Kwento ni Jannelle Romana Santana (Alternative Ending)

Chapter Nine

Chapter Nine:

“I still can’t believe na naging ex mo sya.” Bulalas ni Ashley ng pang walong beses matapos nyang takuting magkwento si Jannelle.

Going back through her memories surprisingly made her feel at ease. Ang buong akala nya ay sisinghot singhot sya ng uhog habang nagkukwento kay Ashley. Bago pa man sya sumagot sa isinaad ni Ashley ay pinalibutan nya muna ng bandage ang kaliwang kamao ni Zach. “Hindi ko nga sya naging ex.”

“Hindi?” naguguluhang tanong ni Zach.

Binitawan na ni Jannelle ang kamay ni Zach, yinakap ang sarili at nagsalita.“Hindi naman naging kami.”

“Pero kita mo naman, binalikan ka. Haba ng hair.” Flinip pa ni Ashley ang kanyang buhok pang epek sa huli nyang sinabi.

Kahit anong pageeksplika pa ang gawin ni Zach at Ashley ay hindi nya magawang paniwalain ang kanyang sarili na sya nga ang dahilan ng pagbalik ni Joshua. Their epic love story was a petty one that ended quite terribly.

Tumayo si Jannelle hawak hawak ang kanyang cellphone. Sinubukan nyang magmukhang seryoso kahit hindi nya makita ng maayos ang dalawang kaibigan nya. “Tama na guys, hindi sya bumalik para sakin. Matagal na yon, ni pangalan ko panigurado ay hindi na nun maalala.” Matagal na dapat syang bumalik para sakin kung naaalala nya nga ako.

“At nakikiusap ako, let’s just forget everything that happened today.” She tried to smile at them but failed miserably. Instead of dwelling upon anything, she dialed Hunter’s number and patiently waited for him to answer.

Makalipas ang limang beses na pagriring lang ng cellphone ay sumagot na rin ito. Muli syang pumasok sa kwarto ni Zach at nagkulong doon. “Hello?” His groggy voice greeted her.

She suddenly felt an urge to ruffle his hair with Hunter’s adorable sleepy voice. “Hi.”

May narinig syang paglaglag sa telepono bago muling nagsalita si Hunter. “Jannelle, where are you? It’s almost eleven.”

“Where’s Miley?”

“I forgot to tell you!” medyo tumaas ang boses nito. “Miley called my mum and asked her if they could hang out.”

Halos lumuwa ang mata ni Jannelle sa narinig. “Miley did what?”

“Exactly, that was my reaction too. Clearly, my mum was fairly amused with little Miley as to why she agreed into letting the girl sleep over in her hotel. It’s okay, right? You don’t mind?”

Napangiti si Jannelle kay Hunter. “No, of course not. I’m glad that your mother likes her.”

“What’s there not to like?”

Bigla nyang naalala ang purpose ng pagtawag nya kay Hunter. “Listen… today I.. um well.”

“I miss you.” Medyo naaantok antok na si Jannelle kanina pero nagising ang diwa nya ng tuluyan sa sinabi nito.

“I miss you too.” She instantly yearns to see Hunter’s face. Sa ilang taon na nilang magkasama, tanging ang presensya lang nito ang nakakapag pakalma at nakapagbibigay ng peace of mind sa dalaga.

At yon ang pinagkaiba ni Hunter kay Joshua. Everything in Joshua seems to be alive, walang dull moment. Walang peace of mind. Noong unang araw palang ng third year highschool ay aburidong aburido na si Jann sa kanya. Wala syang kaide-ideya kung bakit sa dinami rami ng estudyante, lalong lalo na ng mga babae sa Hallmark ay sya pa ang pinili nitong bweysitin. Hindi nya alam kung nagkaroon ba ng raffle draw sa luma nyang eskuwelahan at sya ang magically nabunot ni Joshua.