Alexa's POV
Sinara ko nang malakas yung pinto sa harapan ni ate Sophia kasi ang kulit kasi ayaw ko nga munang makipagusap eh kasi naiinis ako di ako nakabili ng ticket.
Humiga ako sa bed ko tapos nag talukbong ng kumot ayoko muna lumabas ng room ko.
Tumingala ako sa ceiling at nagisip isp ako.
...
Pupunta paba ako sa concert kasi sabi ni ate Sophia meron daw siyang ticket.
...
Bahala na nga. Tumayo na ako sa kama ko at akmang pupunta nako sa tapat ng pintuan ng room ko.
...
Parang may pumipigil sakin na lumabas ako sa room ko.
...
Simula nung unang beses akong di nakapunta sa concert ng Seventeen last last year nanghinayang na ako at nawalan ng pag-asang makita sila partida main group ko pa yun ah.
Sobra akong nalungkot that time ayaw konang kumain, di ako makatulog.
Nagulat na lang ako nung sabi ni ate Sophia na may ticket daw siya para sa concert ng GOT7. Kailan pa? Eh ang alam ko ayaw na ayaw niya yung kpop.
Bahala na pagiisipan ko kung pupunta ako o hinde.
Nakabuo nako ng desisyon bababa na ako gutom nako eh di ako kumain ng dinner.
Pumunta na ako sa harap nung pintuan ko at unti-unting binuksan iyon, tumingin muna ako sa gilid gilid kung may tao ba or wala.
Lumabas na ako sa kwarto ko at dumeretso na ako sa hagdan, tahimik akong bumababa sa hagdan may nadinig akong nagbukas ng pintuan at alam kong galing sa pintuan ni ate Sophia yon.
Nagmadali na akong bumaba at nagtago na ako sa malaking vase na kulay puti na may design design na bulaklak.
Tinakpan ko yung bunganga ko at tumahimik halos hininga ko na lang ang naririnig ko.
Nakita kona si ate Sophia na naglalakad sa hagdan pero may isang bagay na nagpalingon sa kaniya pabalik.
Tae yung pintuan ko diko nasara, halaaaaaa panoooo naaaaa.
Nagmadali na bumaba si ate Sophia nang mapansin niya ata ako na nagtatago sa vase.
"Alexa bumaba kana sa wakas!!!" Napaka ingay talaga ni ate kahit kailan, tumahimik lang yan nung iniwan siya ng boyfie niya eh.
"Ate naman eh ang ingay mo talaga kahit kailan" Inis kong sabi sakaniya na medyo natawa ng konti.
Ngumiti siya at tumalon talon..."ALEXA YOURE OKAY NA!!!" At agad niya akong niyakap ng mahigpit hanggat sa matumba kami at nagtawanan na ng malakas.
Dumating si mommy at mukhang nagaalala..."What happened here? Are you okay, the both of you?" Mommy asked and suddenly we laugh nalang.
"Mom everythings fine look Alexa's smiling again" Ate said and mom look at me and i smiled at her na lang.
"Yes honeyyyy we miss you already" Lumapit si mommy samin at niyakap kami.
Habang yakap kami ni mommy we felt all the joy and happiness in this world.
"Are you ready to see your idols?" Ate asked me i smiled at her and said..."Duhhh my BORFRIENDS!!WOOOOHHH!!" After i said that ate Sophia loss her smile biglang nawala yung ngiti sa mga mata niya na para bang may naalala siya.
"Sophia are you okay?" Tanong ni mommy sakaniya, biglang tumayo si ate Sophia..."Yes mom okay lang po ako panik lang po ako sa taas may aayusin lang po" At agad nang pumanik si ate sa room niya baka naalala niya yung boyfriend niya ang sakit din kasi ng ginawa ng boyfriend niya sakaniya at mukhang di pa siya nakapag move on and mukha ring bumalik yung sakit sakaniya.
Nadinig nanamen yung pagsara ng pinto niya..."Mom is she gonna be okay?" I asked mom and she smiled at me and put her hand on my left shoulder.
"Yes honey she will" Mom smiled at dumeretso na siya sa kusina para maghanda ng almusal.
...
...
...
...
...
...
...
...
...
Please don't leave me.
YOU ARE READING
My Idol and I
NonfiksiAko ay isang fangirl na patay na patay sa aking iniistan na kpop group as in super mapa album,bagong version ng lightstick meron ako pati mga diko nakukuhang photocards and posters binibili ko yun. Pero di naman pang habang buhay ang pagiging fangir...
