Defying Mr. Player (Acosta-Alcantara Series #1)

15

"Stop looking if you're already hurting. Stop being inlove with him because I can't bare seeing you cry because of one stupid guy anymore. Stop" 

Nakatingin lang ako sa kaniya at hindi tumitigil ang luha ko sa pag tulo.

"Loreinz?" Kahit nakatakip ang mga kamay niya sa aking mga tenga ay dinig ko pa din ang naging pag uusap nila ni Caden.

"Caden, long time no see, aalis na ba kayo?" Nakangisi niyang tanong.

Tinignan ko lang siya at siya naman ay minsanang tumitingin saakin. Kita ko ang pag aalala sa kaniyang mga mata at hindi ko mapigilang mamangha dahil hindi ko talaga siya maintindihan. One moment, we are fighting non- stop, then later he will rescue me from hard situations like this.

Tatanggalin ko na sana ang kamay niya sa tenga ko dahil useless lang din ngunit bigla siyang tumingin saakin ng masama.

"Stop" Walang buhay kong sabi at tuluyan nang tinanggal ang kamay niya sa tenga ko.

Hinarap ko si Caden at kita ko ang sakit sa mga mata niya. Nakita niya nanaman akong umiyak. Nakita niya nanaman akong nasaktan. What's worse is he's with Mae everytime he sees me helpless because of him. Luckily, I'm always with Loreinz who reminds me that he is not worth my tears.

Gaya ng inaasahan ko ay hinila ako paalis doon ni Loreinz at agad na pumara ng taxi.

"I said stop looking if your already hurting, bakit ba gustong gusto mong nasasaktan?" Sabi niya bago tuluyan akong pinapasok sa loob ng taxi

Tahimik kaming pareho na nakatingin lang sa labas ng bintana ng taxi hanggang sa binasag niya na ang katahimikan.

"You really do love him" It's not a question. He's declaring what he observed.

"I do" Mapait kong sagot

"You do realize that you can no longer be with him right?" Tinignan ko siya at nakitang hindi pa din niya inaalis ang tingin niya sa labas.

"I know that" Sagot ko tsaka muling tumingin sa kawalan.

I don't know if he's mocking me or he just wants to remind me that I should be moving forward. Hindi yung ganitong sa tuwing makikita ko si Caden ay bumabalik ako sa square one.

Pag katapos noon ay wala na muling nag salita saaming dalawa.

"Hindi ka naman nakakain, baka gusto mong pumasok muna sa loob para kumain?" Tanong niya nang makarating kami sa tapat ng bahay nila.

"No need to bother" Sagot ko bago siya tinalikuran at naglakad papasok ng bahay namin.

I'm too tired. I'm too tired to even think about food anymore. This day is exhausting physically, mentally and emotionally. I just want to sleep and forget about what happened today.

"I'll help you" Napatigil ako sa paglalakad at dahan dahan siyang hinarap

"I'll help you move forward. I'm done waiting for you to be on the same page as me. I will do it my way from now on" Nagtataka ko siyang tinignan. What is he talking about.

"I'm not asking permission from you but I just want you to know that if you do not have any intension on letting Caden go then I will give you every reason to hold on to me instead." Dahan dahan niya akong nilapitan at hinawakan ang aking braso.

Hindi pa din napoproseso sa utak ko ang mga sinasabi niya.

"For your information, I'm confessing my love for you so don't just stand there. Say something" Masungit niyang sabi

Tsaka pa lang pumasok sa isip ko ang mga sinabi niya. Ano? May gusto siya sakin?

"P-pano? Bakit? Agad agad" Nauutal kong tanong. Pano nangyaring may gusto siya sakin?

He looked at me blankly. I can't even think straight specially when he is blushing in front of me.

Kahit na blanko ang tingin niya sakin ay kitang kita ko ang pamumula ng mga pisnge niya. How can a boy act coldly while being cute at the same time? Only Loreinz Miguel Acosta can do both. Only him.

"It's fast for you but this is a feeling that has been stuck in my heart for a very long time" Ngumiti siya sakin and shit! My heart reacted so wildly! I didn't imagine that he can be so cute when he smile.

"W-what do you mean?" Tanong ko

"It's for me to know and for you to find out. Ang kailangan mo lang malaman ay gagawin ko ang lahat para makalimutan mo si Caden, understand?" Hinawakan niya pa ang isa ko pang braso at bumaba ng kaunti para mag pantay ang tingin naming dalawa.

Nang hindi ako sumagot ay inirapan niya nanaman ako.

Nakakainis tong lalakeng to. May pa confess confess pa tapos iirapan lang naman ako.

"I asked you. Did you understand what I've said?" Tanong niyang muli habang hawak pa din ang mga braso ko

Wala sa sariling napatango ako kaya naman bahagya siyang tumawa at hinawakan ang batok ko para hilahin ako palapit sa kaniya.

Hinaplos niya ang batok ko habang nakayakap saakin at ramdam na ramdam ko yung hininga niya sa tenga ko.

Alam kong pati ako ay namumula na rin. He really knows how to struck a girl.

Nang maalala ko na nasa kalsada kami ay bahagya ko siyang itinulak pero hindi niya ako pinakawalan sa pagkakayakap niya

"L-loreinz--"

"Don't ever cry because of Caden. He's worthless and stupid for letting you go" Pag putol niya sa sasabihin ko

"L-loreinz, nasa kalsada tayo" Paalala ko sa kaniya pero hindi niya pa din ako pinakawalan at bahagyang tumawa lang.

"Take a rest li'l pup. Sleep and dream of me" Sabi niya bago ako pinakawalan at ngumiti saakin.

"G-good night" Nauutal kong sabi bago dali daling pumasok sa loob ng bahay namin.

"What was that?" Tanong ko sa sarili ko atsaka tumakbo papasok ng kuwarto at nagtatalon sa kama.

"Mamiiiiiiiiii!" Sigaw ko at nagpagulong gulong sa kama.

Loreinz Miguel Acosta just confessed his feelings for me and I'm already going insane!

I need to think straight because my mind is not working well right now!

I need to set my goal!

First of all, I need to move on from Caden.
Second, I need to defy Loreinz Miguel Acosta, I need to defy that player!

Then I fell asleep thinking about how will I do both of that.

"Li'l pup, wake up" Nagtalukbong ako at tinalikuran ang kanina pang gumigising sakin.

"Wake up, magsisimula na kong tulungan kang kalimutan si Caden" Nang marinig ko yun ay bumalik saakin ang ala ala ng nangyari kagabi. Akala ko panaginip lang!

Bumangon ako at nakita siyang nakangisi.

"Good morning li'l pup, eat your breakfast and go to the park after that. We'll go to the summer clinic together" Nginitian niya ako and my heart pumped lunatically again.

He needs to stop smiling! It gives me crazy reactions!