Harry potter farklı bir hayat

11-savaş

Harry madalyonu açtı ve bir kağıt buldu "madalyonu ben aldım sevgili lordum R.A.B" harry bu ismi biliyordu evdeyken kaldığı oda eskiden bu isimle aynı baş harfleri olan biriydi hemen eve cisimlendi "kreacher" diye bağırdı harry kreacher belirdi "efendi potter bir şey mi emretti?" Diyr sordu önünde eğilirken "regulus amca bu evde bir yere bir madalyon sakladımı?" Sordu tek seferde "evet efendim bana verdi" boynundaki kolyeyi gösterdi harry hemen alıp kılıcı çağırdı ve yok etti "4 gitti 3 kaldı hadi bakalım voldemort" diyip voldemortla olan bağlantısını kullanıp diğer hortkulukun yerini öğrendi bellatrixsin kasası hogwartsa geri cisimlendi "diğer hortkuluk bellatrixsin kasasında efendim" dedi dumbledoreun ofisine girdiği gibi yaşlı büyücü ayağa kalktı " çok iyi harry çok iyi hadi o zaman" kolunu uzattı ve iki büyücü bir anda gringotts bankasına cisimlendi içeri girdikleri gibi " bellayeix lestrange kasasına arama emriyle geldik hemen oraya götürün" asasıyla kağıt parçasını bir cincüyeye gönderdi hemen kasaya doğru arabayla yola çıktılar kasa en üst bölmede duruyordu dumbledore üst seviye öağırma büyüdünü kullanıp kupayı aldı ve bankadan dışsrı çıktılar hogwartsa cisimlenip kupayı yok ettiler harry tekrar voldemortun zihnine zorla girdi "sıradaki voldemortun yılanı" dedi harry nefes nefese işte bu sıkıntıydı nasıl ele geçireceklerdi? 5 hortkuluk yok edildi geri kalan ikisinden biri yılan ee peki diğeri neydi ki? Büyük bir patlama sesi geldi iki büyücü balkona doğru koştu dışarıda bir saldırı vardı "birileri fena halde kızmış olmalı profesör" dedi harry "haklısın evladım birileri fena halde sinirlenmiş bak harey bu iki besne artık senin" diyip ölüm yüzüğünü ve mürver asayı harrye verdi harry iki nesneye baktı elini uzatıp aldı "bunlar ne efendim?" Diye sordu "bunlar harry senin görünmezlik pelerinin ile birlikte ölüm yadigarını oluşturuyorlar şimdi git ve pelerinini al" dediği gibi harry odadan dışarı çıktı elini kaldırım görünmezlik pelerinini çağırdı aldığı an bir güç sol göğsüne tırmanmaya başladı bir anlık solma lanetine çarpılmış gibi bir sızı hissetti göğsüne baktığında üçgen içi yuvarlak ortasında tek bir çizgi olan dövmeyi gördü dışarı çıktı tüm öğretmenler okulun üstünde koruma kalkanı yapmıştı bile mcgonagall dev heykelleri canlandırmış "hep bunu yapmak istemiştim" dedi büyük bir heycanla harry gözlerini kapattı voldemortu bir tepede gördü okulu net bir şekilde görüyordu fark ettiki yılanın bedenindeydi yavaşça yılanın bedeni ile okula yöneldi voldemort dur siye emretse bile harry beddni ele geçirdiği için durmadı tam okula giriyordu ki voldemort tüm gücüyle kalkana saldırı ve kalkan patladı bütün müritleri hogwartsa saldırmaya başladı harry bağlantıyı koparmadan bildiği tüm kestirmelerden geçerek yılanı hogwartsa sokmayı başardı kendide yılana doğru ilerledi tam yılanla karşı karşıyaydı ki voldemort yılanın arkasında belirdi "hahaha şuraya bakın harry potter kendini zeki sanıyor" diye tısladı voldemort "bende seni bekliyordum voldemort" diye karşılık verdi harry voldemort onunla konuşan daha önce böyle biri hiç olmamıştı sanki dengiymiş gibi konuşuyordu harry onunla "anne ve babanın yanına gitmeye hazırlan harry potter" voldemort yine tısladı "en azından benim gidecek bir ailem var" harry söyledikten sonra peş peşe sersemlet laneti gönderdi biri yılandan sekip gitti diğerini voldemort savuşturdu "güçlüsün bana katıl hayatını yaşa" voldemort ikna etmeye çalıştı böylesine büyük bir yeteneği harcamak isteniyordu "tabi ya sana katılayım değil mi ? Beraber dünyayı yönetiriz falan gerek yok voldemort bugün ya sen yada ben birimiz yok olacağız" harry tekrar saldırdı bu sefer voldemortta saldırdı harryde her ne kadar mürver asa olsada voldemortun hala iki hortkukuğu vardı ölümsüzdü harry kendini hızlandırma büyüsünü yaptı ve kılıçla birlikte yılana saldırdı ama voldemort izin vermedi uzun süren savaştan sonra voldemort geri çekilmek zorunda kaldı hogwarts sakinleri büyük salonda toplandı bir ses yankılandı "bana harry potterı verin. Verinki siz yaşayın eğer harry potterı verirseniz siz yaşarsınız" voldemortun sesş tüm okulda yankılandı slyterhinden bir kız "be duruyoruz yakalayın ve teslim edelim" diye bağırdı önce hermione harrynin önğne geçti sonra draco ve astoria sonra çapulcular ve geri kalan öğrenciler dumbledore "slyterhin öğrencileri zindanlara götürün" diye emretti savaş anında gereksiz kişilerle uğraşmak için zaman yoktu harry hermione ve dracoya döndü "hermione bir fikrim var" diyip fikrini anlattı dracoya döndü "al bu kılıcı yılanı öldürün" diyip kılıcı dracoya verdi draco "eminmisin bunu yapacsk başkssı olmalı" diye sordu şaşkınlıkla "bak dostum iyilere katıldınız bunu hak ediyorsun geçmişin ve geleceğin için" hermione ağlamaklı sesle "harry gitmek zorundamısın" diye sordu "üzgünüm mione bende bir hortkulukum ve o beni öldürmek zorunda" diyip hermionenin dudağına yapıştı "merak etme ölsem bile seni korumak için ölmek kadar güzel bir şey yok" diyip karanlık ormanın önüne yürüdü ölüm taşını eline aldı anne ve babasını hayal etti anne ve babası karşısına çıktı "anne baba" harry ağlamaklı sesle konuşmuştu ilk defa "evet evlat buradayız dedi babası" harry ona sarılmak için hamle yaptı ama saydam bir şryin içinden geçti sadece "üzgünüz evlat bunları yaşamayı hak etmedin" dedi annesi dolu gözlerle harry "özür dilerim hepsi benim yüzümden oldu" dedi harry "hayır harry seni korumak için bu bizim seçimimizdi yaşadığın için biz mutluyuz" babası oğluna baktı "sanırım yakında hep bir aile olacağız anne baba" diyip taşı cebine koydu voldemortun karşısına çıktı "hadi bitir işini" diyip kollarını iki yana açtı "avada kedavra" voldemort mutlulukla söyledi iki kelimeyi draconun annesi harrye yanaştı "oğlum iyimi?" Diye sordu kısık sesle harry hala nefes alıyordu başını salladı "öldü" dedi narcissa sirius zincirlenmiş bir biçimde ordaydı feryadı bastı "yo yo yoooo olamaz harry kalk ayağı seni sersem buraya gelmemeliydin oğlum" diyerek dizlerinin üstüne düşüp ağlamaya başladı voldemort onu kucağına almasını söyleyip yola koyuldulsr hogwartsın bahçesine kadar gittiler sirius harrynin ölüp ölmediğini kontrol etmeyi düşünmedi bile voldemort gülerek ksrşısındski öğrenci ve öğretmenleri karşıladı "harry potter öldüü" diye kahkaha atarak söyledi hermione "hayıır harry" diye feryat edip dizlerinin üstüne çöktü "bana katılın gücünüze güç katın" voldemort heycanlı sesle konuştu narcissa ve lucius dracoya "gel oğlum draco hadi" gibi şeylerle seslendi hermione yaşlı gözlerle dracoya bakıp hayır anlamında kafasını salladı draco 5-6adım ilerledi ve durdu nagini tam karşısında durdu küçülttüğü kılış avcundaydı "bir şey söylemek istiyorum" dedi draco voldemort gülümsedi nede olsa ölüm yiyen çocuğuydu aklı voldemort ile soldurulmuş biriydi "tabi draco durma aydınlat bizi" diye tısladı "harry potter ölmedi" diyerek söze başladı "onun kalbi bizim için atıyordu o hogwartsın görüp görebileceği en iyi dost ve en iyi büyücüydü o ölmüş olabilir ama o her zaman bizim kalbimizde kahraman olarsk yaşayacak" diyip kılıcı büyüttüğü gibi naginin kafasını kesti voldemort tam asasını kaldırmıştı ki sağından gelen bir büyüyle vuruldu ve dengesini kaybetti sağına baktığında siriusun kucağından yere stlsmış olan harryi gördü sirius şaşkınca vaftiz oğluna bakıyordu harry siriusu zincirlerden kurtsrdı kendi asasını ona attı mürver asayı diğer cebinden çıkartıp koşmaya başladı voldemort arkadındsn büyü göndererek onu takip ediyordu harry ve voldemort yine karşı karşıyaydı voldemort sinirli bir biçimde harrye ssldıdma şansı vermiyordu harryde durmadan savunma yapmak zorunds kalmıştı yine öldüren lanetten kaçmıştıki bir yaşa takılıp yere düştü asadı elinden kayıp gitti asasız büyü yapabiliyordu ama voldemort gibi güçlü bir büyücüyle karşı karşıyayken asasız büyü ona işlemezdi voldemort tekrar saldıracakken iki beyaz ışık harrynin önüne indi harry kim olduklarına bakmadı bile ilerleyip asasını sldı ayağa kalktı ve ilk kez öldüren laneti kullandı lanet voldemortu vurdu voldemort kül halinde yok oldu savaşı kazanmışlsrdı ama harry kendini kaybedip bayılmıştı aradan geçen iki üç saat sonunda göxlerini açtığında çok sıcsk bir yerdeydi aşırı huzurluydu gözlerini açtı kucağında yattığı kişiye baktı kızıl saçlsr ve zümrüt yeşili dolu gözlere baktı yanına baktı kap kars dağınık kahve rengi gözler gözlüklerinin arkasında yaşlı gözler ona bakıyordu harry kendini topsrlsyıp "sonunda öldüm ve kavuştuk galiba?" Diye sordu "hayır harry hayır oğlum yaşıyorsun yaşıyoruz" dedi tatlı bir ses harry inanmazcasına doğruldu " bu bu imkansız siz öldünüz siz burdsysanız bende ölmüş olmam gerekiyor" dedi hsrry iki elinide saçlarından geçirerek tam o sırada hermione koşarak harry sarıldı "oh merlin harry sevgilim yaşıyorsun" diyip kolarını boynuna sardı harryde karşılık verdi hermione james ve lilyi görmedi sandı yani taşın etksi olduğunu düşündü "harry bu ikisi kim?" Diye sordu hermione "senin abin ve ablan olduğunu bilmiyordum" diye ekledi hermione harry dahada şalırdı gerçekten anne ve babası yaşıyormuydu? "Hermione onları görüyormusun?" Sordu emin olmak istercesine "evet senin gözlerine sahip kızıl çok güzdl bir kadın ve senin kinlere benzeyen kuzguni siysh saçlara sahip gözlüklü yakışıklı bir erkek" açıklayarak konuştu hermione oda şaşkın gibiydi "aslında bir kardeşi var evet ama biz harrynin anne ve babasıyız" lily tstlı bir gülümsemeyle konuştu "merlinin sakalı aşkına siz gerçekmisiniz?" Harry sordu tam james ağzını açmıştı ki arkadan bir ses duyuldu "çatalak sen sen gerçekten yaşıyormusun? Yo sen lily ve jamesin kılığına girmiş ölüm yiyensin" harry bunu söyleyenin kim olduğunu görmek için arkadına döndüğünde gözleri dolmuş hatta ağlayan bir sirius gördü "hayır pati benim james" james ayağa kalkarken eski dostuna baktı yıpranmıştı hemde çok yıpranmıştı "kanıtla" diye bağırdı sirius "mösyöler kılkuyruk patiayak aylak ve çatalak gururla sunar çapulcular" dedi james büyük bir gururla sirius asasını indirdi "nasıl nasıl olur" diye sordu james boynundaki kolyeyi çıkarıp gösterdi "işte bu zümrüdü anka kolyesi sayesinde" dedi sirius harry ve hermione kolyeyi görünce kendi boyunlsrındaki zümrüdü anka kolyeleri çıkardılar "onları size biz verdik ve psti üzgünüz ana senin hafızanıds sildik" diyip asasını salladı ve siriusun kaybolan anılsrı geri geldi sirius koşarak jamese sarıldı "seni lanet olası herif nasıl kahrolduğumu biliyormusun?" Diye yakındı sirius "sanada merhaba sirius" lily daha fazla sessiz kalamadı ve gülümseyerek konuştu "merlinin donu aşkına lily?" Siriusun gözleri tekrar doldu ve lilye sarıldı "evans yaşıyorsun ve hala çok güzelsin" dedi sirius " hey dostum bunza zamandır sizi izliyorduk ama hiç yakınlaşanadık çünkü planımız böyleydi" dedi james yorgun sesle "anne baba" harry ayağa kalktı ve anne babasına sıkı sıkı sarıldı "o pazardaki çift sizmiydiniz" diye sordu hermione aklına gelen şeyle "evet güzelim bizdik sizin bizi tanımamanız gerekiyordu" lily açıkladı "hey beni abimle tanıştıracakmısınız yoksa ben kendimmi tanışayım?" Dedi ince bir ses  harry arkasına döndü 15-16 yaşladında kırmızı saçlı kahve rengi gözlü bir kız duruyordu karşısında bu kızı tanıyordu ama ne ismini biliyoru ne başka bir şey geyffindorda olduğunu biliyordu sadece "nasıl yani benden bir yaş küçğk aynı okula gittiğimiz halde tanımadığım bir kardeşimmi var?" Sordu harry "evet abi aslında okuldaki soy ismim başka okulda soy ismim pyton ama ismim doğru harley" dedi kıx çekinerek harry kıza yanaştı ve sıkıca sarıldı "çok özür dilerim seni tanımam gerekiyordu" boğuk çıkan sesinden ağladığı belliydi "abi üzülmene gerek yok beni tanımaman en doğrusuydu anne ve babamızın gizli kalması gerekiyordu" diye açıkladı harley "hermione abime göz kulak olduğun için sanada teşekkür ederim" harley samimi şekilde teşekkür etti "katılıyorum harry kendine çok güzel ve zeki bir sevgili bulmuşsun" dedi lily heycanla jameste aynı şekilde katıldı "harry sana zihnimizi göstermemiz gerekiyor" dedi james ciddi bir sesle harry onayladı ve jamesin zihnine girdi

1706 kelime savaş bitti lily ve james yaşıyor hatta harrynin bir kız kardeşi var merlin aşkına :D
Ama burda kesiyoruz sihirli günler ⚡️⚡️⚡️