Harry potter farklı bir hayat

19-Kelid diyarı

"Harry arkadaşlarına dikkat et O yaklaşıyor hepiniz tehlikedesiniz"
Harry yattığı yataktan büyük bir şokla kalktı hermionede korkarak uyanmıştı "hayatım iyi misin? Ne oldu?"hermione sordu harry gözlerini ovalayıp olan biteni anlattı harry "O ölmedi mi? Nasıl hala seninle bağlantı kurabilir?" Hermione yeni sorular diziyordu harry "bilmiyorum" dedi ilk kez bir şey bilmiyordu tekrardan uyumaya döndüler sabah gelen gelecek postasıyla birlikte harry gördükleri karşısında şok olmuştu.

RON VE LEVENDER ÇİFTİNE SALDIRI!
Dün gece geç saatlerde Altın üçlümüzden ronald weasley ve sevgilisi levender browna vampirler saldırdı ne yazıkki ronald ve levender çiftimiz hazırlıksız yakalandıkları için öldürüldü ronald weasleyin bedeninden 3 tane kazık çıkarıldı anlaşılan o ki vampirler kendi ölüm şekillerini ronald üstünde denemişler levender brownı görenler daha bir şok geçirdi önce tecavüz edilmiş sonrasında ise parçalarına ayrılmış altın üçlünün geri kalanı bu konu hakkında neler diyecek acaba?

Haery okuduğu gelecek postasını masaya atıp hermionenin elini tuttuğu gibi ronun evine cisimlendi ikiside gördükleri manzara karşısında şok geçirdiler hermione ağlayarak harrynin boynuna sarıldı harry sadece elini hermionenin beline koymayı başarabildi gerçekten hazırlıksız yakalanmışlardı ve çok vahşice katledilmişlerdi ronun iki omuzunda birer tane kazık vardı ve gözlerinden akan yaşlar belli oluyordu harry aklına gelen şeyle ayakta durmakta zorlandı vampirler ronu öldürmemişti tonun gözleri önünde levendera tecavüz etmişlerdi. Harry tam hermioneye bir şeyler söyleyecekti ki rita skeeter ikilimize yaklaştı "harry potter arkadaşlarının ö" cümlesini bitiremeden harry yüzünü ona söndü rita skeeterın nutku tutuldu çünkü harrynin gözleri kap kara rengine dönmüştü bir anda tek başına cisimlendi rita hermioneye baktı ama onun ayakta duracak gücü yoktu dizlerine çöktü harry vampirleri severdi asil canlılardı ama bu yaptıkları onları ölüme götürmüştü harry vampirlerin nerelerde yaşadığını biliyoru onların oraya cisimlendi tüm vampirler içeride gülüşüyorlardı harry dahada sinir olmuştu elinde büyük bir ateş topu oluşturdu ve mağaranın içine gönderdi vampirlerden bağarış çığırış sesleri yükseldi ce bir süre sonra harry alevleri söndürdü içeriden sadece vampirlerin lordu olan dracula çıkabilmişti harryi gördü "sen böyle bir şeyi nasıl yaparsın pis mahlukat" kendi yaptıklarını ne çabuk unutmuştu "dün gece öldürdüğünüz insanlar benim ailemdiler" harry tıslamıştı dracula harrye baktı ve pis bir kahkaha attı "demek dün öldürdüklerimizi tanıyorsun eveet eveet şimdi daha mantıklı bu yaptığın işte ama buraya gelerek hata yaptın insan" harrynin yüzünü görmemiştiki bu kadar rahat konuşuyordu harry iyice yaklaştı draculayla kendi etrafına ateş çemberi ördü harrynin yüzünü gören dracula gözlerine baka kaldı kos koca dracula karanlıkların efendisi olan draculadan daha karanlık bakıyordu harrynin gözleri dracula yutkunsu kendini toplamaya çalıştı ama karşısında bir anda harry yok oldu cisimlenmrdi hayır hayır öyle olsa bir "pop" sesi duyulurdu dracula tehlikeyi sezimledi ama refleksleri geç kalmıştı kafasının arkasından giren kazık ağzından çıkmıştı hemen arkasından kalbine saplanan kazık parçası nihayetinde draculayı öldürmüştü harry geri cisimlendi rita skeetera döndü "her soruyu draculaya sorabilirsin tabi cevaplarını alabilirsen" diyip hermione ile cisimlendi weasley ailesinin yanına gittiler molly harry ve heemioneye sarıldı harry hemen asasıyla draco ve ginny çiftine bakındı yoklardı "bayan weasley ginny ve draco neredeler?" Harry merakla sordu "onlar levenderı teslim etmeye gitti dedi acılı anne harry en yakın arkadaşının tabutuna ilerledi yanında hermionenin belinden sıkıca tutmuş en iyi dostlarının cansız bedenlerine bakıyorlardı "o bizi bıraktı değil mi harry?" Hermione zorla sormuştu "hayır hayatım ron kalbimizde yaşayacak" dedi hermione zoraki bir gülümseme yerleştirdi yüzüne ronun eline dokundu "elveda dostum" hermione geri çekildi harry dizlerinin üstüne çöktü "senin gibi bir arkadaşı tanıdığım için her şeye şükrediyorum dostum seni bir kardeş gibi gördüm dün hain bir saldırıya uğradın ama hepsini katlettim sana zarar verenlerin yaşamasına izin veremezdim ron anlıyorsun değil mi? Sen bir kahramandın ron be öylede kalacaksın kardeşim" harry ayağa kalktı draco ve ginny gelince tören yapıldı rona veda ettiler molly ayakta zor duruyordu ama oğlu gibi güçlü kalmaya çalışıyordu harry ile hermione izin isteyip levenderın törenine gittiler oda iyi dostlarıydı onada veda ettikten sonra iki aileyi hogwartsa götürdüker orada ron ve levenderın heykeli vardı ikisininde asaları ellerinde karşı tarafa tutuyorlar kaşları çatılmış bir yandan birbirlerine bakıyorlar boşta olan elleri ise birleştirilmiş ikisinin tam ortasında gryffindor amblemi altındaki taş zeminde ise "RON WEASLEY VE LEVENDER BROWN ONLARI HATIRLAYIN İÇİNİZDEKİ SEVGİYE ULAŞIN ONLAR BÜYÜK SAVAŞIN BÜYÜK KAHRAMANLARIYDILAR ONLARI UNUTMAYIN" yazıyı okuyan anne ve babalar gururla harrye sarıldılar "oğlum iyiki seninle tanışmış harry sen olmasaydın daha önceden ölecekti sadece oda değil hepimizi sen kurtardın o yüzden senin bir suçun yok sakın kendini suçlama" molly harrye sarılırken söylemişti arkasından lily ve jamese sarıldılar harry ve hermione evlerinengittiler evlerinde ölüm sessizliğine ulaşmışlardı ikiside oturmuş yaktıkları ateşe bakıyorlardı "rüyan yine doğru çıktı harry" hermione sessizliği bölmek için konuşmuştu ama dediği çokta mantıklı değildi "farkındayım bunun arkasındaki O'Mu peki öyle olsaydı beni uyarmak isteyeceğini sanmazdım" harry elini slarından geçirirken söylemişti "çok garip harry çok garip" biraz daha oturdular ve yataklarına çıktılar harry ve hermione birbirlerine bakarsk yayıyorlardı harry elini hermionenin yüzünde gezdirip okşuyordu "senin gözlerin beni benden alıyor mione" harry her şeyi unutmak istiyordu "senin gözlerin beni yakıyor harry heleki o saçların" hermione dudağını ısırarak söylemişti "benim sevgili karıcığımın saçları kadar güzel olamazlar diyip hermionenin dudaklarına yapıştı ateşlice öpüşmeye başladılar harry hermionin üstündeki geceliği çıkarttı hermionede harrynin üstündeki ve altındaki geceliğini çıkardı.
2saat sonra
Çiftimiz uykuya daldıklarında harry yine kelid aynasının önündeydi ve aynı şekilde kelid aynasının içinden geçti beklediği gibi karşısında yine aynı kişi vardı.
"Seni tekrar görmek ne kadar güzel harry potter" dedi adam
"Ya ya ne demezsin" alayla konuştu harry "sen yaşıyormusun? Yani arkadaşlarıma saldırı düzenlemeye çalışan sen miydin?" Diyerek ekledi harry lafı uzatmak istemmişti "kendi açımdan üzülerek malesef öldüm harry ve ölü olan biri bu işin arkasında olamaz ama sana önerim harry potter o adamın peşinden sakın gitme" adam kesin ve gözlerini kırpmadan konuşmuştu sanki bir mazisi var gibiydi "kimden bahsediyorsun?" Harry hemen sordu "ben hatırlamıyorum harry ben senin yaşlarındayken bu diyara gelmiştim senin gibi sonra biri vardı burada yaşlıydı ona yardım etmem karşılığında ölen annemi geri getireceğini söylemişti bende bir anlık muhtaçlıkla kabul ettim adamı buradan çıkardım ama daha sonra beni buraya mühürledi bedenime şeytan soktu ve ortaya lord voldemortu çıkardı" tom riddle gözlerinden süzülen yaşla anlatmıştı hikayeyi harry inanmak isterdi ama karşısındaki voldemorttu inanamazdı "peki tom sen nasıl buraya hapsoldun?"riddle'ın bakışları derinleşti "ben her zaman inssn öldüren biri değildim zamanında bende birini sevdim anne şefkatini bana hissettiren tek kadındı 20yaşına gelince evlenicektik hatta günü bile belirledik ama sonra bu aynayı bulduk kelid aynası içindeki adamı kurtarmak için bir özgür ruhu içine bıraktık adam aynanın içinden kurtuldu athenayla ben çok sevindik annemi canlandırabilir sandık ama adamın etrafında bir anda kara bir aura oluştu asama davrandım ama biz daha gözümüzü kırpmadan athenayı gözümün önünde öldürdü benide öldürecek sandım ama güçlü olduğumu söyledi slyterin kanı taşıdığımı tam aradığı kişi olduğumu söyledi asamla lanet gönderdim ama tek dokunuşla beni bedenimden ayırdı ve işte buradayım harry senin öldürdüğün ton riddle değildi voldemorttu benim içimde saklı tuttuğum kötü taraftı" harry iyice şaşırmıştı tam o anda yine mavi bir ışık hüznesi harrye çarptı ve uyandı hermionede aniden kalktı "yine mi o?" Uykulu vaziyette sordu harry gözlerini ovaladı "bu sefer oldukça uzun konuştuk mione sanırım zümrüdü anka yoldaşlığını toplamamız gerekiyor" harry asasına uzandı "expetro patronum" diye bağırdı çatal boynuzlu geyik asadan fırladı herkese haber verdi tüm herkes gelince olanları anlattı ama kimse akıl sır erdiremiyordu albus sakalını okşuyordu asasını kaldırıp masada bir yığın parşömen oluşturdu kelid aynasının sırlarını barındırıyordu ama istedikleri sonuca varamadılar yada kelid aynasını kimin yarattığını bulamadılar "üzgünüm çocuklar bunlar işe yaramaz harrynin tom ile daha çok konuşması lazım aklıma bir fikir geldi" diyip ayağa kalktı yaşlı büyücü harry ve hermionenin dövmelerine bir büyü mırıldandı dövme ışıldayıp ruhlarını birleştirdi "şimdi ikinizde aynı ruha sahipsiniz zaten patronuslarınız aynıydı ama ikinizde birbirinizin horkuluğu oldunuz kısacası" dedi ve iki şişe uyku iksiri çıkardı hary ve hermione iksirleri içti el ele turuşup uyudular harry yine ayna karşısındaydı yanında hermione vardı bu sefer "sanırım işe yaradı" harry gülümsedi ve aynanın içine girdiler "bu kadar çabuk gelmeni beklemiyordum harry" tom hermioneyi görünce şaşırdı "eşinide getirmişsin?" Harry onu dinlememişti bile "tom o adam hakkında beler biliyorsun" germione direk konuya girdi "pek bir şry bildiğim söylenemez bu aynayı onun yarattığını içimizdeki en güzel hayalleri gerçekleştirebilecek bir diyar olduğunu söyledi" tom rahatça açıkladı "peki be zamandır buradasın? Ve o adamın adını yada yüzünü hatırlıyormusun?" "20yaşımdan beri buradayım sevdiğim kişileri izliyorum annem babam ve athena hepimiz yaşasaydık mutlu olabilirmişiz ve ne adamın adını nede yüzünü hatırlamıyorum beni bursya göndermeden önce konuşmalar hariç herşeyi sildi aslında konuşmalarımızıda silicrkti ama ben engelledim sadece bu kadarını kurtarabildim harry ile ruhlarımız bağlandığında ise voldemort bana hep engel olmaya çalıştı ama onun ölmesi için horkulukların yerlerine size söyleyen o değil bendim" tomun söyledikleri ikilimiz aklını dahada ksrıştırmıştı "peki neden bize yardım ettin?" Bu sefer sorsn kişi harry idi "daga önce dediğim gibi harry senin öldürdüğün ben değildim voldemorttu benim sevgi görmemiş halimdi duygusal ben buraya hapsedildim kısacası voldemort o adama zaman kazandıran bir piyondan başkası değildi ve emin olun karşınızdaki kişi voldemorttan bile daha güçlü bir büyücü yanlış hatırlamıyorsam 100asırdır bu aynaya hapsolduğunu söylemişti" ikilimiz birbirine bakıp toma döndüler "bir insan nasıl onca asır yaşaysbilir?" Hermione inanamazlıkla sordu yom bir kahkaha attı "bakın ben neden hala 20 yaşında göründüğümü hiç merak etmediniz mi?" Tomun bu söylediğini ikilimizin gözleri iyice büyüdü "tabi ya harry burada zaman akışı yok burada zaman durmuş bir vaziyette" hermione anlamıştı harryde anlamıştı ama hermione idrak etmek için dıştan söylemişti "ve ruhuna bağladığı eşyalarla burads güçlenebilirsin hortkuluklar gibi ama hortkuluk oluşturmadan" tom yıllardır burada olduğu için tom herşeyi öğrenmişti "yıllardır buradayım tahminen 40-50 yıl gibi bir süre geçti onca yıl bu bankta oturamazdım çok zor oldu ama adamın malikanesini buldum ve içeride onca kitap onca büyü vardıki emin olun o kadar karanlık büyüyü voldemort bile bilmiyordur" tom ellerini saçlarından geçirirken söylemişti "peki sen onlsrı oluyabildin mi?" Harry sordu karşısındaki adamın hala tehlikeli olduğunu düşünerek "hayır harry hayır o büyülerin çoğu benim kapasitemin üstünde farklı bir dilde olmasıda bunun cabası ben sadece 28 kitabı okuyabildim" tom bıkkınca ve başarız olduğu zamanları hatırlayarak söylemişti "peki o büyüler nasıldı" hermione sordu "aslında buradaki o adam ilk başlarda normal bir büyücüymüş benim okuduğum kitaplar genellikle basit büyüler aydınlık büyülerdi ama kara büyülere geçmeye çalışınca işler sıkılaşıyor yani dediğim gibi anlayamayacağımız büyüler" tom gözleri ileri bakarak konuşuyordu "yani buradaki o kişi aslında ilk kez gelmemiş daha önceden iyi biriymiş dsha sonra ne olduysa kötü olmuş?" Harry sorarcasına konuşmuştu "büyük ihtimalle ama bir kitspts hayatından bir parça bulmuştum sadece tek sayfa ondada şunlar vardı" tom dikkeşti "sevgili marget seni o savaşta kurtaramadım ama bazı yasaklı büyüler buldum onları denemeye başladığımdan beri içimde danki bir canavar büyümeye başladı olduk olmadık yerlerde insanları öldürüyorum sana son yazım bu olacsk çünkü kendimi kontrol edememeye başladım sensizliğin bana getirdiği bir lanet sanırım marget bir daha kavuşamayacağız sanırım seni seviyorum" harry tomun yanına oturdu "teorimiz doğru o zamanın kars büyücüsüyle savaşmışlar yada her hangi bir düşmanla sevdiği kadın ölünce onu geri getirmek için yollar aramış ama aydınlık tarafta bulamayınca kara büyülere dadanmış ve içindeki canavarı uyandırmış" harry seri bir şekilde konuşmuştu hermionede harrynin yanına oturdu "dumbledorun dediği gibi her iyiliğin içinde bir kötülük her kötünün içinde bir iyilik vardır" toma bakarsk söylemişti "tom seni burdan çıkarta bilirmiyiz?" Harry sordu hermione ona kaşlsrı çatık bakarken "şey sanırım olabilir ama beni o dünyada kimse kabullenemez nede olsa zamanın en karanlık büyücüsüydüm" tom üxgünce konuşunca hermione onun suçsuz olduğunu anlamıştı "sen buradski tüm kitspları topla onlarla birlikte senide çıkartacağız" harry ve hermione el ele turuşup geri döndüler oradaki herkese konuşulan her şeyi anlattılar çoğu tomun geri gelmesinden korkmuştu ama harry ona bir şans verdiyse onların bir şey deme hakları yoktu ayrıca dumbledore "evet tom bir ars senin gibiydi harry normal bir hayatı olan derslerinde oldukça başarılı bir karıncayı bile inciltmeyen biriydi bir anda kötü tarafa geçmesi ve liderleri lord voldemort olmasına hiç bir zaman anlam verememiştim athena kısmına gelicek olursak öyle biride vardı ama tek bir parçasına bile onca yıl rastlamamıştım demekki sebebi buymuş" dediği zaman garry doğru karar verdiğini anlamıştı kelid aynası hakkında daha fazla bilgi alıp tomla tekrsr konuştu onu basıl çıkartacağını iyice kavradı hogwartsta kelid aynasının karşısına tüm zümrüdüanka gelmişti garry aynanın karşısına oturup bir masum ruh çağırdı "seni buraya birini kurtsrmak için çağırdım eğer iznin olursa seni ona adamak istiyorum" karşısındaki bir kadın ruhuydu "harry potter ben athena benim ruhumun her bir parçasını tomu buradan kurtarmak için kullanma bir kısmını onun anılarına aktarmanı istiyorum" kadının söyledikleri herkese bir şok etkisi daha ysrattı tom gerçekten masumdu "kabul ediyorum" dedi harry ve kadının ruhunu ikiye ayırdı bir kısmını aynaya soktu o sırada tom aynadan dışarı tükürülmüş gibi fırlatıldı derin bir nefes alarak gözleri kırmızıdan eskş yeşil halini aldı masum günlerinin rengini gözlerini açtığında athenanın tuhunu gördü ve gülümsedi harrye kafa salladı harry yapması gerekeni yapıp ruhu tomun anılarına aktardı.

"Seni seviyorum tom riddle ama bana kahlı kalmanı istemiyorum seni bekleyen biri var onu bul çok yakınında hogwartsta son sınıf öğrencisi" athena bunları toma söyleyip yok oldu bunu duyan birde harry vardı tom ayağa kalktı belindeki çantayı düzeltip "bunları ne yapacağız" diye söze girdi

Merhaba arkadaşlar yeni bölüm hayırlı uğurlu olsun yep yeni bir düşman geliyor peki bu adam kim? Acabaa tom gerçekten iyimi ve onu bekleyen kız kim? Aklımda deli senaryolar işte gerçek kitap şimdi ortsya çıkıyor iyi okumalar:)

Nox... ⚡️⚡️⚡️