BÖLÜM 4

39 3 7
                                    

Bedenimi sıyırdım kemiğimden
İskeletimi seyrediyorum aynadan.

Seçkin biri değilim.
kafamın içinde utanç verici hayaller,kirli planlar ve yüzümde kocaman bir gülümseme var !

Kızmalı'yım kendime, hesap sormalı, ceza vermeliyim tüm günahlarım için.

Ellerimde şehvetin kılıcı, yüzümde asiliğin maskesi, yolum ise cehenneme doğru.

Günün biri, saat karmaşık, mekan belirsiz, bir uyku gelir.

Aynada sırıtıyor iskeletim, bedenim çuval gibi atılmış kenara, peki ben neredeyim ? Hiç.

Kafamın içinde cinnet var;
Bir kahkaha tufanın'da çığlık sesi, içeride biri ölmüş, kokmuş, düşüncelerim olmuş !

Dört duvarla çevrilmiş bir çocuk, daha çocuk, daha ufak, daha küçücük, sanki hiç büyüyememiş! İniltileri çınlıyor kulaklarımda.
gülüyormu ?
Hayır !
Peki ağlıyor mu ?
Hayır !
Bu inilti ne sesi ?
Vicdanın sesi !

Kafamın içinde cinnet var;
Ölmüş bir adamın kokmuş düşünceleri;
Dört duvar içinde çocuk !
Ve birde eli kanlı kalbi çürük bir kadın.
Katil mi ?
Hayır
Cadı mı ?
Hayır
Bu kadın kimin nesi ?
Beş dakikalık zevkin büyük ikramiyesi !

Seçkin biri değilim.
Kafamın içinde binlerce kafa var, ve her kafada otoban kurmuş sesler.
Susmuyor! Susmuyor bu çirkef pislikler...

Ve güldüm katilime, dedim ki: beni öldürdüğünü düşünme, yaşamaya yolluyor'sun..!

KAHVE


Kalktım ocağın başına,bir fincan kahve doldurdum, yüzüm ak,başım dik.  Kırk yıl bekledim hatırlarsın beni diye, bu ne hatır gönül bilmezlik ? Halbuki biz o gün iki fincan kahve içmiştik, yağmurun raksında,kirpiklerinin dansını izlemiştim doya doya! Şimdi sesini bile unutmaya durdum. Eee yaşlandık artık yaş ilerledimi, akıl geriliyor sevgilim.
Bu şiiri 20'lerimde yazıyorum sanmasın kimse 60'ında beni, gencim daha! taze bir fıdanım toprağından sökülmüş,gurbete dikilmiş.
Vatanımdı dizlerin, bayrağım başındaki eşarbın, askerimdi ağızında çıkan lafın, hududum yüzünün cizgileri, gözlerin ! Gözlerindi kıble'gahım.
Halbuki iman etmişti kalbim kalbine, şimdi sen beni dinsiz imansız bıraktın ! Şaşırdım kaldım ne secdem belli ne kıraatım, aha bak soğudu şu elimdeki kahvede, ne fikrim kaldı nede aklım.

Ben 20'lerinde toprağından sökülmüş tazecik bir fıdanım, söylesenize kendimi daha nasıl anlatayım.

BLOGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin