𝚅𝚊𝚖𝚙𝚒𝚛𝚕𝚎𝚛𝚖𝚒? 𝙺𝚞𝚛𝚝 𝙰𝚍𝚊𝚖𝚕𝚊𝚛𝚖ı?

2

Eveet! 
Arabaya bindik gidiyoruz.  İçimde kelebekler uçuşuyorr! Yubbii.

Kardeşim annemleri hala daha boş!  boş! İkna etme çabaları yokmu,beni benden alıyorr!

Babam
"Haydi çocuklarr bağlayın bakalım kemerlerinizi!!" Diyor. Annem ise gülmemek için kendini zor tutuyordu.

Aynen babam birazda olsa espirili bir adamdır!

Amelya,  bize küsmüş arabanın bir diyer tarafına jafasını yaslamış bizim pişman olmamızı bekliyordu. Ama nafile!!!

Bende kulaklıklarımı taktım, kafamı cama yasladım ve düşünmeye başladım.Orada olacakları!

Acaba orada gerçekten mutlu olacakmıydım?

Seveceğim biri olacakmıydı?
Yağni öyle değil!
Arkadaşça!

Yada ya ben gerçekten çok seveceğim insanlar olsun istiyorum!

Ama onlar beni sevecekmiydi?!?!?

Yolda uyumuştum. Yolculuğumuz ne kadar sürdü bilmiyorum ama burada hava gri bulutlar ile kaplıydı?

Saat kaçtı?
Saat??? gerçekten bu kadar uyumuşmuydum?

Saat sabahın 08:36 sıydı ve bu saate kadar uyuduğuma inanamıyordum.
Ayrıyetten dün saat 19:00 da evden çıkmamıza rağmen.

"Çocuklar! kolileri yerleştirmemize hepsini bizim taşımamızı beklemiyorsunuz heralde? En azından kendi eşyalarınızı bari!

"Geliyoruz anne!" dedim. Taa ki.

Amelya~
Hayır!  Ben yardım falan etmeyeceğim.

Nedenmiş?  O kü...! " dememe kalmadan o "Nedenmi şöyle benim daha önemli işlerim var sevgili büyük hanım!" dedi. Amelya.

"Neymiş o çok! mühim işler." derken. direk cevap verdi.

Çünkü odamı seçeceğim! Sencede çok mühim değilmi bu derken yukarıya doğru koşmaya başlamıştı.

Ben şok olmuşken, annem bana bakarak gülmemek için kendini zor tutuyordu.
"Yağ ama anne yağ haksızlık bu!"dedim.
Ama annem:

"Ben karışmam o mesele de size kalmış artık!"

Bende yukarıya koşmaya başlamıştım evin içinde merdivenler de vardı.  Babam her zaman nasıl oluyorda eşyalı ev buluyor anlamıyordum.
Yukarıda 3 oda varmış.

2 çocuk odası, 1 de misafir odası.

İlk oda bej renkli,  geniş, aynı zamanda çalışma masası, tatlı bir yatağı, geniş bir dolabı vardı öff efsaneydi! ama bir sorunum vardı!!  Amelya da aynı odaya hayranlıkla bakıyordu.

Ve benim geldiğimi görünce de bana gıcık gıcık baktı.

"Eyer bu odayı istiyorsan bir şartım var." dedi.

"Ne başımın belası ne?"

Sinsice gülümsemesi yokmu onun çok iyi bilirim.!!

"Söyle ne istiyorsun söyle yağ!"

"Kıyafetlerini giymeme, istediğim zaman annemleri idare etmene!"

"OHA! Yavaş gel kızım."

"Sevgili ablacım daha bitmediki! "

Ben ona şaşkın! şaşkın! bakarken o devam etti.

"Telefonumu kurcalayıp svegilim vesayri olduğunu ajanlık yaparak anneme söylemeyeceksin!"

"Tamam kabul"

"Aa ne çabuk kabul ettin yağ sen"

"Dur canım  bende birşey isteyeceğim"

"Söylesene ne bekliyon ki o zaman yağ"

"Kıyafetlerimi benim onayım olmadan  kullanamassın"

"Aman iyi be öf"
Saçlarını savurarak ıdadan çıktı!
"Mavi kafa nolacak" dedi.

Uzaktan uzaktan, "Seni duyuyırun diye bağırdı bana."

Mavi kafa derkende saçlarının yarısı da mavi yaptırdı.
Oda Zorla.....
Benim sayemde izin aldıydı. Rüşvetle.
                                ___

Yemek falan derken saat geç olmuştu.
Yarından sonraki gün okul vardı.
Normalde, pazartesi günlerinden nefret ederdim ama bu çok heyecanlı olacaktı.
Yatağımın üzerinde kafamı cama yaslayıp oturdum karşımızdaki eve baktım. boş boş.

Karşımızdaki ev bana biraz garip gelmişti. Ama zamanla tanıyacaktık değilmi.

Perdeleri çekip yattım sonuçta yarın sabah valizimi yerleştirirdim.

     🙃----------------------------------------🙃