Destiny Fooled Us Both

DFUB 2

*****

 TWO

“Ay. Oo nga no? Ba’t kaya nila hinila nila si Kerubin?” Sabi naman ni Cess.

[Jhoan’s POV]

*I’m at a payphone trying to call home all of my change I spent on you. Where have the times gone baby it’s all wrong. Where are the plans we made for two…..*

Narinig kong tumunog yung alarm ng cellphone ko. Kinuha at pinatay ko na ito.

Antok na antok pa ko dahil napuyat ako kagabi kaiisip sa pangyayaring hindi ko matanggap sa aming dalawa the day before yesterday. Hayy.

My boyfriend este EX-boyfriend nga pala is what I’m talking about.

I miss him so bad. Ba’t kasi ako nakipag-break sa kanya e. Tss.

[FLASHBACK]

“I think we should end this.” Nakayuko at mahina kong sabi sa kanya.

“What?!” Medyo nagulat ata siya sa sinabi ko?

Nasa park nga pala kami ngayon. Nakipagkita ako sa kanya dahil parang nawawalan na siya ng time para sakin.

“Nawawalan ka na kasi ng time para sakin. Minsan nga naiisip ko kung naalala mong may Jhoan pang nag-eexist sa buhay mo e. Minsan lang ako makatanggap ng mga text at tawag galing sayo. At kung minsan, sinisigawan mo pa ko pagkinakausap kita! Di ko din alam kung san-san ka pumupunta. Ano mo ba ako? Girlfriend ba o stranger? Halos isang linggo nadin yun a.” Mangiyak-ngiyak kong sabi sa kanya.

“Ayokong mawala ka sakin. I’m sorry Evol. Busy at---“ Di ko na siya pinatapos dahil nagsalita na ako.

“E bakit hindi ka manlang gumagawa ng paraan para magkaroon tayo ng communication? Ano yon, lagi nalang ako ang gagawa para sayo?! Mahal mo ba talaga ako? Hindi ko kasi maramdaman e. Siguro, kelangan ko muna ng time makapag-isip.” Napasigaw na ko dahil medyo naiinis nadin ako sa mga dahilan at idadahilan pa niya.

Bigla nalang tumulo ang luha ko. Ano ba ‘to. Nakakainis.

Pinunasan niya ang luha ko.

“Sorry for making you cry. Ayaw kitang mawala sakin. Mahal na mahal kita Evol. Pero kung ayun naman ang gusto mo, sige pagbibigyan kita. Kung ayun ang ikaliligaya mo e. Pero kapag nakapag-isip ka na. At naisipan mong bumalik sakin. Andito lang ako palagi para sayo.” Hinaplos niya mukha ko.

Nakita ko namang may tumulong luha sa mga mata niya pero pinunasan niya naman kaagad iyon.

[END OF FLASHBACK]

Well, ready na ko. Nakapag-ayos na kaagad ako. Oha, ang bilis ko no? Syempre habang nagfaflashback sa utak ko yung mga nangyari noon, naliligo at nagbibihis nadin ako nun.

Lagi ko nalang naiisip si Darrel. >_<

Miss ko na talaga siya.

Kamusta na kaya yung lalaking yun?

Napa-buntong hininga nalang ako.

Sumakay na ako sa car. Hindi na ko kumain at dahil baka ma-late lang ako.

“Good morning mam.” Bati ni manong driver namin.

“Ah, good morning din po manong. ^_____^”

Pagkadating ko sa school, nakita ko na si Bestfriend. Nakasandal sa car nila, which is nasa tapat ng gate. Iniintay niya siguro ako. Yiiie. Sweet naman ng bestfriend ko. :”>