•ÖLÜM kokan ADAM•{+18}

Giriş

•••

The Weeknd - Often

"Sakın nefes alma." Dedi boğucu ve korkunç sesiyle. Oysaki en başından beri yaptığım tek şey buydu.
Çekingence sordum. Kirpiklerime kadar titriyordum. Koşmaktan ayakkabılarım ıslanmış, yağan yağmur tüm şiddetiyle üzerimize kovalarca dökülüyordu. Ona bakmak için ellerimi gözlerimin üstüne şemsiye niyetinde koydum.

"Ölmemi mi istiyorsun?"
Yutkundum,
Gülümsediğini hissettim. Uzun zamandır onu görmemiştim. Gördüğüm zaman yüzünü çeviriyor ona bakmamı istemiyordu.

Şimdi ise kapüşonlusu ve yağmur varken de onu yeterince göremiyordum.
Yavaşça düzgün ve biçimli vücuduyla bana doğru yürüdü.Son derece düzgün ve yapılı bir vücudu vardı, tanrım onu düz duvardan tırmanırken görmüştüm.

Ah,

Ondan çekiniyordum. Nedeni bilinmez bir şekilde ürküyordum.
Bende bana attığı her adımda geriye doğru yürüyor,titriyordum.

O kadar gizemli ve merak uyandırıcı bir enerjisi vardı ki bazen konuşması bana, kendi hakkında her şeyi anlatması için yalvaracak duruma getiriyordu.
Sonunda sırtım ıslak ve soğuk duvarla buluşunca irkildim.
Alışkanlıklar..

Korkmaya başlamıştım..

Sırtım ve tek şansım olan montum bile ıslanmıştı.elimi gözümün üstünden çekip ılık olan cebime soktum. Islanmıştı, ve bu şekilde cebime koyduğum için rahatsız olmuştum.
Soğuk! Soğuk!!!
Buradan bir an önce ayrılmak istiyordum.Üşümüş, ikimizin arasındaki durum Nefesimi hızlandırmıştı.

Kimsenin olmaması işimi daha çok zorlaştırıyordu, ya bana bir şey yaparsa?

Korkuyla alt dudağımı ısırdım, olacakları düşünmemeye çalışıyordum fakat bu o kadar zordu ki..

Korkudan mıdır bilmem ama mayışmıştım ve sürekli üzerimde bir baskı varmış gibi gözlerim kapanıyordu.
Ah, Eminim yağmur değildir.. çünkü çok kötü bozulurdum!

Çok geçmeden kokusu burnuma gelmişti,
Ne zamandır kokusunu almıyordum..
1-2 gün??
Bayılacak duruma gelmiştim. Eğer kaçarsam yakalardı bunu biliyordum.

Denemiştim..

Kalbimin gümbürtüsü o kadar hızlı ve baskındı ki her atışı yağmurun sesiyle yarış halindeydi.
Bana doğru attığı her adım sonumdu.

Sonunda önümde durduğunda kemikli ve soluk renkte olan elini kulağımın yanına koydu ve üzerimde doğru eğildi. Kafamı ürkekçe eymiş nefesimi tutmuş gözlerimi kapamıştım.

Nefes alamıyordum..

Nefes aldırmıyordu...

Aramızda 1 parmak mesafesi bırakana kadar eğildi.
Bu duruma dayanamayan ciğerim isyan halinde olduğundan tuttuğum nefesimi bıraktım,

Şimdi ise kokusu daha fazla soluklarımı doldurmuş, karnımın içindeki tuhaf baskı kasıklarımda minik bir sızlamaya sebep olmuştu,
Yine.

Bacaklarım titriyor yanaklarımı sımsıcacık yapıyordu.

Yanıyordum.

Tanrım o kadar güzel bir kokusu vardı ki herhangi bir parfümün bu kadar güzel kokmasına imkan yoktu. Tarif edilemez bir şeydi bu adam.

Ne yaptığını zannediyor, ne sıkıyordu bilmiyorum ama her seferinde bu etkiyi üzerimde bırakıyordu..
Sinirlenme!

Lanet olası evimde farklı şeyler yapmaktan sıkılmıştım!