[Zawgyi & Unicode]
အျပင္မွာ ဖိုးဖဲြေလးေတြက်ေနတယ္ ... ။
က်ေတာ္ ျပတင္းတံခါးနားကို ေလ်ွာက္သြားလိုက္ျပီး
မိုးရြာတာကို ျကည့္ေနလိုက္တယ္ ။
ဟင္ ... Jimin Hyung မ်ားလား ... ?
က်ေတာ့္ပုခံုးကို ခပ္ဖြဖြနိွပ္နယ္ရင္း ဆုပ္ကိုင္လာတဲ့ Jungkook ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကို
က်ေတာ့္လက္ေတြနဲ့ ျပန္လည္အုပ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ... "
Jungkook က က်ေတာ့္ လက္ေမာင္းေပၚက
ဒဏ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕ကိုျကည့္ရင္း စိတ္မေကာင္းစြာနဲ့
ေတာင္းပန္စကားဆိုတယ္ ။
က်ေတာ္သူ႔ကို စကားမျပန္မိဘူး ။
ခဏျကာေတာ့ သူက ေက်ာဘက္ကေန က်ေတာ့္ခါးကို
တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေပြ႔ဖက္လိုက္ျပီး ပုခံုးေပၚမွာ
ေမးေစ့ေလးတင္ရင္း က်ေတာ္နဲ့အတူတူ မိုးရြာတာကို
ရပ္ျကည့္ေနျပန္တယ္ ။
"ကိုယ္ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ ... "
ပုခံုးစြန္းေပၚမွာ စုိစြတ္လာတဲ့ အထိအေတြ႔နဲ့အတူ
Jungkook ဆီက ငိုရိႈက္သံတိုးတိုးကို
ျကားလိုက္ရတာေျကာင့္ က်ေတာ္ ျပာျပာသလဲလဲနဲ့
ေနာက္ကို အျမန္လွည့္ျကည့္လိုက္တယ္။
"So..sorry Tae ... ကိုယ္နည္းနည္း
အေတြးလြန္သြားလို့ "
Jungkook က က်ေတာ့္ကိုမျကည့္ပဲ မ်က္ရည္ေတြကို
ကမန္းကတမ္း သုတ္ရင္း ေျပာလာတယ္ ။
ျပီးေတာ့ ဖက္ထားတာကို လႊတ္လိုက္ျပီး က်ေတာ့္ကို
ေက်ာခိုင္းထြက္သြားဖို့ ျပင္တယ္။
ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ေအးစက္ျပီး ခံစားခ်က္မဲ့တဲ့အသြင္နဲ့ Jungkook အစား ေျကကဲြရိပ္အျပည့္နဲ့
စိတ္ထိခိုက္ဝမ္းနည္းေနတဲဲဲ့ Jungkook ကိုပဲ ျမင္ရတယ္ ။
"Jungkook... "
က်ေတာ့္အနားကေန လွည့္ထြက္သြားျပီျဖစ္တဲ့
Jungkook ဆီကို ေလ်ွာက္သြားလိုက္ျပီး မ်က္ရည္စေတြကို သုတ္ေပးမိေတာ့ သူက က်ေတာ့္လက္ေတြကို
အုပ္မိုးဆုပ္ကိုင္လာတယ္ ။
"အတိတ္က ျဖစ္ျပီးတာေတြကို ျပန္မေတြးနဲ့ေတာ့ေနာ္ ...
Jungkook အတြက္ ခက္ခဲမယ္ဆိုတာ
က်ေတာ္ သိပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ က်ေတာ္တို့ ေျဖးေျဖးခ်င္း
ျကိုးစားျကည့္ျကမယ္ေလ "
