Zgubiony w słowach,
kochający między wierszami,
nie utrzymuje się na własnych nogach,
żałośnie wykręcając stopami.
O niczym rozmawia,
bo niczym jest to co dla nas obojętne.
Lubi, uśmiecha się, umawia.
Udawanie z pewnością umiejętne.
Widzi i słyszy, nie widzi i nie słyszy.
Ma i posiada, nie ma i nie posiada.
Jest blisko, a nikt mu nie towarzyszy.
Nudzą go rzeczy ciekawe. Szlag, nie odpowiada!
~~~
Lalala pierwszy wierszyk, lalala życie jest bez sensu.
Pozdrawiam Nie_Z_Tej_Bajki_ , bo gdyby nie ona, prawdopodobnie ta książka by nie powstała.
~Aluś
CZYTASZ
Wierszydła
PoëzieGdy upośledzony ścisłowiec stwierdzi, że pisanie wierszy to dobry pomysł. Nie polecam.
