ပုံျပင္ေဟာင္းတစ္ပုဒ္ကုိအသက္သြင္းျခင္း

အပုိင္း(5)

ရီေပၚအိပ္ရာကႏိုးလာေတာ့ေရွာင့္က်န႔္ထသြားၿပီးမို႔အိပ္ယာကထလိုက္ၿပီး ကိုယ္လက္သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ကာေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ထမင္းစားခန္းဘက္ကထြက္လာတဲ့ေရွာင္က်န႔္ကရီေပၚကိုျမင္တာနဲ႔သူ႔သဘာဝအတိုင္းၿပံဳးႀကီးႀကီးၿပံဳးျပကာ

"ေမာနင္း ပါ ေကာ"
"အင္း ေမာနင္း ေရွာက္က်န႔္"
"ေကာ ညက အိပ္ေပ်ာ္ရဲ့လား"
"အိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္ ေရွာင္က်န႔္ေရာ အိပ္ေပ်ာ္ရဲ့လား"
"အိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္က အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ေကာကိုအားနာေနတယ္ တကယ္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္ကအရင္ကတည္းက ေစာေစာအိပ္ေနက်မို႔လို႔အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ"
"ရပါတယ္ကြာ အားနာစရာမလိုပါဘူး"
"ေကာ မနက္စာ ဘာစားမလဲ ဟို ဘာႀကိဳက္တတ္လဲမသိလို႔"
"ရတယ္ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ေလာက္ဆိုရၿပီး"
"ဟုတ္ကဲ့ အမွန္ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္က ေကာအတြက္မနက္စာေတာ့ေသခ်ာျပင္ထားပါတယ္ ေကာမစားတတ္မွာစိုးလို႔ေမး ေကာ ႀကိဳက္ရင္ေကာင္းမယ္"
"ဟုတ္ပါၿပီး"

ေရွာင္က်န႔္ျပင္ထားတဲ့မနက္စာေၾကာင့္အံ့ၾသသြားရသည္။လူဆယ္ေယာက္စာေလာက္ရိွတဲ့မနက္စာေၾကာင့္

"ဟင္ မနက္စာက မ်ားလိုက္တာ "
"ဟီး ေကာ ဘာႀကိဳက္မွန္းမသိတာနဲ႔ခ်က္ရင္းခ်က္ရင္းမ်ားသြားတာ ေကာျပန္ရင္ယူသြားၿပီး ရံုးကလူေတြေကြၽးလိုက္"
"ေဟ ဘယ္လို"
"ကြၽန္ေတာ္လည္းတစ္ေယာက္တည္းရိွတာဘယ္လိုစားမလဲလို႔ေကာျပန္ရင္သာယူသြားေတာ့"

ေျပာရံုတင္မဟုတ္စားၿပီးတာနဲ႔ဘူးေလးေတြနဲ႔ထၫ့္ၿပီးတာနဲ႔အိပ္ထဲထၫ့္ကာ ကားေပၚအထိတင္ေပးလာသည္။
သူ႔ကိုေသခ်ာႏုတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔ အိမ္ကထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ရံုးေရာက္လို႔အစားအေသာက္ျမင္ေတာ့အကိုေတြက အံ့ၾသသလိုၾကၫ့္ကာ

"ဟင္ ဖိုးကပ္ေစး ဒါေတြက"
"ေရွာင္က်န႔္ ထၫ့္ေပးလိုက္တာ အကိုတို႔အတြက္တဲ့"
"ဟင္ ေရွာင္က်န႔္ ဟုတ္လား ဘယ္သူလဲ"
"သူ႔အေမနဲ႔ဦးေလး ေသလို႔ဆိုၿပီးလာဝန္ခံတဲ့တစ္ေယာက္"
"ဟင္ အဲတစ္ေယာက္အဆင္ေျပရဲ့လား "
"ဟုတ္ကဲ့ အလုပ္ေတာင္ျပန္ဝင္ေနၿပီး"
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ သူ႔ကိုသူတရားရံုးပို႔ရေတာ့မလိုျဖစ္ေတာ့သူအရမ္းခံစားေနရမွာ"
"သူကေတာ့ အဆင္ေျပတယ္ ေျပာတာဘဲ"
"အင္း ၾကၫ့္ရတာခ်မ္းသာမဲ့ပံုဘဲ"
"အခင္းျဖစ္တဲ့ဟိုတယ္က သူတို႔ပိုင္တာတဲ့"
"ဟင္ ဟုတ္လား"
"စားၾကအဲဒါ သူကိုယ္တိုင္းတီထြင္ထားတဲ့ဟင္းေတြတဲ့"
"ဟုတ္လား"