Madi's POV
*Sniff Sniff* teka ang bango naman ata nun, agad kong pinuntahan ang kusina namin dahil merong naghihimala sheyt si kuya nagluluto ahahaha!
"Friend :'( " mangiyak ngiyak na bungad saken ni Jed
"oh anyare sayo?" napalingon naman ako at tiningnan kung sino ang nagluluto nagulat ako kais hindi pala si kuya.
"Goodmorning Madi ;)" bati ni Gin saken.
"teka ba't nandito kayo ng ganito kaaga? mag aalasais palang ah?" gulat kong tanong sa kanila.
"oh gising ka na pala Madz, yung mga kaibigan mo kasi magluluto daw sila kaya pinaubaya ko na sa kanila ang kusina :)" masayang sabi naman ni kuya Pride, for sure masaya to kasi makakakain na siya ng disenteng pagkain na kung tutuusin kaya niya namang gawin , busy lang siya nahh tamad lang siya. simula nung nagbreak sila ni Ate Lianne, hindi na siya ulit tumungtong sa kusina namin eh hilig niya pa naman ang magluto.
"susko bakit?" napatingala nalang ako at tinatanong sa itaas kung bakit nangyayari saken ang ganito.
"finish!" tapos eh pinaupo na kaming lahat ni Gin.
"friend ang aga niya kong ginising di pa nga ko nakakapag beauty rest sa nangyari kahapon eh :'(" pagbabalita saken ni Jed
"Jed walang beauty." pag-papaalala ko sa kanya.
"ahahahaha! kayo talaga kumain na nga tayo :) " tuwang tuwa na sabi ni Gin
"oo nga, salamat sa pagluluto :)" sabi naman ni kuya Pride
"naku Madi siguro kung nauna kong makilala tong kuya mo baka siya ang nagustuhan ko ahahah!" pagbibiro ni Gin, hindi ko alam kung biro ba yun o totoo. kung totoo man, sobrang straightforward niyang tao.
"ahahah mapagbiro ka pala, sige kain na tayo ." sabi ni Kuya Pride matapos ay kumuha na siya ng ilan sa mga niluto ni Gin, in fairness sa kanya ang sarap niyang magluto, kung ganito lang araw-araw ay nakaw baka tatambay nalang ako dito :3
"naku malalate nako, salamat sa pagkain ah, Madz alis nako ." pagpapaalam ni Kuya Pride in fairness sa kanya ang bilis niyang kumain at hindi halatang nasarapan siya kasi naka 7 plato lang naman siya -_-
"nga pala yung sa tanong ko kahapon, ba't mo sinampal si cupcake?" diretsong tanong niya saken, feeling ko tuloy ang tagal ko na siyang kakilala pano kasi kung makapagtanong siya walang preno :V diretso kung diretso.
"ah kasi yung prank niya." napabntong hininga nalang ako matapos kong masabi yun.
"ahahahha mahilig palang mang prank si cupcake :) sa tingin ko bagay talaga kami ;)" siguradong sabi ni Gin. isang bagay na pinakagusto kong meron ako ang nasa kanya. hindi yung Cupcake niya ah -_-, yung lakas ng loob na sabihin ang mga bagay na gusto niyang sabihin. yung mga taong walang takot sa posibleng sabihin sa kanya ng iba.
"ahahaha at talagang gustong gusto mo siya ah ." natatawang sabi ko sa kanya sabay kuha ko ng baso na puno ng tubig
"oo naman, kaya nga nandito ko para magpatulong sayo eh friends naman na tayo diba :)" sabi niya saken, ahahaha gusto ko siya.
"ahhaha ano ba yun?" tanong ko sa kanya.
"friend na-oop nako dito." sabat naman ni Jed , panong di siya maoop eh kain lang siya ng kain hindi naman siya sumasali sa usapan.
"magpapatulong ako kay Geoff :D" sabi niya saken ng walang alinlangan sa mga mata , at dahil sa sinabi niya nabuga ko yung tubig na iniinom ko.
"ayos ka lang?" alalang tanong niya saken.
"ah oo naman , nasamid lang." ang sarap sabihin na gusto ko ng isalvage yung taong gusto niya.
"friend di mo kailangang gawin." sabi naman ni Jed.
"ahahaha ano ka ba Jed, kaibigan na natin tong si Gin kaya kahit labag pa sa loob ko, kahit di ko gusto yung timawang yun para kay Gin eh tutulong nako." labag talaga sa loob ko na sabihin yan pero anong magagawa ko? I'm caught off guard.
"naku thank you talaga friend ah :) thankful talaga ko kasi nakilala ko kayong dalawa ni Jed " tapos eh niyakap niya kaming dalawa ni Jed.
since saturday ngayon ayun nandito lang kami samen, nagmomovie marathon pero nauwi kami sa kwentuhan ang dami naming kwento ni Jed pero siya isa lang ang kwento niya, na wala pa siyang nagiging kaibigan kasi lagi silang umaalis ng bansa ang mother niya at ngayon lang siya nakapagdecide to live on her own, separated na rin pala si sir tsaka yung asawa niya.
"goodeve ahahah mukhang nag eenjoy kayo dito samen ah " pagsasabi ni kuya.
"ahahaha kaya nga po eh ang ganda kasi dito lalo na pag kasama mo sila :)" masayang masayang sabi ni Gin tapos eh hinigit na naman niya kami.
"ahaahah sige enjoy lang kayo ah ." sabi nito matapos ay pumasok na siya sa kwarto niya.
Pride's POV:
"1 year and 1 month since the day you left me. bakit kelangan mong gawin ang isang bagay na alam mong di ka naman sasaya? alam mo ba hindi nako nagluluto teka ilang beses ko na bang nasabi sayo to? ahahhaa! sorry i just can't move on. you're my great love. alam ko yun at alam kong alam mo rin. masaya naman tayo diba? pero bakit ganun ang nangyari? bakit kailangan mo kong iwan? you left me and said I'm too good for you, not knowing na you're the same for me pero pinaglaban ko. kaya lang pano ko maipapanalo ang laban kung yung kakampi ko bigla nalang sumuko. naiwan akong lumalaban mag-isa.
binitawan ko ang litrato ni Lianne matapos ay nakatingin lang ako sa kisame, ganito ko lagi everytime uuwi ako galing sa trabaho ko. sana hindi ganito lagi. pinipilit kong maging malakas dahil sa kapatid ko, dahil kay Madz ayaw ko namang nakikita niya kong nagmumukmok baka mamaya gayahin pako since kakabreak lang din niya nung boyfriend niya last 2 months. hayop nga yun eh, siya pa naman ang unang minahal ng kapatid ko tapos iniwan niya ng ganun lang? pag mahal mo ang isang tao di mo yun iiwan, di ka mang-iiwan.
___________________________________________________________________________
COMMENT/VOTE
BINABASA MO ANG
So Called "CHANCE"
Non-FictionANG STORYANG ITO AY TUNGKOL SA MGA BAGAY NA KAILANGAN NG PAGKAKATAON, KAILANGAN NG PANGALAWANG PAGKAKATAON, HUMIHINGI NG PAGKAKATAON, UMAASA SA PAGKAKATAON,WALA NG PAGKAKATAON AT ANG MGA BAGAY NA NAKATAKDANG MAGKARON NG PAGKAKATAON.
