أسرار الماضي

الجزء الثاني عشر

عندما التف وجد من لم يتوقع وجوده ( عبير )
منصور بارتباك : انتي ايه اللي انتي بتقوليه ده

عبير : متقلقش انا عارفه ايه اللي هيحرق قلبه

منصور : و انتي هتسعديني ليه

عبير : لاني بحب محمود

منصور باستغراب : و ازاي بتحبيه و هتخليني انتقم منه

عبير : عبير عشان تحنا هنقتل عايده و هو هيموت ف اليوم الف مره و ساعتها ابقي انا الايد اللي بتتمد لاخوك و ساعتها هو هيحبني

منصور بصدمه : انتي هتقتلي اختك عشان محمود

عبير : و انت كنت هتنتقم من اخوك ازاي ...... ها ايه رأيك

منصور بتفكير : موافق بس ازاي و امتي

عبير : هنفك فرامل العربيه بتاعت عايده و انا هعرف هي هتخرج امتي و فين

منصور : تمام .... هنعمل كده امتي

عبير بكره الساعه 5 عشان هي رايحه النادي و احنا هنفك الساعه 4.5 اكون انا اتاكد اذا كانت هتروح و لا لأ خلاص

منصور : بس بسرعه كده

عبير بغضب : و انت عايز تأخر المعاد ليه ايه وراك حاجه و بعدين انا عندي الرجاله الي هيعمله كده ف ايه تاني

منصور : خلاص خلاص بكره

عبير : تمام

ف اليوم التالي عند عايده و محمود ذهبت عبير الي هناك

عبير : انتي رايحه النادي النهارده

عايده : اه طبعا هي ديه حاجه عايزه كلام

عبير : تمام

عايده : طب انا هلبس كمان شويه انتي جايه معايه و لا ايه

عبير بتوتر : لا انا تعبانه النهارده هروح انام

عايده بقلق : ليه عندك ايه

عبير : و لا حاجه شويه ارهاق

عايده : طب باتي هنا النهارده و انا هفضل معاكي عشان لو تعبتي زياده

عبير : لأ لأ انا هبقي كويسه يلا انا هروح بس انتي لسه رايحه انادي صح

عايده : اه

عبير : تمام سلام بقي انا همشي

عايده : ماشي سلام

بعد ان خرجت عبير اتصلت بمنصور و نفذو العمليه

ف المنزل

دخلت عايده لمحمود ف المكتب

عايده : ايه ي حبيبي مش كفايه بقي شغل و تعالي معايه النادي

محمود : ي روح قلبي انتي رايحه مع صحابك هعمل انا ايه مع ستات

عايده : ي حبيبي انا اسبهم كلهم عشانك بس قوم انت