"Ne saçmalıyorsun sen !?" Sesimin haddinden fazla çıkmasına engel olamayarak devam ettim
"Biz seninle ayrılalı beş sene oldu Kerem bey . O gün senin yılan karın yüzünden benim canım gitti . Bebeğimi ölüşünü , dakika dakika bizden kopmasını izledim ben ."
Göz yaşlarım akarken gömleğindeki ellerimle birlikte aşağı doğru kaydım . Benimle birlikte oda yere kaydı bana sıkı sıkı sarılırken gerdanımı ıslatan yaşların onun mu yoksa benim mi olduğunu anlamamıştım .
Bu benim yanımda ikinci ağlayışıydı ilkinde ondan boşanmak istediğimi söylediğimde şimdi de bu .
Onun da acı çektiğini biliyordum ama elimden bir şey gelmiyordu . Söylediği sözler yüzünden akan göz yaşlarıma birde kalbimin hızlanması eklendi .
"Ben acı çekmedim mi sanıyorsun sen . Sanki bebeğimizle birlikte bir kez öldüm ,senin beni terketmende bir daha öldüm ben güzelim . Şimdi benden seni bırakmamı isteme beş yıldır kan pompalamaktan başla bir işe yaramayan kalbim seni görünce atmaya başladı . Güzelim bana gel nasıl gelirsen gel , ben seni her halükarda severim . Çocuklarını da severim kendi çocuğum gibi zaten sevmesem olmaz onlar senin bir parçan . Gel güzelim yeter ki gel ."
Kesilen nefesim bana yardımcı olmazken diyemedim 'onlar senin çocukların ' diyemedim .
Nasılsını gençler biliyorum biraz bölümler geç geliyor ama sınav haftam geldi ve sürekli ders çalışıyorum pek vaktim olmuyor .
Ama biraz daha düzene girince bölümleride düzenli bir şekilde gelicek .
İkinci bölümün bir kısmı bitti diğer yarısınıda yazıp hemen yayımlıcam .
Seviliyorsunuz
#baharbulut
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mardin kaçağı
Teen FictionHiç tereddüt etmeden kafamı olumlu anlamda salladım "evet senin çocukların " Kerem hızla benden ayrılıp deli gibi tekrar sağa solo gitmeye başladı saçlarını deli gibi çekiyordu "nasıl ,nasıl gittin o zaman çocuklarımı benden nasıl ayırdın ?" Hızla K...
