KESİŞEN HAYATLAR

3

Merhaba arkadaşlar, arayı çok açtım biliyorum. Bunu hiç bir açıklamam yok gerçekten. Tek umudum bu bölümün sizi tatmin etmesi umarım beğenirsiniz. Lütfen herhangi bir yorumda bulunursanız çok mutlu olurum.

Genç kızın yığılan bedeniyle yaşlı kurt bir anlık şaşkınlığa uğradı. Şaşırmıştı çünkü daha ağır sözler söyleyip, dövdüğü günlerde bile bayıldığını hatırlamıyordu. Evlenecek olmasının böyle bir etkisi olacağının farkına varamamıştı. Yanındaki gelini ona bakarken tükürürcesine 'Kızın bayıldığını Halid ağaya haber ver.' Kaynanasının sesiyle telaşla aşağı inmeye başladı gelin. Yaşlı kurt normalde olsa kimseye haber vermezdi ama birazdan kıza imam nikah kıyılacaktı. Yokluğunun sebebini açıklayamazdı başka türlü. 

Beklenen bir kaç dakika içinde neredeyse evde bulunan tüm erkekler toplanmıştı. Merdivenleri aceleyle çıkan Halid Ağa bir anlık soluklanmak için bekledi. Yerde yatan beden kalbine bir şeyler sapladı. Bu sırada yukarı çıkan Baran ve istemeye gelen esmer genç erkek kızı kucağına almak için aynı anda hamle yaptı. Esmer genç, Baran'a izin verircesine geri çekilirken Halid Ağanın 'Kılıç oğlum sen Dilan'ı getir. Halil sende arabayı hazırla' diyen gür sesi duyuldu konakta. Kılıç kızı kucağına almasıyla arabaya binmeleri bir olmuştu.

Hastaneye geldiklerinde Dilan'ı direk müşahede altına almışlardı. Halil'in sürdüğü arabanın arkasından başka arabayla Baran da gelmişti. Suçluluk duyuyordu Dilan'ın bu halinden. Onun neden bu halde olduğunu biliyordu. Lanet okudu kendine Dilara başkası istemeye gelecek deyince nasılda bir süreliğine hiçbir şeyi (hiç kimseyi) düşünemez hale gelmişti. Baran hastaneye gelince Halid Ağa istemsizce yüzünü çevirdi. Kılıç ise tepkisizce olanları izliyordu. Sadece düşünüyordu. Kendisinin de düşünmesi gerekenler vardı.

Saat geç olsa da böylesine güçlü bir ağanın hastaneye gelince orada bulunan en iyi doktoru Dilan'a bakması için yönlendirmişlerdi. Kıza muayene yapmak için örttükleri perdeyi açıp dışarı çıktı doktor. 'Kızınız şu an gayet iyi ama neden bu kadar susuz ve aç kaldığını anlayamadım. Sanırım gün içinde de çok yorulmuş.' 'Dün İstanbul'dan geldi.' diyerek araya girdi genç kızın babası. Doktor anlıyorum gibisinden başını sallayarak 'Yolculuk da muhtemelen etkilemiştir. Buna ek olarak kan değerleri de biraz düşük. Açıkçası bu durumda ilaç yazmak istemiyorum. Sadece yediklerine dikkat edin. Uzun süreli açlık yaşanmamasına dikkat edin. Serum taktık. Serum bitene kadar bekleyin sonra çıkabilirsiniz.' Kılıç ilk defa konuşarak 'Dikkat ederiz Doktor Bey teşekkür ederiz.' diyerek doktorla tokalaştı. Sırayla Halid Ağa ve Baran da tokalaştıktan sonra hepsi acil salonuna ilerledi.

Dilan gerçekten yorgun görünüyordu. 'Dilan iyi misin?' Suçluluk ve üzüntü arasındaki sesi Halid Ağa'nın keskin bakışları altında ezildi. 'İyiyim Baran' gülümseyip yanındaki elini tutarak ona kızgın olmadığını belirtmek istedi Dilan. Kendisi de bir an için Baran'ı suçlamıştı ama sorun onda değildi. Bu saçma kurallardaydı. Dilan, yanındaki diğer gence bakmak istemiyordu. Ona kızgındı. İnsan karşısındakilerle bir şekilde iletişim kurardı. Evet, o da istemiyor olabilirdi ama en azından onu isteyen biriyle birlikte olması onun işini kolaylaştırabilirdi.

'Serum bitince çıkabilir dedi doktor.' Kılıç sakin bir sesle bunları söylemişti. Halid ağa orada yokmuş gibi davranan ama Dilan'a ilgiyle bakan doktoru dikkatle dinleyen Halil'e bakıp 'Siz gidebilirsiniz. Zaten en fazla bir saate çıkar. Halil'le biz sonra geliriz.' Dilan varlığını yeni fark ettiği Halil'e baktı. Sahip olduğu ikinci kardeşti o.

'Halil Ağa izin verirseniz, müstakbel karımı ben beklemek isterim hemde kendisiyle biraz konuşmak istiyorum.' Kimse böyle bir atak beklemediği için şaşırmıştı. Halid Ağa kızının da istemediğini görebiliyordu ama belki biraz konuşsalar iyi olabilirdi. Kılıç farklı olduğunu duymuştu, fikir olarak buraların insanı gibi dar değilmiş. Kızının az önce Baran'ın elini tuttuğu elini tuttu. 'Kızımla konuşacağın konular umarım onu yormaz Kılıç.' diyerek göz dağı vermişti. 'Kızım ben gidiyorum. Bir yarım saat sonra kardeşini yollarım.' Deyip yanındaki ayrılmak istemeyen iki genci yanına alarak acilden ayrıldılar. Dilan onlara gitmeden önce neredeyse içten sayılabilecek bir şekilde gülümsedi.