#3 Ayesha Guevara: Secret Identity (One Night Stand with a Nun)

Chapter 43

Ayesha

"Zoe,"Tawag pansin ko rito.

Kahapon pa kasi siyang wala sa sarili, at bakas ang labis na pag lungkot niya at ng mga Villamor sa pag kamatay ni Rachel, nag luluksa ng labis ang mga Villamor.

Andito ako ngayon kung saan naka himlay ang mga labi ni Rachel. Napag pasyahan kasi ng pamilya na ilibing agad ang bangkay nito at daanin sa cremation.

Marami ang nakiramay sa pamilya, at marami din ang di makapaniwala sa nangyari. Kabilang na ang mga kaibigan nito at kasamahan sa pag momodelo.

Pero isa sa mga bisita ang naka agaw ng atensyon ko. Nasa isang sulok itong nakatingin sa pamilya ni Zoe, habang humihithit ng sigarilyo. Napansin nito ang pag titig ko sakanya, pero sa halip ay ngumiti lng ito sakin habang patuloy ang pag hithit ng sigarilyo niya.

Naputol lng ang staring contest namin ng naramdaman ko ang pag yakap ni Zoe sakin habang umiiyak.

"Yael," sabay yakap nito sakin habang humagulhol.

"Sssshhh... It's ok, iiyak mo lang yan."habang hinihimas ko ang likuran nito.

Napatingin muli ako sa entrance para tingnan muli ang lalake pero wala na ito sa labas.

"Wa-wala na si Ate," pag pipiyok na sabi nito.

Di ko mapipigilan ang iyak ngayon ni Zoe, sobra siyang nasaktan sa pangyayari, dahil kahit papano kapatid ay kapatid niya parin si Rachel. Kahit di sila mag kasundo ng Ate niya ay alam kong mahal na mahal niya si Rachel.

Rachel died yesterday, when their car exploded. Buti na lang naka labas si Athena bago ito sumabog, pero sa kasamaang palad naiwan si Rachel sa loob at di ito nakalabas.

Kumalas ito at pinag titigan ako.

"Si Athena? Kamusta ang kapatid mo?"

"She's ok, di lang nga nagigising pa mula kahapon, pero sabi ng doctor. Ligtas na siya." Nakangiting sagot ko rito.

Buong akala kasi namin kahapon napasama si Athena sa pag sabog ng kotse, pero natagpuan namin siya sa isang sulok ng mga stante ng natitinda na walang malay, marahil ay nakatakbo ito bago sumabog ang sasakyan ni Rachel.

"Yael, I'm so sorry..."

"Sorry saan?"nag tatakang tanong ko.

"Sorry dahil di ko nasabi sayo ang totoo about kay Ate Rachel."

Napatingin lang ako rito na parang hinahayaan siyang mag explained.

"Lately ko lang nalaman kung sino talaga sa inyo mag kakapatid ang totoong pakay ni Ate, buong akala niya ikaw ang kababata niya Yael.... Pano ba kayo nag kakilala ni Ate Rachel?"

"Na kilala ko lang siya sa Barcelona nung minsang sumama siya sa Mommy mo pumunta ng kumbento noon. And I think it's my freshman day's sa kumbento Then... She became clingy to me, yun lang."

"Kung nasabi ko lang ng mas maaga o nalaman ko ng mas maaga, sana di hahantong sa ganito, di ka mapapahamak, mga kapatid mo, si Athena. At sana buhay pa si Ate ngayon."

"Zoe,, listen... Kung iniisip mo sinisisi kita, o namin.... Nag kakamali ka ok? I never blame you.... We never blame you, ok? And about Rachel, ginusto niya un. Yun ang gusto niyang kapalaran, Dahil sa pag mamahal niya ng labis kay Athena, she became so selfish. It's not love anymore Zoe, she's obsessed... Masyado na siyang nagiging bayolente sa pag mamahal."

"Patawarin niyo sana ang Ate ko, may sakit siya Yael. Di niya alam ang ginagawa niya minsan, meron siyang Bipolar disorder.... Pabago bago ang pag uugali niya.... pero isa lang ang sinisigurado ko, mabait ang Ate ko."

"Sssshhh... I know... I know Zoe, dahil minsan nakasama ko ang Ate mo, alam ko sa likod ng kasamaan ginawa niya sa kapatid ko noon alam ko.... Alam ko may bait siyang tinatago."

Sa loob ng ilang buwan namin pag kakikilala ni Rachel noon sa kumbento, masasabi kong may puso ang kapatid ni Zoe, dahil minsan ko ng nasaksihan ito.

Kaso nag papatalo siya sa sakit niya, hinahahayaan niyang kontrolin ang emosyon niya, nag papakain siya sa emosyon... Selos... Ganti... At galit. Yun ang problema niya, kaya mas lalong lumalala ang sakit ng kapatid ni Zoe.

"We need to go---"

"Wooww... Dahan dahan.. Are you ok?" Agad kong pag salo dito.

Muntik na siyang matumba.. Bigla kasing nawalan ang balanse niya At napansin kong kanina pa siyang maputla.

"Ye--yes.. I'm ok, baka gutom lang ako."

"Zoe ang lamig ng kamay mo. Alam mo buti pa mag pa check up ka---"

"Tsaka na... Puntahan muna natin kapatid mo."

"Pero you look so pa---"

"Yael!" Sabay hawak nito sa mag kabilang pisngi ko.

"I'm fine, ok? Iuwi mo muna ako bago tayo pumunta sa hospital, maliligo lang ako."

Napabuntong hininga na lang akong tumango at niyakap siyang muli.
Pero di parin ako kuntento, something's wrong with Zoe.

***************************

Zoe

Agad akong pumasok sa kwarto ko at hinanap ang pakay ko, ng makita ko ito ay agad akong pumasok sa banyo para maligo na rin dahil feeling ko ang lagkit lagkit ko na,

I slowly remove all my clothes at bumabad sa bad tub. Sabay pikit ng dalawa kong mata,

Diko mapigilan maalala si Ate Rachel, dahil until now di parin ako maka paniwalang wala na siya,

Napa mulat ako bigla ng may narinig akong ingay sa labas. Kaya umahon ako at sinuot ang puting roba nakasabit.

Pero napatigil ako ng makita ko ang kanina ko pang gustong subukan. Kaya kagat labi ko itong kinuha at sinunod ang instruction nito. Wala naman mawawala kung susubukan ko.

Napa upo ako sa bowl habang kagat kagat ko ang daliri ko, behavior ko ito kapag kinakabahan...

Pagkatapos ng ilang minuto ay kinuha ko na ito at ang kaninang kagat kagat ko sa daliri ko ay napatakip ako sa bibig kasabay ng pagka singhap ko.

Oh My God!!!!
_________________________________

To be continued.........

O-oohh ang utak ang utak?!! Hahaha