Selam naber ? Beni sorarsanız b.k gibiyim şuan benim İzmir narlıdere istihkam okulu merkez komutanlığında yerlerden izmarit toplamam lazım dı ! Ama şuan sizce napıyorum, mutfakta sandalyeye oturmuş ayağımı iskemiye ( bunun adı iskemi mi iskemlemi tam olarak bilmiyorum) uzatmış koltuk değneklerimin manzarasında bu yazıyı yazmaya çalışıyorum.
Yazdıklarım anlamsız veya saçma gelebilir hayat zaten anlamsızlık ve saçmalık üzerine kurulu değilmi ?
Neden şuan askeriyede olmadığıma gelince 30 Ekim'de ayağımı kırdım. Bana kocaman bir alkış istiyorum :)
Nasıl kırdığımı bir sonraki bölümde anlatacağım ve şuan ne yazacağımı bilmiyorum.
Ya bir şey soracağım benim ayağım bir ayda iyileşecek ama benim askerliğimi tam üç ay ertelediler sizcede saçma değilmi ? Evet yukarıda dediğim gibi hayat bu yazı gibi anlamsız ve saçma, haklısınız...
Bir dakika kahvemi koyup geliyorum :):):)
Ben geldiiim tekrardan selam. Evet ayağımın tarak kemiği denilen yerini kırdım ve röntgen resmini çektim onuda ekliyorum şuraya
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kemik kaymış bakın. Olayın nasıl olduğunu anlatacağım onun için bir sonraki hikayeyi beklemeniz gerekecek maalessef. Küfür etmeyin be üç ay birlikteyiz tabi beni yalnız bırakıp gitmezseniz,gitseniz bile ben zaten yalnızdım ve yalnız yaşamaya alışığım ama en korktuğum şeyde yalnızlık.
Bir şiirle sonlandırmak istiyorum.
Şimdi bulutluların üzerinden seyrediyorum bu şehri, güneşle koşup ay ile kucaklaşıyorum ve yıldızlara dokunuyorum. Göz yaşlarımdır yağmur dedikleri, korku dolu rüyalarımdır gökyüzünde çakan şimşekler. İnsanlar mı ? Karanlıkta ayakkabı boyasıyla yüzlerini boyamış canavar dedikleridir. Binlerce maske takmış, bin yüzlü insanlar. Fabrika dumanlarında boğuluyorum araba sesleri kulaklarımı tırmalıyor. Rüzgarda olmasa kim söyleyecek bana şarkılar ?
Hoşça kalın yakında görüşmek üzere kocaman muckk size...
