The Charm

Chapter 35

Chapter 35

Itinulak ko siya at tumayo. Lumabas ako ng faculty room dala ang bag at chocolates.

Tinahak namin ang kahabaan ng hallway na nasa likod ko lang siya. Pinakiramdaman ko siya.

"Ihahatid kita." Sinabayan niya ang mabagal kong paglakad. "Uuwi ba si Faerie ngayon?"

Isang linggo na lang ay birthday na ni Earl. Nagkibit-balikat ako.

Akmang lalagpasan ko ang parking lot nang hawakan niya ang kamay ko at hinila ako papunta sa kanyang kotse. Bumagsak ang tingin ko sa mga kamay namin.

Pagkarating namin sa sasakyan niya ay ako na mismo ang bumitaw. I didn't wait for him to open the passenger door for me. Ako na mismo ang gumawa n'on at pumasok sa kanyang Mustang.

All of a sudden I felt down in the mouth. Sumandal ako sa headrest at deretso lang ang tingin sa unahan. Ramdam ko ang mga mata niya sa akin pero hinayaan ko lang siya hanggang sa paandarin na niya ang sasakyan.

"Do you want something?" tanong niya habang tinatahak namin ang madilim na daan. "May gusto kang puntahan?"

Kumurap ako. Humugot ako nang malalim na hininga. "Gusto ko nang makauwi at magpahinga."

May kinalikot siya sa unahan at biglang tumugtog ang isang pamilyar na kanta. Tiningnan ko siya at nagkibit-balikat siya.

"Don't Know What to Do by Blackpink," he said.

Bumuntong-hininga ako at hindi napigil ang pagsilay ng ngiti sa aking mga labi. "Paano mo nalaman na fan nila ako?"

"I did some research." Dumeretso ang tingin niya sa daan. "I want to make you happy when you're sad."

Napatitig ako sa mga mata niya. Naramdaman ko ang kirot sa dibdib ko.

"Maraming babae dyan, Sir. Sila na lang ang pagtuunan mo ng pansin."

Nilingon niya ako. Seryoso ang mga mata niya. "Maraming babae, pero hindi sila ikaw."

Napaiwas ako ng tingin. Ramdam ko ang matinding reaksyon ng dibdib ko dahil sa sinabi niya.

"This is the first time I felt something like this." Sa peripheral ko ay gumalaw ang panga niya. "I was never honest with my feelings toward a person, but it's different when it's you."

Humigpit ang kapit ko sa strap ng seatbelt. Napagitnaan kami ng matagal na katahimikan hanggang sa itinigil niya ang sasakyan.

Hindi ko namalayan na nandito na kami sa gilid ng Tanay Park. Bumaba siya at wala na akong nagawa kundi sundan siya. Napatingin ako sa rebulto ni Rizal bago ko siya hinabol.

"Bakit tayo nandito?" tanong ko.

Pinagtitinginan siya ng mga tao. Mariin akong napapikit.

Alam kong gwapo siya. Idagdag mo pa ang ganda ng lakad niya at ang pang-upo niya.

"Gusto ko lang," walang emosyon niyang sagot.

Pumasok kami sa park. Umupo siya sa isa sa movable benches sa pinakang tuktok. Dumekwatro siya at pinanood ang mga nagba-bike at nagi-skateboarding.

"Stop pushing me away, Amity." Kumurba ang taas ng kanyang labi. "Mas lalo lang akong nagiging desidido na maging akin ka."

My heart reacted the same. Pakiramdam ko ay hihimatayin ako sa bilis ng tibok nito.

Tumingin ako sa stage. Gabi na, pero may nag-e-ensayo pa ng sayaw roon.

"Faerie is the last person, Sir." Malungkot akong ngumiti. "Siya ang huling taong ginusto kong papasukin sa buhay ko. Ayoko na na maging malapit pa sa iba without restrictions. Faerie is the only one who deserves to know everything about me."