Mała marionetka, Zaplątana we własne sznury życia. Ciche marzenia, Które słyszą tylko drzewa. Złamane skrzydła, W oddali muzyka, słodkie dźwięki. Tylko Ty wciąż ten sam, Na wielkim, czarnym firnamencie, Świecisz, niby srebro najczystsze. Każdą łzę zawieszasz między miliony gwiazd. Przychodzisz w snu porze, Aby ukraść cały smutek.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
