Nefes: bebeğim? Ne bu samimiyet? Aştın sen aştın.
Bilinmeyen: özür dilerim. Sanırım bu sefer haddimi fazlasıyla aştım.
Görüldü*Nefes çevrimdışı...
Bilinmeyen çevrimdışı...
Konuşmadan çıktım ve mutfağa gittim. Hâlâ olayın şokundaydım. Bana, '' Bebeğim '' demişti. Çok tuhaf hissediyordum. Nedenini bilmiyordum. Ama yüzümde bir sırıtış oluşmuştu.
Bir bardağa su doldurdum. Ellerim titriyordu ve hâlâ sırıtıyordum. O sırada telefonum çalmaya başladı. Tahir arıyordu. Telefonu açtım ve konuşmaya başladım.
'' Efendim?''
'' Şey, Nefes. Bizimkiler bowling'e gidiyormuş. Bizi çağırdılar. Ben gideceğim. Sen gelecek misin?''
''Gelirim. Ne zaman?''
''Sen hazırlan. Ben yarım saate oradayım. Beraber gideriz. Zaten ilk önce kafe de buluşacakmışız.''
Dedi Tahir.
''Zahmet olmasın sana ya? Ben gelirim.''
''Yok canım, ne zahmeti? Yarım saate oradayım.''
Dedi ve kapattı. Ben de hızla üstümü giyindim.
Giydiğim☝
Saçlarımı açtım ve sağdaki bir tutamı, sola attım. çok hafifte makyaj yapmıştım. Normalde makyaj yapmayı sevmiyordum. Ama bu sefer elim makyaj malzemelerine gitmişti.
Makyajım☝
O sırada telefonum çalıyordu. Arayan tabiki de Tahir'di. Telefonu açtım ve konuşmaya başladı.
"Nefes hazır mısın?"
"Hazırım. 2 dakikaya geliyorum."
"Tamam, bekliyorum."
Dedi ve kapattı. Ben de hızla aşağı indim. Tahir arabaya yaslanmış, beni bekliyordu. Ben yanına varınca o da sürücü koltuğuna oturdu. Ben de ardından yanına.
"Kimden çıktı bu bowling işi?"
"Deniz, Kuzey ve Poyraz üçlüsünün işi."
Dedi Tahir.
"Kim, kim gidiyoruz?"
Tahir bana kısa bir bakış attı. Sonra önüne geri döndü.
"Deniz, Öykü, Kuzey, Özge ve Poyraz. Diğerlerinin işi varmış."
Sesimi çıkarmadan kafamı cama çevirdim. Tahir'in gözlerini tekrardan üzerimde hissettim birkaç saniyeliğine. Kısa süre sonra sesini işittim.
"Ne düşünüyorsun?"
"Hiç, hiçbir şey."
"Dalgın gözüküyorsun. İyi misin?"
"İyiyim, sıkıntı yok."
"Peki."
Dedi ve yine bir sessizlik oluştu aramızda.
Camdan dışarıyı izlerken aklıma bilinmeyen düştü. Acaba nasıl biriydi? Onu sadece mesajlarıyla tanıyordum.
*
Bowling salonu bir alışveriş merkezenin içindeydi. O yüzden arabayı otoparka bırakıp, bowling salonun olduğu kata çıkmaya başladık.
Bowling salonunda Deniz, Kuzey, Poyraz ve Özge vardı. Diğerleri henüz gelmemişti. Özge konuşmaya başladı.
"Hoşgeldiniz."
"Hoşbulduk."
Dedim ve Özge'nin yanındaki yerimi aldım. Erkekler kedi arasında konuşurken; ben de, Özge'yle konuşuyordum.
"Naber?"
Dedi Özge.
"İyi canım. Senden?"
"İyi. Nefes."
"Söyle tatlım."
"Sana bir şey diyeceğim. Ama kimseye bu konudan bahsetmeyeceksin."
"Tamam."
Dedim ciddiyetle. O ise ufak bir heyecanla konuştu.
"Söz ver."
"Söz."
"Ben aşık oldum."
Dedi Özge heyecanlı ve kısık bir sesle. Benimde yüzümde de bir tebessüm oluştu.
"Ciddi misin? Kime?"
"Şeye."
"Kime?"
Gözleriyle Deniz'i gösterdi Özge.
"Deniz'e"
Dedi kısık bir sesle. İlk önce Deniz'e baktım. Sonra da Özge'ye.
"Şaka yapıyorsun?"
"Hayır ciddiyim."
"Şimdi sen baya baya Deniz'e aşıksın. Karşımda oturan Deniz'e?"
"Efendim Nefes?"
Dedi Deniz bana anlamsız bakan gözlerle. Deniz dediğimi duymuş olmalıydı. Yerimde dikleştim ve hafif bir tedirginlikle cevap verdim.
"Y-yok. Sana demedim. Yanlış duydun herhalde."
"Pekala."
Dedi ve tekrardan hiçbir şey olmamış gibi önüne dönüp konuşmaya kaldığı yerden devam etti. Tahir'e çevrildi gözlerim. Göz göze geldik.
Aşklarım bölümler çok geç geliyor. Affola. Vote ve yorum istiyorum. Herneyse. Çok çok öpüldünüz bebeqlerim💚💚
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nöbet Aşkım/Texting
Teen FictionHiç tanımadığın biri. Anonim olarak sana "seni seviyorum." yazsa ne yapardın? Hiç bir şey. Tam olarakta böyle başladı herşey. Tanımadığım bir numaradan mesaj gelmesiyle. Bana "seni seviyorum" demesiyle hiç bir şey yapamamıştım. Ne onun kalbinden ken...