Anarchy

Κεφάλαιο 3⁰

Ξύπνησα απο το κρεβάτι μου κουρασμένος. Λογικό, εχω κοιμηθεί πολυ λίγο. Παίρνω στα χέρια μου το κινητό και κοιτάω την ώρα. 12:22. Βαριόμουν να παω σχολείο ούτος η άλλος. Αλλά δν εχω κατι να κάνω. Μπα δεν αξίζει να παω για 3 ώρες, αύριο πάλι. Άρχισα να πεινάω οπότε παω στην κουζίνα να μου φτιάξω κάτι να φάω ενώ παραλληλα βαζω να ακουσω ΛΕΞ.

Εκανα μια ωρα να φαω αλλα περασε βασανιστικα, ας παω καμια βολτα με την BMW καλυτερα. Βαριεμαι εδω μεσα.
Κατεβαίνω τα σκαλιά της πολυκατοικίας, μπαίνω μες το αμάξι και αρχίζω να τρέχω. Ας περάσω απο το ΕΠΑΛ. Κάποιος θα είναι εξω.

Φτάνω κοντά στο σχολείο και βλέπω καπνούς. Παρκάρω το αμάξι και παω στην πορτα. Όλα τα παιδιά είναι εξω και ενα απο τα εργαστήρια έχει πάρει φωτιά. Ευτυχώς βρίσκω την παρέα μου.
"Μπιλ τι παιχτηκε;!"
""Τρελέ Εμείς φταίμε! Βάλαμε φωτιά σε ενα χαρτί στο εργαστήριο ενώ είχαμε ξεχάσει ανοιχτό το γκαζάκι! Και τώρα η Σκάρλετ έχει εγκλωβιστεί μέσα! Ποιος ξέρει τι θα της συμβεί μέχρι να έρθει η πυροσβεστική;!" Μου απάντησε τρέμοντας ο Μπιλ. Κάποιος Πρέπει να κάνει κάτι.

*Σκαρλετ POV*

Η φωτιά είναι σχεδόν δίπλα μου και ο καπνός έχει γεμίσει τους πνεύμονες μου. Αρχίζω να χάνω τις αισθήσεις μου. Όχι Σκάρλετ! Είσαι δυνατή μείνε ξύπνια!
Μαλώνω τον εαυτό μου. Πρέπει να αντέξω. Προσπαθώ να παω προς την πορτα, αλλά η φωτιά αρχίζει να με ακουμπάει και να καίει τα άκρα μου.

Βλέπω μια αντρική μορφή να με πλησιάζει. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι απο τους καπνούς και απο την ζάλη μου, αλλά οποίος και να είναι χαίρομαι που τον βλέπω. Δεν αντέχω αλλο αρχίζω να καταφέρω. Λίγο πριν φτάσω στο πάτωμα με πιάνει και με σηκώνει στα χέρια του σε στυλ νύφης. Τα μάτια μου κλείνουν.
"Οχι οχι Σκάρλετ, έλα δεν θα κοιμηθείς! Μείνε μαζί μου Σκάρλετ!"
Αυτή την φωνή. Την εχω ξανακουσει αυτη την φωνη. Ανοίγω δειλά και με μεγάλη προσπάθεια τα μάτια μου και τον βλέπω. Είναι ο Liam.

*Liam POV*

Την κρατάω στα χέρια μου και τρέχω προς την έξοδο. Δεν σταματάω να φωνάζω το όνομα της. Ξέρω από ατυχήματα σε πορείες ότι δεν πρέπει ο άλλος να κοιμηθεί. Ο καπνός έχει αρχίσει να επηρεάζει και εμένα και ζαλίζομαι και εγώ, αλλά πρέπει να βγάλω εξω την Σκάρλετ. Καταφέρνω να βγω εξω στο προαύλιο και εκείνη την ώρα έρχεται η πυροσβεστική και το ασθενοφόρο. Ένας άντρας βγαίνει απο το ασθενοφόρο για να την πάρει απο τα χέρια μου αλλά δεν την δίνω. Δεν ξέρω γιατί αλλά νιώθω ότι δεν πρέπει να φύγω από κοντά της. Είναι αναίσθητη οπότε την ξαπλώνω στο νοσοκομειακό κρεβάτι και μένω δίπλα της, όμως τελικά με διώχνουν απο το ασθενοφόρο και αυτο φεύγει.