I'm Courting Mr. Cold

CHAPTER XXXIX - What A Wonderful Day

CHAPTER XXXIX

**YURI’s POV**

Napapikit na lamang ako at saka hinintay ang dapat na mangyari. Dahan-dahan eh naramdaman kong may isang malambot na bagay na dumampi sa labi ko. shit! Totoo ba to? Is he kissing me?

Ilang saglit pa’y may narinig akong nagpipigil ng tawa. Mula sa mahinang pagtawa ay lumakas ito ng lumakas. Yung tipong tawa na parang may pinagtatawanan ka. dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at…

ARRRRRGH!!!!

JIN REN KOOOOOOO!!! PINAGTRITRIPAN MO TALAGA AKO HUH!

Loko to! Akala ko talaga siya na ang kahalikan ko. yun pala eh unan lang ang dumampi sa labi ko! ><

“HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!” siya yan na ahalos mamatay na sa kakatawa! Kulang na nga lang eh magpaglong-gulong siya sa sobra niyang saya! Bweset!

“HAHAHAHAHA!! A-akala-HAHAHAHA…” halos hindi niya matapos ang sinasabi niya dahil tawa siya ng tawa.

Sige lang! tawa ka lang diyan! Mabilaukan ka sana sa kakatawa! HAHAHA joke lang!

eerrgH! Nakakainis! Napahiya na naman ako! ><

sa sobrang hiya ko sa kanya eh tumayo na ako sa kama at akmang  aalis n asana palabas ng kwarto. Kaya lang pinigilan niya ako sa pamamagitan ng paghawak sa braso ko sabay sabing, “Oh teka!” halatang pinipilit niyang huwag tumawa.

“Ano? Tapos ka nang pagtawanan ako?!” naiinis kong sabi sa kanya.

Eh aksi naman eh, sino ba namang tao ang hindi maiinis sa ginawa niya? ><

Tumawa na naman siya ng konti. And swear! Inis na inis na ako sa pagtawa niya!

inaamin ko na gustong-gusto ko siyang marinig na tumatawa, pero hello!? Hindi ganitong tawa ang gusto kong marinig sa kanya! Nakakainis ang tawa niya ngayon eh! ><

Tinanggal ko yung kamay niya sa braso ko at bahagyang aalis na naman sana pero pinigilan na naman niya ako. Ngunit sa pagkakataong ito eh hindi niya hinawakan ang braso ko para pigilan ako kundi tumayo siya sa harapan ko para harangin ako sa daan.

“Teka lang! ikaw naman oh, masyado kang pikon!” malambing niyang sabi.

Aba! Tatadyakin ko na talaga siya huh! Kanila lang pinagtatawanana niya lang ako. Tapos ngayon naman nilalandi niya ako? HAHA. oh well, ako na naman ang FEELER! IKR? :P

“Eh sino ba namang hindi mapipikon sa ginawa mo?!” balik-sabi ko sa kanya.

“HAHAHA” tumawa na naman siya.

“EH sino ba naman hindi matutuwang pagtripan ka? ang cute-cute mo kasi pagnaiinis ka! namumula ka pa sa sobrang inis!” Masaya niyang wika.

Ano raw? Cute ako?

GOSH! Does he find me attractive for that? Aba eh pag ganun naman pala eh ayos lang kahit pagtripan niya ako. Kahit  sumabog na ako sa sobrang inis sa kanya. Cute daw kasi ako tignan pag ganun, sabi ng mahal ko! WAHAHAHAHA

“Psshh… ewan ko sayo!” wala akong masabi kaya yan ang lumabas sa bibig ko. tapos tinulak ko siya para makadaan na ako. Hindi na rin naman niya ako pinigilan at sumunod na rin siya sa akin. For the last time narinig ko ulit siyang tumawa.

Bumaba na kami at sinaluhan pa sana sila sa pagkain. Ngunit naabutan naming nina Jin Ren ko na walang tao sa dining room. Narinig naming may nag-iingay sa kusina at ayun nga sila! Nagseset-up na sila para sa baking namin.

“Yo dude, masyado kayong natagalan sa kwarto huh! Kayo huh, anong ginawa niyo?” pangungutya ni Alexis kay Jin Ren ko na ikinamula ko. Ngumiti lang si Jin Ren ko ng napaka-cool.