay?
At habang naglalakad ako ng paunti until sa loob among sala nagulat ako ng may nakita akong maliit at kapirasong papel na nakatupi.
Kinukutuban ako pero di ko pinahalata ang nararamdaman ko noong mga sandaling iyon.
Malakas ang kabog ng akong dibdib na animoy dining na dinug ko ang malakas na kabog nito.
Unti until ko itong nilapitan at may nakita akong.......
"Sulat" marahan ko pang sabi.
BINABASA MO ANG
" Focused "
Teen FictionShe's the girl who makes you laugh hard. She's the girl who has many talent. She's the girl who can attain high grades. She's the girl who have good attitude. The girl that is generous, kind, humble. " Oh the girl must have been a lot of description...