Kurşun İzi (Texting)

1.BÖLÜM.

Bugün güne annemin yaptığı menemen kokusuyla uyandım giyindim sırt çantamı koltuğun üzerine bırakıp annemin yanağına güzel bir öpücük kondurdum.

Nefise (Annem) mmmm annem ne güzelde kokuyor şu menemenin artik getirde güzel güzel yiyelim.

Annem: Acele etme kızım pişşin getireceğim.

Lora'nın ağzından:

Uzun zaman olmuştu annemi görmeyeli babamı küçükken kaybettim annem bana hem baba hem de anne olmuştu uzun zamandır.
Oturduğumuz semt tekin bir semt değildir kısacası zenginler arabalarıyla bile geçmez bu semtten.
Menemeni yedikten sonra kapişonlumu giydim ve evden çıktım insanların yüzüne bakmadan yürümeyi tercih ediyorum çünkü bu benim tehlikeye uğramam için yapmam gereken önemli bir adım.
Gittiğim okul kalabalık bir okul değildir zaten herkes birbirini tanıyor.

4 SAAT SONRAA....

Çayımı alıp okul kolidorunda ki cama yaslandım yağmur yağıyordu Nora (en yakınım) cama baka kalmıştı sesleniyordum fakat beni duymuyordu NORAAAAA

NORA: AHHH şeyy şeyy ben dalmışım yaa..

LORA: Noldu (camdan dışarı bakarken siyah elbiseli adamın bizi fark edince arabaya binip uzaklaştığını farkettim.)
Nora oda kimdi öyleeee!!

NORA: Bilmiyorum yağmuru seyrediyordum sadece birden bir adam gördüm elindeki kağıdı açıp bana gösteriyordu baktığını farkedince binip uzaklaştı.

LORA: Kağıt mı? Nora bak benden sakladığın birşeyler varsa bilmek istiyorum bak ben senin en yakınınım.

NORA: Bende bilmiyorum her neyse unutalım belkide bir daha karşımıza çıkmayacaktır.

LORA: Peki tamam sınıfa gir sen birazdan ders başlar Anayasa dersine git ben rektörlükle şu bölüm parası dekontunu götüreyim gelirim derse.

NORA: Tamam fazla geç kalma bak yargı konusuna geçicekti bu ders eksik kalmanı istemiyorum.

LORA: Korkma tatlım gecikmem tabi ölmessem...

NORA: Heyyy!!!! Kapa çenenii yaa

LORA: Tamam tamam kızma.

NORA'NIN YANINDAN AYRILDIKTAN
SONRA.....

Basamakları ikişer ikişer çıkarak rektörlüğe gitmeye çalışıyordum bu arada universite 1.sınıf hukuk fakültesi öğrencisiyim. Rektörlüğe kapısını çaldım içeriye girdim Yeşim Hanım dedim fakat içeride kimse yoktu masadan bir kağıt düştü yerden aldım masanın üzerine koymak için kağıdın üzerinde büyük harflerle "ÇOCUK" yazıyordu.

(Benimle ilgili olmadığını düşünerek çöpe attım ve dekontu masanın üzerine bırakarak rektörün odasından çıktım.)

Gayet sakin sakin yürüyordum derse girmeyeceğimi Nora'ya mesaj olarak attım yağmurlu havada eve yürüyerek gitmeyi seven nadir insanlardan biriyim o adam aklıma takıldı galiba Nora'nın tepkisi aklımı kurcalıyordu. Karşıdan karşıya geçerken önümden geçip giden arabanın camından adam küçük bir zarf attı yerden aldım ve içine baktım bir resim kafaları kalemle çizilmiş çizilen yerde "Elbet bir gün sevgili geçmiş" yazıyordu. Kağıdı buruşturup attım fotoğrafı cebime koydum eve bir an önce gitmek için adımlarımı hızlandırdım.....

(1.BÖLÜM SON....)