---------------
Prim's Point of View
Maaga akong nagising kinabukasan. I need to go to somewhere university para magenroll.
Di pa kase ko graduate.
Onting units na lang naman. Naantala lang nung pag-alis ko papuntang London. Biglaan kase. Graduating na dapat ako. Ayun. Naantala tuloy.
I took a bath and took time in choosing what to wear.
Finally. After asdfghjkl years (dejk. So cliche. Haha), I settled for black high waist skinny jeans and a loose white midriff that screams the word 'BITCH' in blood red. Tapos pinaresan ko yung ng red na 5 inches stiletto.
No kidding. Five inches talga sya. Jimmy Choo Original yun ah. Genuine na branded at hindi lang basta Class A immitation na mabibili mo sa mall.
KEnough. I don't need to brag about anything na branded kase kung High Class sosyalera ka, isang tingin lang, alam mo na ang pagkakaiba.
I put my hair up on a high pony tapos kinuha yung latest Ferragamo bag ko na kulay white tapos bumaba na.
'Morning, Manang.'
Inabutan ko si Manang sa komedor na naghahain ng almusal.
'Magandang umaga naman sayo, Miss Prim. Mag-almusal ka na at maghapon kang tulog noong nakaraang araw. Siguradong nagugutom ka na.'
True enough. Nararamdaman ko na ang mahinang pag rarambulan ng mga alaga ko sa tiyan.
Naupo na ko sa harap ng mesa at akmang maglalagay ng sinangang sa pinggan nang dumating ang nilalang.
'Good Morning, Mamuuuuuu!'
Seriously? Di ba nauubusan ng powers ang pesteng nilalang na to? Tsk. So gay.
'Bakla.' I muttered.
Narinig nya ata.
'Miss.'
He sighed.
'Look. Maybe we both started on the wrong foot. Wala naman tayong mapapala sa pagbabangayan diba. Can we start over? Please?'
Di ako nakakibo.
'Please, Miss? Pretty please?'
Napabunghalit ako ng tawa. Pano yung ichura nya. Haha. Sinabayan pa ng pout. Kala nya naman kinagwapo nya yun.
Che.
Ou nga. Mas lalo syang umusok. Malapit na nga atang magliyab.
'Ehem.'
Tiningnan ko sya.
'O? May sore throat ka na naman? Di pa ko nakakapuntang botika. Wala pa kong strepsils.'
Tumawa sya.
'Kulit mo talga Miss Strepsils. Haha. Anyways, I'm Niccholo Monteallegre nga pala. Apo ni Tina Montiallegre na nagpalaki sayo. Ako yung batang nangaasar sayo dati. Naaalala mo pa ba ko?'
Napaismid ako.
'Anong trip na naman to, Niccolo?'
'Starting over nga diba? Makisabay ka na nga lang. Kainis naman to.'
Tatawa sana ako.
Kaya nga lang. . .
Anseryoso nya. T.T
'Pagbigyan mo na yan, anak at baka di pa yan matunawan, Miss Prim.' Tumatawang sabat ni Manang.
I rolled my eyes. At nakisabay na sa trip ng nilalang nato.
'Ah, ikaw na pala yun. In fairness, mukha ka pa rin nung dati minus the uhog na alaga mo ata noo---'
'MIZHUREEEEE!'
Tinaasan ko sya ng kilay tsaka umismid.
'Osya. Eto na nga. Seseryoso na. Daming arte. Tsk.'
1
2
3
'Oi. Hello, Niccolo? Ikaw na yan? Buti naalala mo pa ang isang Mizhuree Prim Valdez. Ganda ko talga nu? Di mo makalimutan.'
Inabot ko yung right hand ko sakanya.
'Nice meeting you again.' No, it's not.
Tsaka nginitian ko sya ng matamis.
'Kinagagalak ko ring makita kang muli, Binibini.'
Inabot nya yung kamay ko. Imbis na i-shake yun which is my intention, eh itinaas nya yun at akmang hahalikan.
'Hep. Hep. Tama na. Chansing na yan.' Hinila ko na ang kamay ko.
Tsaka nagpaalam na kay Manang.
'I must be going. Dadaan na lang po ko sa Starbucks para magkape. Baka malate ako. Matagal pa naman ang process ng pagpaenrol.'
'O sige. Magiingat ka lamang ah.' Hinalikan ko sya sa pisngi.
'Oi. Alis na ko nilalang.' Sabi ko kay Cole.
'Geh. Layas na. Bili ka strepsils ah. Ingat. Tanga ka pa naman.'
Pinat nya yung ulo ko.
Hinampas ko ang kamay niya at lumayo.
'Kfine. Whatever.'
-----------------
Cole's Point of View
Naiiling na lang na tinanaw ko ang papalayong pigura nya.
And sighed.
'Para san naman ang buntung hinangang yan, apo?'
Nanunudyo ang tono ni Manang.
'Wala, Mamu. Di lang ako makapaniwalang siya na si Prim. Akalain mo yun? May gandang di inaakala din pala sya? Haha. Ilang bote kaya ng Olay ang pinapak nun?
'Baliw ka talga, Niccolo. Eh, kay ganda naman talgang bata nun. Hindi nga bat cras na cras mo sya noon?
'MAMUU?! Anong pinagsasabi mo jan?'
Lakas makajoke ni Mamu. Tsk.
Tsk.
Aninit ng mukha ko.
Di naman yun dahil sa sinabi ni Mamu.
Mainit lang talga.
Tama. Tama. Mainit lang talga.
'May sakit ka ba, Niccolo, apo, at namumula ka jan?'
Dinama ni Mamu ang noo ko at leeg.
'Wala ka namang lagnat.' Tiningnan ako ni Mamu ng mabuti. 'Baka naman dahil----'
'OI. MAMU. WAG KA NGA. BAT NAMAN AKO MAMUMULA DAHIL LANG SINABI MONG CRUSH KO SI MISS? GRABE. WALA NAMAN AKONG GUSTO DUN, BAKIT NAMAN AKO AFFECTED?'
Nangungunot ang noong tinignan ako ni Mamu.
'Pinagsasabi mo? Baka lang kako dahil sa init kaya ka namumula.'
Puzzled yung mukha ni Mamu na matamang nakatingin pa din sa akin.
Tsaka unti-unting ngumiti.
'Ikaw nga'y umamin sa akin, Niccolo. Ikaw ba'y may gusto kay Miss Prim?' Nanunuksong tanong ni Mamu.
What the---
'A-ah. . . Ah. Eh. E-eeh. A-ahm. . . M-may. Ma-AYUN! Kelangan ko na palang kumilos Mamu. May pasok pa pala ko. Baka malate ako sa trabaho. Sige Mamu ah. Babay.'
Patakbong bumalik ako sa kwarto ko.
'Wew. Wala naman akong gusto dun sa amazanong mukhang strepsils na yun diba?'
O
Wala nga ba?
BINABASA MO ANG
THE BITCH STORY
ChickLitHindi ako habambuhay na luluhod sainyo. Darating ang araw, ako naman ang luluhuran niyo. Eh bitch ako, ano magagawa nyo?