Hiç tanımadığın biri. Anonim olarak sana "seni seviyorum." yazsa ne yapardın? Hiç bir şey. Tam olarakta böyle başladı herşey. Tanımadığım bir numaradan mesaj gelmesiyle. Bana "seni seviyorum" demesiyle hiç bir şey yapamamıştım. Ne onun kalbinden ken...
Sabah saat 10.10'da uyanmıştım. Ilık bir duş aldım ve üzerimi giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giydiğim👆
Kahvaltımı da yapınca koltuğa oturup televizyon izlemeye başladım. Çalan telefonumla bakışlarım telefon ekranına kaydı. Arayan Tahir'di. Telefonu açtım ve kulağıma götürdüm.
"Efendim Tahir?"
"Günaydın Nefes."
"Günaydın."
"Nasılsın?"
"İyiyim. Sen nasılsın?"
"Ben de iyiyim. Ben şey diyecektim sana."
"Ne diyecektin?"
"Nefes bu gün nöbetim öğlende bitiyor. Bizim kafede buluşabilir miyiz?"
"Tabi. Bir şey mi oldu?"
"Gelince konuşuruz. Neyse görüşürüz."
"Tamam. Görüşürüz."
Dedim ve telefonu kapattım. Televizyonu da kapattım ve kitaplığımdan kitap alıp okumaya başladım.
* Kafamı kitapdan kaldırıp saate baktım. 11.45'ti. Hızla kalktım ve çantamı hazırlamaya başladım.
İçine telefonumu, cüzdanımı vs koymuştum. Siyah sporlarımı giyip evden çıktım.
Arabaya binip Tahir'in söylediği kafeye sürdüm. Çok uzak değildi. Hastanenin yakınındaydı.
Tahir'in konuşmak istediği şeyi gerçekten merak ediyordum. Çalan telefonumun ekranında ki isme bakmadan açıp kulağıma götürdüm ve telefonu başım ile omzum arasına aldım.
"Nefes ben kafedeyim. Sen geldin mi?"
"Tahir sen miydin? Şey geliyorum. Şu an araba kullanıyorum. Kapatmam lazım."
Dedim ve Tahir'in konuşmasına fırsat vermeden telefonu kapattım.
* Kafeye gelmiştim. Tahir'i gördüğüm an yanına ilerledim.
"Hoşgeldin Nefes."
"Hoşbulduk."
Dedim sandalyeyi çekerek. Oturdum ve ellerimi masanın üzerinde birleştirdim.
"Kusura bakma. Sana da zahmet verdim."
"Önemli değil."
"Ben seninle bir şey konuşmak istiyorum."
"Tabi. Konuşalım."
Dedim merakla.
"Bana bir konu da yardım etmen gerek."
"Ederim etmesine de hangi konu da?"
"Bu hafta sonu kuzenim Buse geliyor İzmir'den. Buse bana takık. Yani bana saplantılı."
"Anladım. Peki benim ne yapmam gerekiyor?"
"O gidene kadar sevgiliymişiz gibi yapar mısın?"
"Bu kadar zor durumdaysan tamam."
Dedim.
"Teşekkür ederim Nefes."
"Rica ederim. Peki ne zamana kadar sürdürücez bunu?"
"Açıkçası ne zaman İzmir'e döner bilmiyorum. Ama arada sırada sevgili rolünü tekrarlayacağız sanırım."
"Anladım, tamam."
* Eve geri gelmiştim. Kafede Tahir ile biraz daha konuşmuştuk. Sonra da eve geri gelmiştik.
Buse yarın sabah geliyormuş. O yüzden yarın sabah ben de, Tahir ile havalimanına gidicektim.
Telefonu elime aldım ve anonime yazdım.
*
Nefes: sıkıldım. Yazışalım mı?
Anında çevrimiçi olmuştu.
Bilinmeyen: olur. Nasılsın?
Nefes: iyiyim. Sen?
Bilinmeyen: iyi. Ne yapıyorsun?
Nefes: hiç. Oturuyorum. Sen ne yapıyorsun?
Bilinmeyen: ben de oturuyorum. Yarın bir şeyler yapıyor musun?
Nefes: Tahir ile beraber havalimanına gidicez.
Bilinmeyen: neden?
Nefes: boşveer. Uzun mesele.
Bilinmeyen:
Nefes bu ne?
Nefes: Tahir ve ben.
Bilinmeyen: onu ben de görüyorum. Bu Tahir denen herifle çok yakınsınız.
Nefes: yani?
Bilinmeyen: onunla yakın olmanı istemiyorum.
Nefes: pardon da sen kimsin? Ansızın 'seni seviyorum.' Diye mesaj atıyorsun. Sonra da 'onunla yakın olmanı istemiyorum.' Diyorsun. Hayatıma sonradan girdin. Bana karışma gibi bir hakkın yok.
Dedim ve konuşmadan çıktım. Sıcak bir duş aldım ve sabah okuduğum kitabı okumaya devam ettim.
Okurlarım yeni bölüm biraz geç gelmiş olabilir. Bölüm sizce nasıl olmuş??