THE BITCH STORY

BITCH' Ten: Confession (Part I)

Sorry for real slow update.
We all have our difficult times. I had mine. Please understand.
Love yah all, bitches. ♥

This is for the person who voted. Thanks.

--------

Prim's Point of View

Bitch ako. Oo.

Pero hindi dahil naturalesa ko ito.

Siguro, nagtataka kayo kung ano ba talga ang dahilan ng pagiging ganito ko. Siguro, naguguluhan na kayo sa totoong dahilan ng mga kilos ko.

Panahon na rin siguro para malaman ninyo ang totoo. Oras na para ilabas ko ang sekreto.

*Flashback*

This happened some time last year when I busy juggling my time with all the requirements to complete as a graduating student.

'Oi, Love, magpahinga ka muna. Kanina ka pa nakaharap jan sa laptop mo. Puro thesis naman ang ginagawa mo. Tsk.'

Yup. That's Greg. My bestfriend. At Love talga ang tawag niyan sakin. May HD kase yan sakin. Haha. Di ko lang talga mapagtuunan ng pansin.

'I'm fine Greg. Kelangan ko tong tapusin.'

He raised a brow.

'Prim Valdez. Who submits thesis at the start of the semester? You still have five months to worked on that!'

I ignored him and continued working on my laptop.

'PRIM. ISA!'

'Shhh. Let me be, Greg.'

'No. Pagod ka na. Magpahinga ka naman.'

'I said I'm fin----'

'You're not!'

'I am----'

'Enough!'

Sinasarado niya yung laptop ko at pilit ko namang inilalayo yun sa kanya.

'You need to rest-----'

'Hands-off, Lorenzo!'

'Not until you---'

'You stop------SHIT!'

Nabagsak yung laptop!

'SINABI KO NAMAN KASING AYOS LANG AKO, DI BA?! BAT KASI ANG TIGAS NIYANG BUNGO MO?! ANO BA KITA?!!'

Natulala sa Greg. Di makapaniwala sa outburst ko. I was always calm. Yet. . .

Napabuntung-hininga ako.

'I-i. . . I'm sorry. I. . . Stress lang ako. Tsaka. . . Ano. . . I didn't mean to shout. . . Yung ano kase. . . I. . I----'

'This isn't about sa pangungulit ko. It's something else right? Something's bothering you.'

Natigilan ako.

I look at Greg.

Tama siya may gumugulo nga sa akin. And it wasn't academic related.

'Tell me about it.'

Tumulo ang mga luha ko.

'Greg. . . Nagparamdam na ang parents ko.'

Napangiti siya pero agad ding napaseryoso nang makita ang ekspresyon ng mukha ko. Mabigat. May dinaramdam.

'What is it, Love?'

'Greg. . . Asa London sila ngayon. Pinapapunta nila ako.'

He sighed and went near me. He holds my hands and look straight to me eyes.

'Yun ba ang problema mo? Ayaw mong umalis? Then stay. Malaki ka na, Love, you can look after yourself already. Hindi mo sila kailangang sundin. You can always say no.'

Umiling ako.

'I can't.'

He cupped my face.

'What? Of course you can.'

I shook my head again.

'No.'

'Prim----'

I freed myself from his touch and stepped back.

'Prim, come on-----'

'Di mo naiintindihan, Greg. Kelangan nila ako. . .'

'Kelangan ako ng kapatid ko.'