Seninle Yeniden

ωbirinci bölümω

-aylinin gitmesinden bir yıl sonra hakan daha fazla dayanamayıp kapısına dayanmıştı aylinin ve geri dönmesi için uzunca konuşmuştu onunla.o yokken birçok hata yaptığını,kendine gelemediğini ama aylin mutlu olsun diye karşısına çıkmadığını söylemişti hakan.aylinde aynı şekilde her şey hakan mutlu olsun diye olduğunu o yüzden geri dönmek istemediğini söylemişti.ikisi de daha fazla dayanamayıp yine aşklarına yenik düşmüşlerdi.

-hakan bundan sonra yeni bir hayat kurmak istediğini,herşeye yeniden başlamak istediğini söylemişti aylinde eğer bu kez mutlu olacaklarsa kabul edeceğini söylemişti.

-aylin samsunda görev yapıyordu ve hakanda istanbula bir daha geri dönmek istemediğini,orayı unutup aylinle samsunda yeni bir hayat kuracağını rızaya iletip tayinini istemişti,rıza zorda olsa ikna olmuştu ve hakan samsuna aylinin olduğu ekibe tayin olmuştu.

-ama yeni görevine başlamadan önce aylinle birlikte istabula toparlanmaya ve ekibe veda etmeye gitmişlerdi. birbirlerinden ayrılmak hepsi için çok zor gelmişti.

-aylinle hakan samsuna gelmişlerdi birlikte kalacaklardı ama daha büyük bir ev bulmaları gerekiyordu.çünkü aylinin evi tek kişilik bir evdi.ama hakan ev arama konusunda pek müsait değildi şu anlık.

Aylin:Kalk hadi hakann.çok işimiz var daha.
Hakan:Ya Aylin yorgunum ya sende yorgunsun gel işte yatalım.yarın bakarız ev.
Aylin:Olmaz kalk hadi yarın izin bitiyor vakit yok.
Hakan:Ya akşam olacak Aylin nerde bulucaz bu saate evi? (Aylin'i kolundan çekerek yatağa yanına yatırmaya çalışır) Gel hayatım sende hadi.
Aylin:Bak kalkmazsan eğer bu gece yatamazsın yanımda!
Hakan:Aylin ya...Ben bir yıl boyunca senin hasretinle yandım sen yanımda yatamazsın mı diyosun?Bak bu saatte ev bulamayız.
Aylin:Benim aklıma bulacağımız bir ev geldi,kalk hadi gidiyoruz.
Hakan:Nerde?Hangi ev?
Aylin:Bizim eski ev..
Hakan:(hemen doğrularak dikkatlice ayline bakar) Nasıl ya?Aylin?
Aylin:Duruyor hala o ev,oraya taşınabiliriz.
Hakan:Aylin emin misin sen?Yani orası..
Aylin:Evet orası benim için kötü hatıraların olduğu ev ama benim evimdi yani..Bahçesinde koşup oynadığım,çocukluğumun geçtiği,kötü anılarımın yanında güzel anılarımı da biriktirdiğim ev.
Hakan:Yani tamam senin için önemli bir yer orası ama senin için iyi gelir mi orası Aylin ben ondan emin değilim.. Küçüklüğünden çok son zamanlarını hatırlayacaksın yani..Bak yeniden başlıyoruz dedik ya hani o evi de unut yani gitmek görmek istiyorsan gideriz tabi ama (aylinin yüzünü severek) seninle yeniden yeni anılar biriktireceğimiz bir ev bulalım ne dersin?
Aylin:Haklısın sanırım aklıma sürekli kötü anılar gelecek, İstanbul'da olduğu gibi.En iyisi yeni bir ev bulmak..Ama bir kez gitsek oraya olur mu?
Hakan:Olur tabi olur,gidelim hadi.Sonra da ev,eşya falan bakalım.
Aylin:Boşver ya sen doğru demiştin. Yorgunsun şimdi yarın çıkışta bakarız,sorarız da hem emniyettekilere.
Hakan:(yataktan kalkar ve ayline sarılarak saçlarından öper) Eve yarın baksak da olur tamam ama oraya şimdi gidiyoruz..Hadi bakalım giy üstüne bir şeyler,sonra da beni yemeğe götür acıktım çünkü.
Aylin:(Hakan'ı yanağından öper ve gülerek) Pis boğaz...
Hakan:O değilde sen bir yıldır burada değil miydin?Hiç mi gitmedin o eve?
Aylin:Tam bir yıl sayılmaz üç ay izin kullandım buraya tayin olunca hiç gidemedim, cesaret edemedim yani.Ama sen varsın ya girerim şimdi...

•aylinle hakan,aylinin eskiden yaşadığı mahalleye gelmişlerdi ama aylin için o eve girmek biraz zor olacaktı.evin önüne gelince mahalleden birkaç kişi yanlarına geldi aylinle hakanın.
Adam:Kiralık falan değil ev baktıysanız eğer.
Adam2:Kimse kalmaz evde ama kimseye de verilmez.
Hakan:Yok biz onun için gelmedik.
Adam:Ya ne için geldiniz?
Hakan:Şey eşim bu evin sahibi zaten.
Adam2:Eşin mi? (Adam dikkatlice ayline bakar,Aylin hemen tanır adamı ) Kızım sen..?
Aylin:Benim Yusuf amca,Aylin.
Adam2:Vayy benim inatçı kızım.(adam Aylin'e sarılır) Kocaman olmuşsun sen ya.
Hakan:İnatçı kızım?
Adam2:Aylin çok inatçıydı ufakken.Herkes inatçı diye severdi onu.Hala öyle mi?
Hakan:(Aylin'e bakar ve gülerek cevap verir) Evet hala aynı.
Adam2:Seni polis oldu öyle gitti annesiyle dediler Aylin..
Aylin:Oldum Yusuf amca oldum. Buraya çıktı hatta tayinim.
YusufA:Aa ne güzel kızım ne güzel.. Kocan da mı polis?
Aylin:Evet Yusuf amca..İstanbuldaydık ikimizde.
YusufA:İyi iyi,güzel bulmuşsunuz birbirinizi.
Adam:Çok yakışıyorsunuz da maşallah,Allah ayırmasın yavrum.
AyHak:(birbirlerine bakarak cevap verirler) İnşallah..
YusufA:Ee buraya taşınıyorsunuz o zaman kızım dimi?
Aylin:Yok Yusuf amca buraya taşınmıyoruz.Bir bakmaya geldik sadece.
YusufA:Anladım kızım anladım..Annen?
Aylin:Annem rahmetli oldu Yusuf amca 15 sene oldu.
YusufA:Aaa başın sağolsun kızım.
Aylin:Sağol sağol.
Adam:Biz tutmayalım sizi işinize bakın kızım siz.
YusufA:İşiniz bitince gelin birer çay içelim,Ayşe teyzen de çok sevinir seni görünce.Evi biliyosun zaten.
Aylin:Tamam Yusuf amca geliriz, sağol..
Hakan:Amca da pek seviyor seni inatçı kızı..
Aylin:Severdi Yusuf amca beni severdi.Marketi vardı eskiden şimdi kapatmış herhalde.Ben sokakta oynarken,annemi işten gelsin diye marketin önünde beklerken hep çikolata şeker verirdi bana.
Hakan:İnatçı lakabı nerden gelme?
Aylin:İnatçıydım işte o zamanlarda.

•Aylin eve girmek için kapıyı açar eve girdiği an gözünün önüne anıları gelir, babasının tutuklandığı geceyi,Rıza babayı hatırlar.
Hakan:Hayatım iyi misin?
Aylin:..
Hakan: (Aylin'in omzuna dokunur) Aylin?
Aylin:Hı?
Hakan:İyi misin sen? Duraksadın bi.
Aylin:İyiyim iyiyim..O anları hatırladım.Rıza babayı ilk burda gördüm ben.Bu kapının önünde geldi babamı sordu bana.
Hakan:İstersen çıkalım?
Aylin:Yok yok geldik o kadar. (Odaları gezerler) Bak burası benim odamdı,gel hadi.
Hakan:Güzelmiş..Burdan alacağın eşya var mı?
Aylin:Fotoğraflar var sadece... Başka bir şeyim yok zaten gördüğün gibi.
(Hakan etrafa bakarken masanın arkasında yerde oyuncak bir ayı bulur.)
Hakan:Senin miydi bu ayıcık?
Aylin:Aaa evet benim..(oyuncağı Hakan'dan alır)Bu benim ilk oyuncağım biliyor musun?Babamın bana aldığı ilk oyuncak hem de.. Taşınırken bulamamıştım dikkat etmedim demek ki oraya.
Hakan:Alıyor musun onu da?
Aylin:Alıcam sanırım..Bana kalan hatıralardan birkaçı sonuçta ama sen dedin ki...
Hakan:Yeniden başlıcaz dediysem hatıraları yok sayıcaz demedim güzelim..Senin için önemli olan ne varsa al,onlar senin en önemli şeylerin.
(Aylin, Hakan'ın yüzünü sever ve evi dolanmaya devam ederler.)
Aylin:Babam eskiden o kadar sakin ve iyi bir insandı ki içmeye başladı ondan sonra mahvoldu bizim hayatımız..Ben küçükken içmezdi zaten.Bir anda oldu ne olduysa.Geceleri geç saatte gelirdi eve,annem şu pencerenin önünde oturup beklerdi onu.Beni yatırırdı annem ama ben çoğu gece uyumaz odamda beklerdim babamın gelmesini.Haftanın nerdeyse her günü içerdi ve çoğu akşam sudan sebepler yüzünden annemi döverdi.Annem yapma diye ağladıkça daha da vururdu babam.(İkisinin de gözleri dolmuştur) Annemi perişan ettikten sonra bir köşede sızıp kalırdı.Ben koşarak gelirdim annemin yanına,annem beni görünce ağladığını belli etmemeye çalışırdı, canının yanmadığını söylerdi bana ama ben kalbimde hissederdim onun bana belli etmemeye çalıştığı acısını.O yaşımda annemin yaralarına pansuman yapmaya çalışırdım.
Hakan:Ayrılmayı düşünmedi mi annen?
Aylin:Annem o kadar çok seviyordu ki babamı katlanıyordu o yüzden.Bir de ben varım diye katlanıyordu.Çünkü ayrılsa benimle birlikte gidecek hiçbir yeri yoktu.Babam çalışıp para getirirdi eve çoğunu kendi içkiye verse de ona muhtaçdık yani.
Hakan:Bir şey sorucam sana..
Aylin:Evet?
Hakan:Peki baban sana hiç el kaldırdı mı?
Aylin:(biraz duraksar, gözyaşlarını daha fazla tutamaz)Bir kez...Sadece bir kez vurdu bana..Bir gece geldi yine eve sarhoştu, tartışmış yine birileriyle kızgındı bende çocuğum tabi, küçüğüm sarhoş da olsa bana her akşam çikolata getirirdi sabah verirdi annem,o gece geç yatacaktım annemle babamı bekledim babam geldi eve sinirli olduğunu anlamadım sordum "baba çikolata getirdin mi bana" diye,cevap vermedi diye bir daha sordum,bir anda nasıl olduğunu anlamadan vurdu bana.Ağlayarak odama gittim ben,annem geldi peşimden sakinleştirip yatırdı beni, uyuyorum sandı o ama duydum her şeyi o gece annem kavga etti babamla bana vurduğu için,babam her zamankinden çok dövdü annemi o gece..O anı hiç unutamıyorum sırf çikolata sordum diye vurmuştu bana ilk kez.
(Hakan,Aylin'in yanına gelir, gözyaşlarını siler ve sarılır)
Hakan:Özür dilerim,sana hatırlatmak istemedim.İyi misin?
Aylin:(Hakan'a bakar ve gülümser)İyiyim merak etme,sen varken iyiyim ben...Hadi gidelim mi artık,benim işim bitti burada.
Hakan:Gidelim güzelim, bırakalım buraları yeni hayatımıza bakalım...

                           ✧✧✧

Aylinle Hakan'ın diziden çıkıp gittiğini yeni bir hayat yaşadığını hayal edelim.❤️