Vazgeçiş

39 5 2
                                    

  00:00 , 03.10.2020
 
Polisler hızlı bir şekilde kapıyı kırıp eve dalmıştı. Arkalarında bir doktor, ambulans ekibi, ve son pişmanlığını yaşayan bir kadın... Koşarak kızın odasına daldılar. Kapıyı açtıklarında karşılaştıkları manzara, beklediklerinden de kötü ve can yakıcıydı. Yerlerdeki birkaç damla kan, henüz kurumamış olan, kızın yanağından süzülen yüzlerce gözyaşı... Boynuna bağlı ipe tutturulmuş bir kağıt... Ve yerde iki eşya... Bir bileklik, ve siyah, üzerinde renkli yazılar olan bir bandana...

Soğukkanlılığını korumakta zorlanan polislerden biri, hızlıca Gül'ün ayaklarından tutup yukarı kaldırmıştı. Diğer polis ise kızın nefesini kesen, boynuna dolaşan ipi keserek kızı kurtardı. Yere düşen kağıt parçasını alıp cebine attı. İlk işleri kızı hayata döndürebilmekti. Fakat artık çok geçti... Bir hıçkırık sessizliği bozdu:

  "Geç kaldık. Yalnızca birkaç dakika... Allah kahretmesin ya. Birkaç dakika daha erken gelebilseydik kurtarabilirdik ya. Daha gözlerinden akan yaş yanağından düşmemiş bile... O daha gencecikti ya..."diye ağlamaya başlayan polis, çaresizliğin tanımı gibiydi adeta. İki dizi üzerine çökmüş, kucağında gencecik bir kızın ölü bedeniyle öylece ağlıyordu odanın ortasında.

  "Bir not bırakmış." Dedi kağıdı cebine atan polis. Eğilip yerdeki bileklik ve bandanayı da aldıktan sonra da cebinden kağıdı çıkartıp kucağındaki kızla ağlayan polise uzattı elindekileri. Polis kızı yere bırakmadan elindekileri aldı. İkiye katlı, gözyaşından ıslanmış kağıdı açtı ve sesli bir şekilde okudu;

  "Mustafa'm beni özlemiştir... Korkma Mustafa'm. Geliyorum..."


Son...

SOĞUK KANLI CİNAYETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin