Biją dzwony, biją
Zasmuconą twarz
Ciemności spowiją
Więcej wiedzieć masz
Grają dzwony, grają
Kiedy kwitnie bez
Cicho powtarzają:
-Możesz umrzeć też
Muszą dzwony, muszą
Bić dalej co dnia
Serca im się kruszą
I kruszę się ja
Giną dzwony, giną
Kiedy mija czas
Cichną z każdą chwilą
Już nie będzie nas
Biją, biją dzwony
Choć ich nie ma już
I cierpień miliony
Na posłaniu z róż
CZYTASZ
Wiersze
PoesíaNie oceniaj książki po okładce... Po opisie też lepiej nie, bo wypadam okropnie W ogóle zauważyłam, że na Wattpadzie jest bardzo dużo białych wierszy, a coraz mniej tych rymowanych... W ogóle we współczesnej poezji coraz więcej białych wierszy... Ch...
