"Order daw ng table 26 asan na?"
"Coming up, sir!"
"Good. Yung mga deliveries?"
"Ihahatid na po!"
"Ok, make sure na complete lahat."
Tumango yung mga staffs at sinimulan agad nila yung mga trabaho na kailangan nilang gawin dahil maraming customers.
"Iba na talaga kapag manager ka hyung!"
"Oh? Chan? Tapos na klase mo?"
"Obvious naman hyung, kaya nga nandito ako diba? 'Di naman ako katulad mo dati mahilig mag-cutting--"
"HOY MANAHIMIK KA NA MAG-TRABAHO KA NA DON!"
"KAKARATING KO PALANG HYUNG EH!"
"Nako nako, Lee Chan. Madami pang customers ngayon."
Nag-make face siya bago siya pumunta sa staff room para magpalit ng uniform.
And yep, ngayon yung first day ko sa restaurant as a manager. Sipag at tiyaga lang ang ginawa ko kaya na-promote ako after 2 years na pagiging waiter.
Si Chan na forever single-- este cashier ay ka-close ko dito sa restaurant. Nakatira kami sa iisang apartment dahil malalayo yung mga pamilya namin at kailangan naming lumuwas para makapagaral at makapagtrabaho.
Matagal na panahon pa para makapag-graduate si Chan dahil mahirap yung course na tinake niya. Kaya ayun, mangiyak-iyak na yung ugok.
Pano naman kasi, Law yung kinuha kaya mga 9 years pa magaaral. 'Di ko lang talaga ma-imagine na pwede palang maging abogado yung mga siraulo-- hehe.
Na-check ko na lahat yung mga dapat i-check sa resto para makapag-pahinga na'ko.
Kinuha ko yung phone ko at naglaro ako ng COD. Na-influence kasi ako ni Chan eh, hihe.
Sa gitna ng paglalaro ko, may biglang nag-message request sa'kin. Tinignan ko ng malapitan yung profile picture ng sender, 'di familiar yung mukha niya sa'kin pero, yung pangalan. . .
parang nakita ko na somewhere,
Boo Seungkwan.
❄❄❄
Lee Chan as the batang batugan of Choi Seungcheol ; )
💜💜💜
