Luka>>>>>>>
Canım açıyor gibiydi...kör gibi...beni neden görmüyorsun?! Diye bağırmak istiyorum..ama birşeyler boğazımı düğümlüyor..
Ama şu da açıkki sadece ben üzülmüyorum. Bu dünyada çok kişinin problemleri var..benimki onlarınkinin yanında neki?
Juleka: Abi!
Luka: Evet?
Juleka: daldın gittin! Hayırdır?
Luka: önemli değil...
Juleka: Ama sen benim abimsin! Tabi önemli
Zorlama bir gülümseme vermiştim.
Luka: cidden, önemli değil
Juleka: öyle olsun...
Juleka yanımdaki banktan kalkıp gittiğinde, kalbimdeki acının büyüdüğünü ve beni yediğini hissettim.
"Belki yok olmalıyım"
Bir türlü kötü düşüncelerimden kurtulamıyordum. Ağlamak ve daha çok ağlamak istiyorum. Ah marinatte..sana aşık olmak en büyük günahımdı..
Düşüncelerimden kurtulmak için banktan kalkıyorum. Tam o sırada omzunda bir el hissettim.
Jim: Oi, luka
Luka: Selam..
Jim: Ne o?
Luka: ne ne?
Jim: O yüzündeki dudakların yukarı doğru olması lazım! Ama aşağı doğru!
Luka: Pek önemli değil..sadece-
Göz yaşlarım tamamlarımı ısıtıyordu. Kendimi tutamıyordum...
Jim: oğlum! Ne oldu sana?
Luka: Sevdim...ama..sevilemedim..
Jim: Sen adam mısın!?
Luka: E-evet?
Jim: Hiçte bile! Adam demek sevdiğinin peşinden koşmaktır! Onu bırakmamaktır! Oturup " Aaah o beni sevmiyor!" Diye ağlamak değildir aptal!
Luka: yanı...bırakmamam mı lazım?
Jim: Oman tonrom anladın!
Sırtıma dostça vurdu.
Jim: hadi onunla konuş
Luka: tamam!
Marineti aradım. Bahçede, okulda...yoktu. Yolumu Alyaya yönelttim.
Luka: hey Alya!
Alya: selam!
Luka: Marinette..o nerde?
Alya: Şapşi kız...su birikintilerinin üzerine bastı. Şimdi hasta!
Luka: oh...
Al...yine yapacağını yaptın hayat! Şimdi gidiyorum...ama dönüşüm ağır olacak!
