အားကစားအချိန်ဆိုပြီး ကိုယ့်ကြိုက်တဲ့အားကစားကိုယ်လုပ်ချင်ကိုယ်လုပ်နေကြတာ အကုန်လုံးအသီးသီးသူ့ဟာနဲ့သူကစားနေကြတာ အားကစားရုံထဲနားတွေတောင်ပူလို့....
ဘာမှမလုပ်ချင်တဲ့ကိုယ်ကတော့ အပြင်ထွက်ငေးနေရုံဘဲရှိတယ်.....
.
.
မြေသင်းနံ ပန်းနံ လေထဲကအနံပေါင်းစုံကိုမျက်စိမှိတ်ပြီးရူရိူက်နေမိသည်....
ဖြတ်ပြေးသွားတဲ့လေတွေကိုတကယ်သဘောကျတယ် အေးတယ်ဆိုပေမယ့်တမျိုးလေးသဘောကျသည်...
အပေါ်မော့ကြည့်တော့လဲ သစ်ပင်ကြီးရဲ့အရိပ်ကြောင့်နေပေါက်တောင်မထိုးပေ....
နေထိုးတဲ့နေရာလေးကိုလက်ခံကြည့်တော့လဲ ဖမ်းဆုပ်လို့ရရင်သိပ်ကောင်းမှာဘဲ.....
.
.
.
'ဟာ ချန်းယောလ်.....'
အသံကိုကြားပေမယ့်လှည့်မကြည့်ရဲ....
ဘေးနားကိုလာထိုင်တာကြောင့် ထိုင်ခုံရဲ့ဘေးစွန်းကိုတိုးလိုက်သည်....
တဖက်ကရယ်သံကြောင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်...
'ချန်းယောလ်က ကျနော်မခင်ဘူးလား နှာမြောစရာကောင်းလိုက်တာ ကျနော်ကခင်ချင်တာကို.....'
ချန်းယောလ်ဘာမှမပြောဘဲ မတ်တတ်ထရပ်လိုက်သည် ပြီးတော့ ခန်းမဆီပြန်သွားဖို့ပြင်ရုံရှိသေးတယ် ဆွဲကိုလာတဲ့လက်ကြောင့် တုန်ရီနေမိသည်.....
'နည်းနည်းလေးတော့အဖတ်လုပ်လေဗျာ ဘာလဲမခင်ချင်ဘူးလား....'
ချန်းယောလ်ဘာမှမပြောဘဲ လက်ကိုသာဆွဲနူတ်လိုက်သည် အချည်းနီးသာ....
ပိုပြီးတင်းကျပ်လာတဲ့လက်ကြောင့်အနေရခက်စွာ...
'လွှတ်....'
ခေါင်းကြီးရှေ့တိုးပြီး...
'အမ် ဘာပြောတာလဲမကြားရဘူး....'
'လက်ကိုလွှတ်.....'
ဆယ်ဟွန်းရယ်လိုက်သည်....
'အတာဆို ကျနော်ကိုခင်မှာလား....'
ပိုမိုနီးကပ်လာတဲ့ဆယ်ဟွန်းမျက်နာကြောင့် ချန်းယောလ်မျက်နာကိုအပေါ်မော့လိုက်သည် မျက်မှန်အောက်ကမျက်လုံးလေးတွေအလှကိုတော့ ဆယ်ဟွန်းသိသိသာသာမြင်လိုက်ရသည်....
လက်ကအလိုလိုမျက်မှန်ကိုသွားချွတ်လိုက်မိသည် အံဩတကြီးကြည့်လာတဲ့ချန်းယောလ်ကြောင့် ဆယ်ဟွန်း အယောင်ယောင်အမှားမှားဖြစ်သွားသည်....
