Destiny Fooled Us Both

DFUB 12

*****

Update 12

[Jhoan’s POV]

Inusod niya yung upuan at pinaupo na ko. Kyaaaah! Kanina pa ko kinikilig.

Pumasok muna siya dun sa parang rest house. Di ko alam kung ba’t niya ko iniwan dito. Aish. Ano kayang gagawin niya dun, ba’t hindi niya ako sinama. >////<

Bigla namang may nagbell, yung parang mini bell lang mula sa loob ng bahay na pinasukan ni Evol kanina.

*O*

Waaah! Nagulat ako nung makita kong nag-iba yung suot ni Darrel ko.

Nakabihis siya ng pang waiter ngayon.

Pfffft. Hahahaha.

Ang kyooooooooot!

Lumapit siya sa akin ng may malapad na ngiti.

Hahaha. Pinipigilan ko ang pagtawa ko.

Para siyang bata na matured na ewan. Can’t define it.

He’s just too handsome and cute! *Q*

“D’you liked my outfit?” tanong ni Darrel nung makalapit na siya ng tuluyan sakin.

Tinakpan ko naman ang bibig ko na tipong nagpipigil padin ng tawa. Hahaha.

Nakakatuwa yung suot niya!

Hmm, ano kayang trip neto at naisipang magsuot ng ganun eh? :’D

“Pfffft, hoy. Anong trip mo ha evol? Ba’t ka nagsuot ng ganyan?! Pwahahaha,” hindi ko na napigilan ang pagtatago ng tawa ko.

“Ay, ayaw mo ba? Gusto lang naman kitang pagsilbihan ngayong 640th day natin eh, hindi kasi kita napasaya nung 600th day natin. Naaalala mo pa ba, na nangako akong babawi ako sayo evol?” medyo nalulungkot na sabi ni evol. Aww.

(Note: Remember nung nagbreak sila? Kaya hindi nila nacelebrate yung pang 600th day nila. See prev. chaps. ^___^)

I can see his sincerity in saying it. Oo nga pala. Every hundredth day, nagcecelebrate kami. But it happens na nung 600th day, hindi namin nagawang magcelebrate. Because of UGH. Never mind.

“Oo evol, hindi ko makakalimutan yung pangako mong yun. Tsaka wag na lang nating balikan yung nangyari noon.. isa na lang iyong bahagi ng ating mapait na nakaraan,” I then flashed a sweet smile.

“Hindi narin kita hahayaan pang masaktan ulit evol. Mark my words,” he hugged me. I responded. It was very relaxing. Sana ganito nalang kami, palaging magkayakap. I feel safe and protected in his arms.

“Ows? Talaga lang ha!”

“Oo naman. Mark my words nga diba? Shunga lang?” I rolled my eyes. Ay nako. Kahit kelan talaga ‘tong si evol napaka moody. Di mo malaman ang mood kung seryoso o nagjojoke o ano e.

“What ever Darrel,” nag-what ever sign pa ko.

“Haha, you’re funny talaga evol,” biglang naging seryoso mukha niya. “Don’t call me by my name, call me Evol. Understood?”

“S-sure evol. Nakakatakot ka naman.”

Bigla niyang pinisil yung pisngi ko, “Cute mo talaga pag natatakot!” ^_____^

“Shemaaay ka, pinagtitripan mo lang ako!”

*Gruuuuuuuuu*

Nagkatinginan kami ni Darrel at bigla naman siyang tumawa.