Broken No More

<Kabanata 3>

"Sinaktan mo ko, iLang uLet na. Humingi ka ng tawad, tinanggap ko pero niLoko m0 uLit ak0! Tanong niLa "hanggang kayLan ka magiging "T.A.N.G.A?" Ngiti Lang ako "hanggat mahaL ko pa Sya!..."

Nagpatuloy na kami sa paglalakad, naka abang naman ang kanilang kutchero na isang binatilyo, nalalayan ako ni Ginoong Carlos sumaklay sa ka niyang Kalisa.
"Binibini, saang hacienda kita ihahatid"saad niya sakin.
"Sa hacienda ng Lapu-lapu"ngiting sabi ko.
"Filipe?alam mo ba iyon?"wika nya.
"Oho naman señorito"ngiting saad niya.

Hanggang sa huminto na ang kalisa sa tapat ng aming tarangkahan,at bumaba naman ako sa kanilang kalisa.

"Maraming salamat Ginoong Carlos, mag ingat kayo sa inyong pag uwi" wika ko.
"Walang anoman binibini, at mauna na kami" ngiting sabi nya.

Sumakay na si Carlos sa kalisa habang kumakaway sakin.Tumalikod na ako upang pumasok na saming bahay, na datan ko si Esyang sa may sala na naka upo. "Oh, Nganung mata pa ka?Esyang?(Oh! Bakit gising ka pa)"saad ko kay Esyang.
"Kasi Señorita, hinintay ko po kayo" sabi niya.
"at bakit naman?"sita ko.
"ah....ehh... Sabi ko kasi ng iyong ama na dapat kitang hintayin" saad niya at sabay yoko. "ganun ba, oh cge pumunta kaka sa iyong silid upang ikay matulog na, at matutulog na din ako." wika ko.
Humakbang na ako may hagdanan upang tumungo na saking silid.

Kina umagahan, "Señorita..señorita..
Bumangon na po kayo , baka ho mahulli ka sa iyong klasi" saad ni Esyang. Bumangon naman ako saking pagkahiga upang gawin ang aking pang-umagahang ritwal.Dali-dali akong bumabag sa hagdanan di na rin ko nag agahan, kasi may agahan man don sa aming paaralan.Nagpahatid naman ako ni lucas na ang aming bagong kutchero, na isang binata na pamangkin ni Mang Amiro.

Saking pagbaba nakita ko ang aking mga kaibigan na si Romina at Daniella na naka abang sa may pultahan, daling-dali akong nagtungo sa kanilang dalawa. "Kamusta liling" ngiting saad ni Daniella na may halong pang-asar sakin.
"Ok lang naman" ngiting saad ko.
"So, ano na liling" singit ni Daniella.
"Na ano,may dapat ba akong sabihin sa inyong dalawa?" saad ko."
"Yong, ano tungkul sa gabing hinatid ka ni Ginoong Carlos sa tirahan nyo"wika ni Romina.
"Ahmmm... Wala naman kaming masyadong pinagkwentohan ni ginoong  Carlos"sabi ko  , sabay talikod at lumakad na baka mahuli pa kame saming klasi napa ka sungit pa naman non ni Maestra Trenidad ang Matandang Dalaga na may ari ng Skwelahan pinag aaralan namin.Simunod nalang silang dalawa sakin, kasi kahit ano pang kulit nila di ako mag kokwento tungkol sa gabing yon.

Simula sa gabing iyon di na muling nagpakita sakin ang binatilyon Carlos.
Maraming tanong saking mga isipan na hindi ko masasagot , tulad ng!!
*Kamusta na kaya sya?*okay lang lang ba sya?*May nangyari bang masama sa kanya?*ohh di kaya umuwi na sya?

Pagkatapos ng aming klasi nagpasya  ko na dumeritcho ako sa ilog ng bukal na liwayway dahil gusto kong maligo doon, matagal na din akong di naka pagligo ng ilog kahit parati naman ko pupunta doon ngunit may mga araw na kapag pumunta ako don, di ako naliligo.Habang ako'y na liligo para bang may may taong naka tingin sakin, kaya tumitingin ako saking kapaligiran at doon ko nakita ang isang binatang na kani-kanina ko lang na naiisip si ginoong Carlos na pa rito sya , ngumiting naka tingin saking gawi. "Binibini" ngiting sabi nya.
Umahon ako sa ilog upang maka lapit sa kanya , di ako naka hubad , di tulad ng iniisip nyon. "Huwag mo na akong tawaging binibini ginoon Liling namab ho" nngiting saad ko sa kanya pabalik. "Carlos na lamang din Liling" singit niya.

itutuloy!😍

Note:Plsss gy'z eh follow niyo pooo ako😫😫😫.