Luka elini çenemden çekince ağzım açık kaldı. Tekrardan ağızımı kapadı. Zil çalınca ayağıya kalktı.
"Ben gidiyorum..öbür tenefüs görüşürüz"
"E-evet"
Lukanın arkasından sadece baktım. Ardından tikki konuştu.
"Hani adrianı seviyordun?"
"Seviyorum"
"..."
Ayağıya kalkıp sınıfa gittim. Kagami ve adrian küs olmalarına rağmen beraber oturdular. Açıkçası pek bir yerimde olmadı. Ardından telefonum titredi.
Luka: Nasılsın?
Siz:
Kötü :(
Luka: camdan aşağıya bak
Göz ucuyla aşağıya baktım. Camın pervazinde bir çıkolata vardı.
Siz:
Nasıl koydun lan?
Luka: ehehe yukarıya bak
Yukarıdaki camdan sarkan bir adet mavi ip gördüm.
Siz:
Jdjdjdjdjdj ciddimisin Luka?
Luka: Hshshfbr evet.
Tam çıkolatamı yiyecekken öğretmen sınıfa girdi. Çıkolatamı yiyemedim :(
=))))
^Luka^
Dersten çok sıkılmaya başladım. Hep aynı şeyler anlatılıyordu. Bir kağıt biride kalem çıkardım şiir yazmaya başladım.
Bilseydin
Çılgın olduğumu düşünüyorlar, deli olduğumu düşünüyorlar
Bana aptal diyorlar, değersiz, buna değmeyeceğimi söylüyorlar
Yuva dediğim yere yürüyerek geri dönüyorsun şimdi, fakat çok yalnız hissediyorsum
Aynı incitici laf çaktırmalar, en gizli yerim
Temiz kulaklarımda, yaptıkları yorumlar
Şayet, Şayet acıyı saklamak için odamda yaptığım bu şeylerin hepsini gerçekten bilselerdi
Bahse girerim düşünceleri değişirdi, evet
Bahse girerim ki düşünceleri değişirdi
Acıyı bilselerdi değişirlerdi
Değişirlerdi
Geçmişin bu izlerine inanıyorum, çünkü inanıyorum
(Şarkının ismi if you knew dinlemenizi tavsiye ederim)
"Luka?"
"E-efendim hocam?"
"Ne yalıporsun oğlum?"
"Hiçbir şey..."
Kağıdı sıramın altına saklamıştım.
"Kalk bakalım çöz şu soruyu."
Soruyu çözüp yerime geçtim. Kağıdı düzeltip dosyama koydum. Zilin çalması için dua ediyordum, kalemimi çiğneyip durdum. Zilin sesini duyduğumda yüzümde istemsizce bir sırıtış oluştu
