Deli Mafyamm |Kris| Tamamlandı

32.BÖLÜM

( 2 gün sonra )

" Kris 'den "

Kahretsin neden böyle oluyo neden hayatım bir anda boka sarmaya başladı ki

" Kris : SİZ NEDEN BİR BOKA YARAMIYORSUNUZ ... BEN SİZE BU YÜZDEN Mİ PARA ÖDÜYORUM ... Bana o herifin yerini bulun hemen ... "

" X : tamam abi "

Of çıldırıyorum napıcam ... Tanrım tam her şey yoluna girdi derken şimdi noldu nasıl olur ... Offf ... Yıllarca özlemi hasretiyle yandım ... Yıllar önce tek bir umuda tutundum ve bugünlere kadar geldim ama sikik beyinli bir piç kurusu yüzden bunca yıllık emeğim mahvoldu ... Belki yıllar önce bunu kabullendim ama tekrar olabileceğine inanmışken olmaz olamaz ahh düşündüncesi bile kahrediyo ... Bir anda kapımın açılmasıyla gelenin Tao olduğunu düşünürken adamlarından birinin geldiğini görünce kaşları mı çattım ne cesaret benim odama böyle girebilir daha dikkatli baktığımda derin nefesler alarak nefesini düzene sokmaya çalıştığını gördüm son kez derin bir nefes çekip konuya girdi

" X : abi affına sığınıyorum ama çok acil hanım Efendi'nin yerini bulduk otele almışlar ama ... "

Duyduğum kelimelerden sonra ne ara gülümsediğimin bile farkında olmadan sabırsızlık konuştum

" Kris : konuş sana oğlum ama ... "

" X : abi herif ... Herşeyin başladığı yerde bitecek demiş ... "

Duyduklarımla sinirlerim tepe çıktı demek o küçük beyniyle bana oyun oynuyor madem öyle oyun zamanı ...

" Fırat 'dan "

Artık sondayız her şeyin sonu bana neye mal olursa olsun her şeyi bitiricem ...

" X : abi özel jet ile alaskaya taşıdık şimdi napalım ? "

" Fırat : çok güzel ... Odaya alın bundan sonra ona su bile verilmeyecek "

Başını sallayıp odadan çıktı . Hayat çok garip bir yer değil mi yıllarca aile, kardeş , dost , abi , abla yada her şey bildiğiniz birisi yok ... İşte benim ise abim hayatım da herşeyim di şimdi ise hiç bir şeyim yok benden ne aldılarsa bende misliyle alıcaktım ...

" Şeyma 'dan "

Artık hayatımın yolun da gittiğini düşünmüyorum kahrolası bir herif yüzünden hayatım da bilmediğim gerçekleri öğrendim sevdiğim insanın bizler acı çekerken nasıl sessiz kaldığını sustuğunu duydum onu nasıl affedicem bilmiyorum hah affetmek istiyomuyum onu da bilmiyorum ... Peki babam benim ilk aşkım ... Çocukluğumda ki tek kahraman ... Peki ailemizi nasıl gözden çıkarıp böyle bir tehlikenin içine atabilir ki artık eminim hayatımız eskisi gibi olmayacak o eski güzel günler geride kaldı ... Yine saçma düşüncelere dalmışken sekreterimin konuşmasıyla çıktım . eski diyorum çünkü artık yeni bir sayfa açıcam hayatım da .

" Sekreter : Şeyma hanım bugün ki hastalarımızdan 4 tane taburcu olacak . Anti deprasan hapı kullanan 5 çocuğumuz hareketleri izlenip gün boyu takip edilicek ve yeni iki hastamız geldi onlar da konuşulacak ... "

" Şeyma  : tamam canım bugün baya yoğunuz heralde ? "

" Sekreter : evet "

Başımı sallayıp hastalarımın odalarına yöneldim ... Uzun yorucu bir sabahın ardından işleri mi yarılamanın verdiği mutlulukla kızların yanına gitmeye karar verdim tam asansöre biniceğim sıra da Ayşegül aradı

" Ayşegül : alo kanka biz kafeteryadayız gelsene "

" Şeyma : tamam tamda senin yanına geliyodum "